Wat monniken en Picasso met elkaar gemeen hebben - Serie van Nikolaas Sintobin sj over "Creëren, teken van hoop" (6/8)
Voor LFK schreef ik een essay over “creëren”. Hier vind je enkele uittreksels (6/8) Creëren vertrekt niet zelden vanuit een ervaring van tekort. Wie helemaal verzadigd is valt in slaap. Wie honger heeft trekt erop uit. Creatieve mensen kiezen meestal bewust voor matigheid en zelfs onthouding. Niet omdat ze niet houden van lekker eten en drinken en ander plezier. Wel omdat ze weten dat soberheid een voorwaarde is om de zintuigen aan te scherpen, om te kunnen zien, horen en voelen wat zich aandient. Het is geen toeval dat vasten in bijna alle religies een belangrijke plaats inneemt. Vasten houdt wakker, maakt alert en ontvankelijk. Het is niet overdaad, maar beperking die in beweging zet. Picasso had tot op hoge leeftijd een tumultueus liefdesleven. Een groot deel van zijn meest vernieuwende werk is ontstaan in periodes van breuk met een geliefde. Veel van de grote kunstenaars waren en zijn gewonde mensen. De frustratie en het zoeken naar manieren om met de pijn om te gaan, kunnen een p