Posts

Posts uit september, 2024 tonen

Kleuters krijgen voor het eerst een bril - Hoe kijk jij naar het leven? (video)

Afbeelding
Wat er zoal niet kan veranderen in een leven als je de juiste leesbril opzet. Voor deze kinderen maakt het alvast een heel groot verschil uit. Het leven wordt veel mooier.   Denk je dat jij de juiste bril draagt om het mooie van het leven te zien? Wat helpt jou om het goede en het mooie te zien in jouw leven en om jou heen.   In het filmpje zien we dat er bij die kindjes ook weerstand kan zijn om die bril op te krijgen. Vind jij het ook soms moeilijk om het goede en het mooie te zien? Klik hier of op de foto hieronder om het videootje te bekijken.

Wat er gebeurt als je zomaar anderhalf uur mag doorbrengen met paus Franciscus - Verslag van een persoonlijke ontmoeting (met video's)

Afbeelding
Anderhalf uur mogen doorbrengen samen met de paus, hem persoonlijk een vraag mogen stellen en nog een antwoord krijgen ook, samen zingen en bidden. Het is mij, samen met 130 medebroeders, overkomen, gisteren in de vooravond in Brussel.  De paus heeft de gewoonte om bij elke buitenlandse reis de plaatselijke jezuïeten te ontmoeten. De ontmoeting vond plaats in het  Collège Saint Michel , een van de twee Frantalige jezuïetencolleges van Brussel. 130 medebroeders uit België en Nederland waren er ruim van te voren samengekomen. Ook 40 veiligheidsmensen waren van de partij. Ik zag zelf hoe de ontmoetingsruimte een kwartier lang met snuffelhonden werd uitgekamd.   De paus was een half uur in vertraging. Geen nood, medebroeder kardinaal Michael Czerny sj, prefect van het dicasterie voor de bevordering van de gehele menselijke ontwikkeling, was ook in de zaal. Hij ging met de aanwezigen in gesprek en antwoordde op de meest diverse vragen.    Dat interview werd abrupt onderbroken toen het gevol

Hoe kort mag je gebed zijn? - Stiltetip van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Een stiltetip die ik schreef voor de EO

Koop het verrassende nieuwe boek van Nikolaas Sintobin nu reeds met korting

Afbeelding
Op 17 oktober publiceer ik een nieuw boek: O p het kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als levensgids . In dit boek vind je een laagdrempelige inleiding in de ignatiaanse spiritualiteit. Ik bespreek er kort en bondig de grote thema's uit de wijsheid van Ignatius. Maar wellicht ook onderwerpen die je zullen verrassen: de juiste maat bij het eten en drinken, de kunst van het luisteren, waarom het goed kan zijn het tegenovergestelde te doen van wat je spontaan zou doen, of nog de wel heel bijzondere relatie van Ignatius met Jezus. Als je het boek nú reeds bestelt, dan krijg je een korting van 2€. In plaats van 16,99€ betaal je dan slechts 14,99€. Je kan dan ook een set mooie Bijbelkaarten kopen aan verlaagde prijs.  Om het boek nu te bestellen mét korting, klik hier !

Als liefde 60 jaar duurt - het verhaal van Chris en Katrien

Afbeelding
Voor de glossy Liefke schreef ik een overweging over liefde. In deze serie bied ik enkele uittreksels aan. (1/7) Chris en Katrien zijn ruim 60 jaar getrouwd. Katrien staat in de keuken om de maaltijd te bereiden. Chris schuifelt naar haar toe. Hij wil, zoals gewoonlijk, een handje toesteken. Eigenlijk gaat hij gewoon naast haar staan. Helpen lukt al lang niet meer. Ook spreken is moeilijk. Daarvoor is Chris te zeer afgetakeld. Bij elkaar zijn. Meer vragen ze niet. Chris en Katrien weten dat hun dagen samen geteld zijn. Ze kijken mekaar voortdurend aan. Hun ogen blinken. Vanuit de woonkamer ben ik de stille getuige. Ik besef dat ik zo maar mag delen in het mooiste dat ze hebben. Het maakt me intens dankbaar. Ik kende Chris en Katrien al lange jaren. Beiden hadden uitgesproken karakters. Het leven had hen samen gebracht en zij hadden voor elkaar gekozen. Een makkelijk leven hadden ze niet gehad. Chris was zeeman, dus vaak uithuizig. Katrien was eerder zwijgzaam en huisduif. Chr

Nikolaas Sintobin sj 25 jaar priester! - De video

Afbeelding
Vandaag is het 25 jaar geleden dat ik priester werd gewijd door bishop Patrick Hoogmartens. Samen met mij werden ook medebroeders Leo De Weerdt en Wim Dombret. Met dankbaarheid en verwondering kijk ik terug op die kwarteeuw.   Klik hier om de video te bekijken van de wijding . Je kan ook klikken op de foto's hieronder of hierboven om te kijken naar de video.

