"In alle dingen"

Pedro de Ribadeneira sj is lange tijd een naaste medewerker geweest van Ignatius van Loyola. Later werd hij zijn eerste officiële biograaf. Ribadeneira beschreef heel concreet de wijze waarop Ignatius bestuurde. De komende weken krijgt u regelmatig een “tip” van Ignatius. "Wanneer men onze Vader een slecht bericht bracht, waardoor de mensen gewoonlijk geprikkeld worden, dan zei hij geen woord, totdat hij in zichzelf tot rust was gekomen en overwogen had, wat hij moest antwoorden."

Gedurende de vasten bied ik u elke vrijdag een video aan die te maken heeft met het thema bekoring.      

Stefan Kiechle S.J. is een Duitse medebroeder. Hij is wetenschapper, gespecialiseerd in ignatiaanse spiritualiteit. In het artikel “ Wat betekent ignatiaans ” probeert hij te omschrijven wat nu precies het eigene is van het ignatiaanse ding. Hij onderscheidt hierbij 10 criteria. Ik bied ze u aan in drie afleveringen. 7. “ Ignatiaans” richt zich op roeping en zending . Iedere christen ontvangt van God een persoonlijke roeping om zijn leven op zijn eigen manier voor het Rijk Gods in te zetten. In onze complexe wereld is deze bestemming meestal niet gemakkelijk herkenbaar. De Geestelijke Oefeningen bieden hulp om deze roeping en zending te onderscheiden, te aanvaarden en ze vastberaden in praktijk te brengen – luisterend naar God en tot heil van de mensen. Als iemands bereidheid om zich te laten zenden groeit, is deze vrucht van zijn geestelijke inspanning ignatiaans. 8. “ Ignatiaans” is christologisch-trinitair . Wie luistert naar het woord van de Schrift is op zoek naar een Godsont

Stefan Kiechle S.J. is een Duitse medebroeder. Hij is wetenschapper, gespecialiseerd in ignatiaanse spiritualiteit. In het artikel “ Wat betekent ignatiaans ” probeert hij te omschrijven wat nu precies het eigene is van het ignatiaanse ding. Hij onderscheidt hierbij 10 criteria. Ik bied ze u aan in drie afleveringen. 4. “ Ignatiaans” is pedagogisch . Spiritualiteit is een weg die men uitsluitend via intensief oefenen en levenslang leren gaan kan. Daarvoor zijn onderricht en een leraar onmisbaar. In het boekje van de Geestelijke Oefeningen, maar ook in moderne geestelijke handleidingen vindt men pedagogische aanwijzingen voor de begeleider op een geestelijke weg. Typisch ignatiaans is vooral dat de begeleider niet star zijn eigen methode aanbeveelt, maar naar de retraitant luistert en onbevooroordeeld en zonder ideologie naar de oefeningen zoekt die bij deze persoon passen. 5. “ Ignatiaans” kenmerkt zich door de di aloog. De retraitant gaat in gesprek – met zichzelf, met de mensen

Stefan Kiechle S.J. is een Duitse medebroeder. Hij is wetenschapper, gespecialiseerd in ignatiaanse spiritualiteit. In het artikel “ Wat betekent ignatiaans ” probeert hij te omschrijven wat nu precies het eigene is van het ignatiaanse ding. Hij onderscheidt hierbij 10 criteria. Ik bied ze u aan in drie afleveringen. 1. “ Ignatiaans” maakt gebruik van “relecture ”. Dit Franse woord betekent dat de retraitant na een ervaring rust op de plaats houdt, op die ervaring terugblikt en vanuit een zekere distantie die ervaring “herleest”. Door dit herlezen krijgt hij beter zicht op wat echt is, ontdekt hij de sporen van de Geest in het leven en leert hij zijn handelen te beoordelen en te verbeteren. Relecture spreekt geen waardeoordeel uit noch moraliseert zij; zij versterkt de opmerkzaamheid en het respect, zij leidt tot grotere vrijheid en verdiept de waarheid, zij relativeert – in de betekenis van “in relatie brengen” – het leven en stelt tot grotere liefde in staat. 2. “ Ignatiaans” wa

