"In alle dingen"

Onlangs verscheen in het magazine 'Zeven keer jezelf overstijgen’ het verslag van een interview dat ik gaf aan Erik Galle. Thema was “raad geven aan twijfelenden”, een van de geestelijke werken van barmhartigheid. Hier volgen enkele uittreksels (3/6)
Ik geef geregeld geestelijke begeleiding aan mensen die een persoonlijk geloofstraject zoeken te bewandelen. Als begeleider is het belangrijk attent te zijn voor een niet altijd uitgesproken verlangen van de begeleide: “Jij kent me goed, jij hebt heel wat levenservaring, ervaring ook met het proces van een keuze te maken, zeg me wat ik moet doen.” 
Zelf weiger ik op de meest absolute manier om op die vraag in te gaan. Bij belangrijke keuzes ben je zelf de enige persoon die de beslissing mag en kan nemen. Jij bent immers de enige die alle informatie in je hart kan samenbrengen en kan onderscheiden waartoe je wordt uitgenodigd. 
Als iemand zegt dat het zijn vader was die zo graag wilde dat hij die studiekeuze maakte, dat het zijn ouders wa…

Gesignaleerd op www.biddenmetdepaus.org, de website van het Wereldwijde Gebedsnetwerk van de Paus.

Heer God, alles wat ik heb, alles wat ik ben, alles wat ik doe, bied ik U aan. Kom en vervul mijn dag. Schenk mij uw Geest, dat in mijn denken, spreken en handelen, iets van uw stille aanwezigheid mag doorbreken. Laat me niet enkel voor mezelf leven, maar zoals Jezus, verbonden met U en gegeven aan mensen.

Op 30 juli 2016 ontmoette Paus Franciscus 28 Poolse jezuïeten in Krakau, nav de WJD. Gedurende deze ontmoeting van 40’ trad Franciscus met hen in gesprek. Naar aanleiding van een vraag over een ander onderwerp, formuleerde de Paus aan het einde van de ontmoeting onderstaande overweging. Ik heb ze voor u vertaald.
… Ik wil nu nog iets toevoegen. Ik vraag jullie te werken met de seminaristen. Geef hen in het bijzonder wat wij gekregen hebben in de Oefeningen: de wijsheid van de onderscheiding. De Kerk dient vandaag te groeien in het vermogen om geestelijk te onderscheiden. Sommige projecten van priesteropleidinglopen het risico om op te leiden  met ideeën die al te helder en precies zijn, en dus om te handelen met grenzen en criteria die a priori op rigide wijze zijn omschreven en die geen rekening houden met de concrete situaties: “je moet dit doen, dat mag je niet doen …”.
En eens die seminaristen priester geworden zijn hebben zij het moeilijk om het leven van heel wat jongeren en volw…

Hieronder vind je mijn homilie voor dit WE. Je kan ze lezen. Je kan er ook naar luisteren. De evangelielezing kan je hier beluisteren.

22ste zondag van het jaar, cyclus C Sir, 3, 17-18.28-29Hebr, 12, 18-19.22-24aLc, 14, 1. 7-14
Ruim twintig jaar geleden was ik jonge jezuïet in opleiding, in Parijs. Het was best spannend. We kregen bezoek van pater Kolvenbach sj, onze algemene overste uit Rome, een Nederlander. Ik had hem nog nooit in levende lijve gezien. Er was een ontmoeting met 200 jezuïeten uit de Parijse regio. De grote zaal stond piekfijn op orde. Vooraan een spreekgestoelte, met een mooie zetel op een verhoog. Ik zie pater Kolvenbach nog binnenkomen, vergezeld door de provinciale overste en de assistent voor West-Europa. Vooraan gekomen fluisterde pater Kolvenbach iets in het oor van de provinciaal. Terwijl de generaal handjes begon te schudden gaf de provinciaal instructies aan enkele medebroeders. Vliegensvlug verdween het verhoog en werd de zetel vervangen door een gewone stoe…

Onlangs verscheen in het magazine 'Zeven keer jezelf overstijgen’ het verslag van een interview dat ik gaf aan Erik Galle. Thema was “raad geven aan twijfelenden”, een van de geestelijke werken van barmhartigheid. Hier volgen enkele uittreksels (2/6)
Het is belangrijk een onderscheid te maken tussen mensen die twijfel in hun leven toelaten en anderen die erin gevangen geraken. De tweede categorie noem ik ‘eeuwige twijfelaars’ waarbij ik mensen voor ogen heb die problemen hebben om voorbij de twijfel te komen. Terwijl twijfel een normale fase is in een keuzeproces, wordt het problematisch als je de knoop maar niet kan doorhakken. Eeuwige twijfelaars zijn van alle tijden. Het zijn mensen die bij een tweesprong verstenen en niet kunnen kiezen of ze nu naar links of rechts moeten. Ze blijven ter plaatse trappelen. 
Ik moet hierbij denken aan het bekende toneelstuk ‘Waiting for Godot’ van Samuel Beckett. Eigenlijk gebeurt er niets dan wachten in dat stuk. Een wachten zonder zelf initiati…