Twee minuten dagelijks bidden op deze wijze verandert je leven - Podcast met Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Kort geleden had ik bij de EO (Life Rules) een podcastopname over Bidden met de Bijbel. Ik sprak er over de kern van wat bidden eigenlijk is. Het ging dus over bidden met de Bijbel, maar ook over een gebedsvorm die je amper twee minuten per dag vraagt maar die je leven grondig kan veranderen. Klik hier om dit mooie gesprek te beluisteren. Wil je meer weten over mijn recente boek "Bidden met de Bijbel", klik dan hier .

Paus Franciscus legt uit waarom God van jou houdt

Afbeelding
God houdt niet van jou omdat wat je denkt juist is of omdat je je goed gedraagt. Hij houdt van je. Zo eenvoudig is het. Zijn liefde is onvoorwaardelijk. Ze hangt niet af van jou. Tweet van Franciscus dd 22 augustus 2020

Hoe een gesprek zo beginnen dat je het nog beter kan beëindigen - Wijsheid van Ignatius van Loyola

Afbeelding
Laat je stelregel zijn dat je het gesprek laat beginnen door anderen die wijs zijn volgens de normen van de wereld; maar behoud je het slot voor; zodanig dat, welk ook het metaal moge geweest zijn van wat er gezegd is, je een  kans krijgt om het te veranderen in goud. Ignatius van Loyola

Als God onze hulp nodig heeft - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor deze zondag

Afbeelding
Ziehier mijn preek voor deze zondag Wijsheid 2,12.17-20 Jacobus 3,16-18.4,1-3 Marcus 9,30-37.   De man leek totaal van slag. Met een angstig gezicht en een gescheurd hemd haastte hij zich uit het beluik in het twintigste arrondissement. Etienne Grieu en ikzelf net zouden er net binnengaan. Hij was een professionele fotograaf. Hij wilde een reportage maken in dat huizenblok, in een van de meest achtergestelde buurten van Parijs. Binnen de kortste keren werd hij beroofd van zijn dure fotoapparaat en werd hem hardhandig duidelijk gemaakt dat hij zich best snel uit de voeten maakte. De fotograaf raadde ons stellig aan om rechtsomkeer te maken.   Etienne en ik keken elkaar aan? Wat doen we? Het antwoord was evident. Zoals elke zaterdag, stapten we ook nu door de grote poort en installeerden we ons op het voetpad. Als jezuïeten in opleiding verzorgden we daar op zaterdag een straatbibliotheek van ATD. We spreidden enkele dekens uit en legden daar de boeken en het tekenmateriaal op. Snel ware

Hoe religie goede mensen kan verblinden - Heerlijke grap van kardinaal Martini

Afbeelding
Hoe religie goede mensen kan verblinden wordt mooi geïllustreerd in een verhaal van wijlen kardinaal Carlo-Maria Martini sj, de aartsbisschop van Milaan.  Het verhaal gaat over een Italiaans stel dat gaat trouwen. Ze hebben een afspraak met de pastoor om een kleine receptie te houden op de binnenplaats van de parochie buiten de kerk. Maar het regende en ze konden de receptie niet houden in open lucht. Dus zeiden ze tegen de pastoor: “Is het goed als we de viering in de kerk houden?” Nu was pastoor helemaal niet blij met een receptie in de kerk, maar ze zeiden: “We eten een stukje taart, zingen een liedje, drinken een glas wijn en gaan dan naar huis.” Zo werd de priester overhaald. Maar als goede, levenslustige Italianen dronken ze een beetje wijn, zongen een liedje, dronken nog wat wijn en zongen nog wat liedjes, en binnen een half uur was er een groot feest aan de gang in de kerk. Iedereen had het naar zijn zin, veel plezier en luid gelach. Maar de pastoor werd bloednerveus, ijsbeerde

Over bellende werkmannen en pareltjes: omgaan met de zwakheden van je huisgenoten - een citaat van Theresia van Lisieux

Afbeelding
Ingetreden in de Karmel als 15-jarige en gestorven op 24-jarige leeftijd, is Thérèse van Lisieux een van de grote heiligen van onze Kerk. Haar autobiografie ( Geschiedenis van een ziel ) is een parel.  Ziehier een citaat Het was tijdens een recreatie. De portierster belde tweemaal: de grote poort moest opengemaakt worden voor de werkmensen …  Ik dacht er dan ook aan dat ik graag als “derde zuster” mee zou willen gaan. En toen zei moeder subpriorin juist dat ik, of de zuster die naast me zat, die taak op zich nemen moest. Ik begon dus mijn schort af te doen, maar dat deed ik erg langzaam in de hoop dat mijn medezuster de hare eerder afgedaan zou hebben. Ik meende namelijk dat ik er haar een plezier mee zou doen als zij die taak zou krijgen. De zuster die de econome verving, keek ons lachend aan en toen ze zag dat ik als laatste opgestaan was, zei ze: “Ik dacht al wel dat jij niet degene zou zijn die een pareltje voor zijn kroon zou verdienen; je was zo langzaam!” De hele communit