“ Met een plechtige eucharistieviering in de basiliek van Sint-Jan-van-Lateranen, waarin vicesecretaris Melchior Sanchez de Toca y Alameda van de Pauselijke Raad voor de Cultuur voorging, werd op 13 februari in Rome het startschot gegeven voor het proces voor de zaligverklaring van priester Joseph Wresinski, de geestelijke vader van de ATD-Vierdewereldbeweging .” Dit goede nieuws stond onlangs te lezen op Kerknet. Zelf heb ik in Parijs een aantal jaren als vrijwilliger meegewerkt met ATD, in een project voor mensen die op straat leefden. Ik heb toen nogal wat kunnen grasduinen in de geschriften van “Le Père Joseph”. Joseph Wresinsky moet een wondere man geweest zijn. Uit zijn geschriften blijkt niet alleen dat hij zélf aan den lijve heeft ervaren wat extreme armoede kan doen met een mens. Maar ook zijn liefhebbende en tegelijk lucide en realistische manier van omgaan met de mensen; basisvoorwaarde om de mens, welke ook zijn levenscondities zijn, te doen groeien. Getuige hiervan

Wat in jouw leven is zo mooi dat het voor geen geld te koop is? Wat in jouw leven is zo mooi dat je het enkel weg kan geven, zo maar?

Onlangs las ik een artikel van Michael Holman sj, een Engelse medebroeder, geschreven nalv zijn recente persoonlijke retraite. Hij vertelt er het verhaal van Alfred Delp sj, een Duitse jezuïet die als martelaar ter dood gebracht is door de Nazis. Holman kwam ertoe om dit artikel te schrijven door een zinnetje dat hem opgestuurd was door een karmelietes. Hieronder vindt u een uittreksel. “ De eerste dagen van die retraite werd ik sterk in beslag genomen door de woorden die een vrouw die ik zeer bewonder, mij vele jaren geleden had geschreven. Maar het zijn woorden die ook vandaag nog gelden. ‘ Geloof in Jezus is een zeer, zeer zeldzaam iets .’ Ruth Burrows is een karmelietes, volgelinge van Teresa van Avila, en leeft in haar klooster van Quidenham, in Norfolk. Zij was het die mij dit ‘geloof in Jezus is een zeer, een zeer zeldzaam iets’ had geschreven. Voor mij bedoelde zij hiermee niet zozeer een intellectueel aanvaarden van God en van Jezus als de zoon van God, maar dat soort van

Pedro de Ribadeneira sj is lange tijd een naaste medewerker geweest van Ignatius van Loyola. Later werd hij zijn eerste officiële biograaf. Ribadeneira beschreef heel concreet de wijze waarop Ignatius bestuurde. De komende weken krijgt u regelmatig een “tip” van Ignatius. "Hij beoordeelde iemands vooruitgang in de deugd niet naar zijn natuurlijke goede eigenschappen of beminnelijke aard, maar naar de inspanning en de moeite die hij aanwendde om zich te overwinnen."

Op een recente studiedag beluisterde ik een gehuwd man, vader van jongvolwassen kinderen, en vertrouwd met de jezuïeten, hun spiritualiteit, leven en werken. Hij noemde een aantal redenen (1) waarom het jezuïetenleven hem aantrekkelijk leek voor jonge mannen. En ook een aantal factoren (2) die kunnen afschrikken. Contra 1. De radicaliteit van de keuze 2. Een zekere afstandelijkheid (versus knus – knuffelend) 3. Een mannenwereld 4. Het celibaat 5. De keuze voor een levensvorm met een verleden 6. Een indruk dat geestelijken (in het algemeen) kiezen voor een kritiekloze volgzaamheid 7. Een indruk dat een christelijke levenswijze je in een afgesloten, dogmatische traditie plaatst, die het eigen wereldbeeld eerder afsluit dan opent.

