Onderstaand gebed schreef ik zonet op vraag van de EO. Ik deel het graag met u. Heer, ik ben verbijsterd. Honderd kinderen in koelen bloede vermoord in Pakistan. Hoe kan dit? Ik voel plaatsvervangende pijn voor al die vaders, moeders, broers en zussen. Gevoelens van haat en vergelding wellen in mij op. Ik wil gerechtigheid. Hoe kan dit? Deze dagen bereiden wij ons voor op de geboorte van een Kindje. Wij zingen over vrede, warmte en geborgenheid. En dan gebeurt er zo iets. Hoe kan dit? Heer, Gij vraagt mij om mijn naaste niet te oordelen. Aan uw kruis vergeeft Gij een moordenaar. In uw Evangelie nodigt Gij mij uit om de andere wang aan te reiken. Hoe kan dit? Heer, ik weet het niet. Ik weet wel dat ook ik niet vrijuit ga aan het lijden in deze wereld. Dat vele kleintjes samen, over de grenzen heen, groot lijden kunnen veroorzaken. Heer, geef dat mijn onmacht mij nederig mag maken. Geef mij de genade om mijn hand in eigen boezem te