Heeft God een bijzondere smaak? - Een stiltetip van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Een stiltetip van Nikolaas Sintobin sj

Het verschil tussen geduld en wachten (7/7) - Een mijmering van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Geduld - 7/7 Geduld is iets wat je kunt leren. Voor de een is het wat makkelijker dan voor de ander. Maar uiteindelijk is geduld niet zomaar een aangeboren talent. Het is eerder een levenskunst waarin je je kunt oefenen.  Geduld is daarom, tot op zekere hoogte, een keuze. Hierin onderscheidt geduld zich van wachten. Wachten is iets wat je ondergaat. Je wacht op de trein of je wacht op de uitslag van een onderzoek. Je hebt geen keuze.  Je kunt er wel zelf voor kiezen om geduld te oefenen . Je kunt vrijwillig kiezen voor geduld in de relatie met je puber of met een collega. Je kunt zelf beslissen om geduld te oefenen met dat lichaam van jou dat maar niet mee wil. Door bewust, in vrijheid, die keuze te maken, herwin je iets van je vrijheid. Ook al blijven de objectieve feiten dezelfde, in je subjectieve beleving ben je niet langer de gijzelaar van iets of iemand buiten jou.  Geduld heeft daarom iets van een goede boodschap. Het is een kostbaar middel om om te gaan met

Wat het belangrijkste is in het gebed

Afbeelding
Ignatius geeft de raad om na de gebedstijd een korte terugblik te werpen om na te gaan “hoe het mij in de gebedstijd vergaan is”.  Spontaan denk je dan waarschijnlijk   aan de gedachten, die in je opgekomen zijn. Die zijn inderdaad belangrijk, maar niet het belangrijkste. Daarbovenuit gaat: de ervaring van een harmonie tussen God en mij. Ignatius noemt dat “vertroosting”. Het is een innerlijke beweging, waarbij de mens zich bij God geborgen ervaart en de liefde van en tot God in zich voelt ontvlammen. Je kunt deze ervaring niet zelf oproepen. Het moet je gegeven worden; anders is het niet echt. Het is wel belangrijk, er voor open te staan. Welnu, de gedachten, die met zo’n ervaring gepaard gaan, die zijn belangrijk, daar moet je iets mee doen. Vertroosting is eigenlijk elke vermeerdering van hoop, geloof en liefde en elke innerlijke blijdschap, die een oproep en een aantrekking inhoudt tot het goddelijke. Piet van Breemen sj en Hans van Leeuwen sj

Christenen, wat zijn dat eigenlijk?

Afbeelding
Paus Franciscus brengt de kern van het christelijke leven scherp in beeld. Waar voorheen de nadruk meer lag op de Kerk als instituut met zijn dogma’s en zijn discipline, ligt nu de nadruk duidelijk op de persoon van Jezus. Wie zijn wij, christenen?  Wij zijn meer dan een club met zijn eigen regels en reglementen. Onze diepste identiteit of eigenheid wordt ook niet bepaald door ons al of niet regelmatig bijwonen van kerkdiensten, of door onze bekwaamheid die of die leerstelling te verdedigen. Onze identiteit berust op het wezenskenmerk van een ander persoon, iemand van wie wij geloven dat Hij de zoon van God is, levend tussen ons. Wij mogen verschillen in onze opvattingen over de pauselijke onfeilbaarheid, over geboortebeperking of de wijding van vrouwen. Wij mogen bidden op een wijze die iedereen in verwarring brengt. Maar we weten dat wij alleen maar naar Jezus kijken en willen worden zoals Hij is. Wij zijn als leerlingen  die zich verzamelen rond Hem die wij liefhebben.

Kan je puistjes krijgen van ignatiaanse spiritualiteit en toch een goede christen zijn? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
24e zondag door het jaar B Jes. 50, 5-9a       psalm 116       Jak. 2, 14-18         Mc. 8, 27-35   De voorbije tijd was ik te gast in enkele monastieke gemeenschappen. Ik vind de stilte in zo’n abdij en de schoonheid van de liturgie telkens weer heerlijk.  Maar wat ik ben blij als ik, na enkele dagen, zo’n abdij mag verlaten. Ik mag er niet aan denken zelf monnik te zijn. Ik zou snel tegen de muren op lopen. Geef mij maar het jezuïeten-leven. Daar voel ik me op mijn plaats. Ik was naar die abdijen toegegaan om er vorming te geven over ignatiaanse spiritualiteit. Dat doe ik graag en met passie. Dat doe ik het jaar door, voor alle mogelijke groepen. Ik eindig zo’n voordrachten vaak met een kwinkslag. Ik zeg dan namelijk dat er mensen zijn, goede mensen,  die puistjes krijgen van ignatiaanse spiritualiteit. Telkens weer merk ik  dan dat het voor sommige toehoorders een opluchting is als ik dit zeg. Inderdaad, er zijn goede christenen die helema