Op een recente studiedag beluisterde ik een gehuwd man, vader van jongvolwassen kinderen, en vertrouwd met de jezuïeten, hun spiritualiteit, leven en werken. Hij noemde een aantal redenen(1)waarom het jezuïetenleven hem aantrekkelijk leek voor jonge mannen. En ook een aantal factoren (2) die kunnen afschrikken. “Pro” 1. De jezuïetenspiritualiteit en het leven van Ignatius appeleren 2. De intellectuele kracht van jezuïeten 3. De wereldwijde verbondenheid van jezuïeten in een gemeenschappelijk avontuur 4. Hun maatschappelijk engagement 5. De soberheid van de liturgie 6. De interne diversiteit: er is geen gemeenschappelijke mal of trechter waar elkeen doorheen moet 7. De aandacht voor innerlijke bewegingen en reflectie 8. De rijke traditie 9. De zorg voor persoonlijke keuze en terughoudendheid tav beïnvloeding 10. Het non-conformisme.

Pedro de Ribadeneira sj is lange tijd een naaste medewerker geweest van Ignatius van Loyola. Later werd hij zijn eerste officiële biograaf. Ribadeneira beschreef heel concreet de wijze waarop Ignatius bestuurde. De komende weken krijgt u regelmatig een “tip” van Ignatius. "Het is tenslotte van het grootste belang, dat iemand die met de naasten omgaat om hen beter te maken, een goede dokter is, dat hij niet schrikt van hun ziekten of misselijk wordt van hun wonden en dat hij met groot geduld en zachtmoedigheid hun zwakheden en lastigheden verdraagt. Daarom moet hij hen niet zien als kinderen van Adam en als broze glazen of lemen vaten, maar als een beeld van God, als vrijgekochten door het Bloed van Jezus Christus, en hij moet dus zien te bereiken dat zij zichzelf helpen en zich door goede werken bereid maken om de genade van de Heer te ontvangen of daarin te groeien. Hij moet hopen dat, nu God hem eenmaal tot zo'n hoge bediening geroepen heeft, Hij ook een waardig bedi

Mocht u er ooit aan getwijfeld hebben, dan kan u nu zekerheid krijgen. Priesters zijn maar gewone mensen.

Chers amis, 11 février 2010 Je partage avec vous ces quelques informations que j'estime importantes pour suivre l'intervention d'urgence des jésuites sur le terrain en Haïti: 1.- La petite commission de 5 personnes chargées de faire une première rédaction de la proposition de projet de société s'est réunie lundi. Nous avançons dans la rédaction. Une autre rencontre est prévue aujourd'hui jeudi 11 février. Le texte sera proposé aux membres de la cellule de réflexion au cours de notre réunion hebdomadaire du dimanche. Il sera enrichi, envoyé aux décideurs et présenté aux médias. 2.- Nous voyons également à coordonner cette action avec d'autres acteurs de la société civile qui font le même travail que nous. L'objectif c'est d'arriver à un grand réseau de la société civile qui fait la démarche en même temps. Ce qui donnera plus force à notre proposition. 3.- La grande rencontre d'évaluation de

Met een groepje leerkrachten zijn we een vorming begonnen over ignatiaans leiderschap . Tijdens de eerste bijeenkomst werd elkeen gevraagd terug te blikken: geef een voorbeeld waarbij in je eigen levensgeschiedenis iemand zich tov jou heeft gedragen als een “ignatiaanse leider”; meer in het bijzonder, waar iemand je heeft geholpen om het mooiste in jou naar boven te laten komen. Tijdens de daaropvolgende uitwisseling werden meerdere eenvoudige, soms schijnbaar banale gebeurtenissen genoemd. Doorgaans gesprekjes waarin iemand met opvoedkundige verantwoordelijkheid een leerling had bevestigd en opgeroepen in iets waarin hij/zij goed was. Vaak gekoppeld aan het geven van vertrouwen. Voorvalletjes van soms 20 of 30 jaar geleden. Ze hadden wel het verschil uitgemaakt; of het ging over karaktereigenschappen, relationele of intellectuele bekwaamheden. Het meeste indruk op mij maakte evenwel een collega die, met een zekere droefheid, zei dat ze zich uit haar schooltijd geen enkele dergel

Chers amis, 7 février 2010 Bonjour! Je vous communique, comme d'habitude, des informations sur l'évolution du travail d'urgence des jésuites sur le terrain en Haïti: 1.- Nous continuons à être très présents sur le terrain tout en essayant d'adapter notre action à l'évolution de la réalité du terrain 2.- Notre comité d'urgence s'est réunie vendredi dernier 5 février à 4h30 pm au noviciat jésuite de Tabarre pour évaluer notre action, voir comment est la situation sur le terrain et les nouvelles réponses à donner. Étaient présents, nos amis du SJRS-USA, Ken Gavin et Armando, Alfredo Infante directeur du SJRM-Amérique latine et Caraïbes, Ramon Almansa de Entre-Culturas, Espagne. 3.- La décision est prise de continuer le travail d'urgence tout en l'adaptant à la situation du moment; les besoins les plus urgents restent la nourriture, les tentes; la question d'hygiène et les risques d'épidémie restent très préoccupants. 4.- Il nous faut

Pedro de Ribadeneira sj is lange tijd een naaste medewerker geweest van Ignatius van Loyola. Later werd hij zijn eerste officiële biograaf. Ribadeneira beschreef heel concreet de wijze waarop Ignatius bestuurde. De komende weken krijgt u regelmatig een “tip” van Ignatius. "Bijzondere voorzichtigheid en reserve moeten er in acht genomen worden, als het er om gaat mensen, van wie wij een of andere weldaad hebben ontvangen, voor God te winnen. Wij behoren hun onze dankbaarheid te betuigen, zonder ons echter tot vleierij te verlagen en zonder ons ambt omlaag te halen. We moeten hun te verstaan geven, dat onze dankbaarheid op de allereerste plaats naar God uitgaat, en dat zij er zelf veel bij winnen, als zij ons goed doen omwille van Hem. Wij behoren niet méér aan te nemen dan wij voor ons onderhoud nodig hebben, en alleen van mensen die hun vrijgevigheid laten dienen voor de vooruitgang van hun ziel, en die het als een genade van God beschouwen, dat zij aalmoezen kunnen geven.

Leven is pelgrimeren; steeds weer loslaten. Van de moederschoot tot de laatste ademstoot. Op zoek. Soms weet je waarheen. Vaak lijkt het een doolhof, doelloos en verloren. Samen met anderen. Uiteindelijk alleen. Alleen, voor God.

Samuel is een Vlaamse SJ-novice. In het kader van zijn vorming doet hij thans een stage in Brits Guyana. Hij schreef onderstaand verslagje voor u. Wie een put graaft voor een ander... In de Zuid-Amerikaanse Savannes ingesloten door het Pakaraimas gebergte aan de ene kant en de Braziliaanse grens aan de andere kant, ligt het dorpje Karasabai, thuis voor zo'n 200 Makushi Indianen. Al 100 jaar wordt de gemeenschap bediend door onze paters Jezuïeten en sinds een jaar woont een Britse pater permanent in het dorp. Twee weken geleden sloot ik me voor 3 maanden bij hem aan om een idee te krijgen waaruit missiewerk in de 21e eeuw bestaat. Eén van de initiatieven die mij het meest aangesproken heeft zijn de sinds vorig jaar opgestarte Bijbelgroepjes. Elke week komt elk van de verschillende secties van het dorp samen in een huis van een van de bewoners van de sectie. Na een kort inleidend gebed wordt het evangelie van de volgende zondag een paar keer voorgelezen, waarna elkeen aan de gr

De 9-jarige Willem wilde me even spreken aan de telefoon. “ Nikolaas, ik heb het leven van een mens gered ”, zei het kind. Noch min, noch meer. Kort tevoren had hij 40€ uit zijn spaarpot genomen: zijn bijdrage voor een humanitaire actie. Hij vertelde het op rustige toon. Zonder enige pretentie. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. En is het dat eigenlijk ook niet?

Het ging over “kantelmomenten” in je geloofsleven. Een jonge vrouw vertelde in een groepje dat ze grootgeworden was in een belijdend katholiek gezin. “Of je nu zin had of niet, je zou naar de mis gaan. Punt aan de lijn.” En dat had ze ook zonder veel problemen gedaan. Op een dag was ze in gesprek geraakt met een leerkracht over haar geloofsbeleving. Die had met veel openheid en interesse geluisterd naar haar gelovig zoeken. Ook mbt haar zoeken om zin te geven aan de eucharistie. In het gesprek had ze ruimte en vrijheid ervaren. Concreet gevolg was dat voortaan het deelnemen aan de eucharistie een persoonlijke en echt vrije keuze was geworden voor haar. Uiterlijk geen verschil te merken. Innerlijk een reuzenstap vooruit. Geloofsopvoeding is een delicaat evenwicht.

Pedro de Ribadeneira sj is lange tijd een naaste medewerker geweest van Ignatius van Loyola. Later werd hij zijn eerste officiële biograaf. Ribadeneira beschreef heel concreet de wijze waarop Ignatius bestuurde. De komende weken krijgt u regelmatig een “tip” van Ignatius. "De uitzonderlijke wijsheid van Vader Ignatius viel ook op te merken bij een punt van het grootste belang, namelijk de kunst om zich van zijn onderdanen te bedienen. Want soms gebeurde het dat iemand van de ene kant grote talenten had om te onderwijzen, of te preken, of met vorsten om te gaan, of een ander apostolaat uit te oefenen; en van de andere kant tot zijn vernedering en als teken van de menselijke zwakheid, tegelijk met deze talenten enige onvolmaaktheden en gebreken had, die het goede dat hij zou kunnen doen konden ontluisteren en bederven, en hem zouden verhinderen de vruchten voort te brengen die men van hem kon verwachten. Maar de bovennatuurlijke en voorzichtige wijsheid van Vader Ignatius was

Meteen ná de aardbeving lanceerden de Vlaamse jezuïeten " Oproep Haïti - 777 ": een actie om samen met de Jesuit Refugee Service geld in te zamelen voor de heropbouw van Haïti. Tot op vandaag kwamen niet minder dan 610 giften binnen, samen voor een bedrag van 127.000€ ! Hartelijke dank hiervoor. " Oproep Haïti - 777 " blijft van kracht.

Zalving van de handen bij priesterwijding Vandaag 2 februari, feest van Maria Lichtmis, viert de Kerk het feest van het religieuze leven . Graag verwijs ik u naar deze heel mooie reportage die onlangs verscheen in de krant “ La Croix ”, een Frans katholiek kwaliteitsdagblad. Het gaat over hoe ouders vandaag omgaan met de intrede van hun zoon of dochter in het religieuze leven. Hieronder alvast een voorsmaakje. “ We zijn hem niet kwijt, we hebben hem nu voor altijd ” Als een kind intreedt in een abdij dan is er een element van rouw. Maar talrijke ouders getuigen ook van de vreugde die voortkomt uit een nieuwe, meer intieme relatie die zich ontwikkelt. “ We leren om anders van elkaar te houden ", zegt Geneviève. Voortaan spreekt zij met haar 22 jaar oude dochter doorheen de tralies van de Karmel van Ars. “ Zij is geïnteresseerd in iedereen, meer beschikbaar. Het verwondert ons vast te stellen hoeveel ze wel weet over wat er omgaat in de wereld. We zien elkaar ni

’t Hoeft niet altijd serieus te zijn . … Zonder enige pretentie. Lachen aanbevolen!