"In alle dingen"

Gesprek tussen Nikolaas Sintobin sj en Rick Timmermans over hoe op constructieve wijze om te gaan met de angst voor het coronavirus.

Geduld is iets wat je kunt leren. Voor de een is het wat makkelijker dan voor de ander. Maar uiteindelijk is geduld niet zomaar een aangeboren talent. Het is eerder een levenskunst waarin je je kunt oefenen.  Geduld is daarom, tot op zekere hoogte, een keuze. Hierin onderscheidt geduld zich van wachten. Wachten is iets wat je ondergaat. Je wacht op de trein of je wacht op de uitslag van een onderzoek. Je hebt geen keuze.  Je kunt er wel zelf voor kiezen om geduld te  oefenen . Je kunt vrijwillig kiezen voor geduld in de relatie met je puber of met een collega. Je kunt zelf beslissen om geduld te  oefenen  met dat lichaam van jou dat maar niet mee wil. Hetzelfde geldt voor al de beperkende maatregelen die ons worden opgelegd om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan.  Door bewust, in vrijheid, die keuze te maken, herwin je iets van je vrijheid. Ook al blijven de objectieve feiten dezelfde, in je subjectieve beleving ben je niet langer de gijzelaar van iets of i

God houdt niet van jou omdat wat je denkt juist is of omdat je je goed gedraagt. Hij houdt van je. Zo eenvoudig is het. Zijn liefde is onvoorwaardelijk. Ze hangt niet af van jou. Tweet van Franciscus dd 22 augustus 2020

"De allerberlangrijkste mens is de mens die voor je staat." Paus Franciscus

Waar word jij uitgenodigd om het oude vertrouwde te verlaten? Om te groeien. Om een nieuwe etappe te beginnen Wat in jou verlangt om geboren te worden? Misschien heb je er angst voor. Houd het niet tegen. Ontvang het leven!    

Nalatigheid en traagheid maken het de luiaard voortdurend lastig.  Ignatius van loyola

Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een   Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes. Vanwege zijn leer had de regering besloten de wijze in ballingschap te sturen. Toen zijn leerlingen hem vroegen of hij ooit heimwee voelde, antwoordde hij: “Nee.” Ze protesteerden: “Maar het is onmenselijk om zijn vaderland niet te missen!” Hierop zei de wijze: “Je houdt op een balling te zijn wanneer je beseft dat de hele schepping je huis is.” Anthony de Mello sj

Voor Kerknet beantwoordde ik 15, soms best moeilijke en persoonlijke, vragen. De antwoorden vind je hier . Hieronder alvast een voorsmaakje. Op welk talent van jezelf ben je trots? ‘Al mijn talenten heb ik gekregen. Ze zijn geen persoonlijke verdienste. Daarom ben ik er eerder dankbaar voor dan trots. Het meest dankbaar ben ik voor een soort van basisvertrouwen dat ik van jongsaf heb meegekregen: vertrouwen dat het goed is of wordt, wat er ook gebeurt.’

Het dagelijkse rooster van Susan maakt me duizelig, of jaloers … wat een energie! Moeder van drie kinderen – tussen de acht en dertien jaar oud – is zij taxichauffeur, studiebegeleidster , kok, verpleegster , hoofd huishouding en afwasser. De man van Susan pendelt van en naar zijn werk, gaat vroeg weg en komt laat thuis, waarbij hij gedragen wordt door het getij van het snelwegverkeer. Susan is ook vrijwilligster - op de plaatselijke school en bij haar kerk, en zij is nauw betrokken bij een lokale tuinclub. Ik vraag haar naar haar heilige plek, haar gewijde ruimte. Ze geeft me een droefgeestige blik en zegt: “Dat zou ik wel willen.” En dan voegt ze eraan toe: “ Ooit zal ik tijd hebben. Dat is het goede nieuws. Ik moet nu gewoon door deze jaren heen zien te komen.” Ik geloof haar en ik weet wat het betekent om te wachten op betere tijden om plannen voor een heilige plek te kunnen maken. Ik vraag haar wat ze doet als ze een kort moment heeft van “Susan time”. Haar antwoord komt

OLV van de Weg (Gesú-kerk, Rome) Op het feest van de hemelvaart van Maria bied ik graag een mooi marialied aan van de heilige Alberto Hurtado sj . Je vindt hieronder zowel de oorspronkelijke Spaanse tekst als de Nederlandse vertaling. 1. " María mírame " María, mírame, María, mírame, si Tú me miras Él también me mirará. Madre mía, mírame De la mano llévame Muy cerca de él Que ahí me quiero quedar. En tus brazos quiero descansar. María, cúbreme con tu manto que tengo miedo, no sé rezar, que por tus ojos misericordiosos tendré la fuerza, tendré la paz. Madre, consuélame de mis penas, es que no quiero ofenderle más que por tus ojos misericordiosos quiero ir al cielo y verlos ya. -------------------------------- Maria kijk me aan Maria kijk me aan, Maria kijk me aan Als jij naar mij kijkt, zal Hij ook naar mij kijken Moeder van mij, kijk naar mij, neem me bij de hand en leid me dicht bij Hem, want daar verlang ik te verwijlen Maria be

Op het feest van de heilige Maximiliaan Kolbe. “Memo” (Guillermo) Sarasa sj is een Colombiaanse medebroeder die ik leerde kennen tijdens mijn  laatste vormingsjaar in de Sociëteit van Jezus - ook wel derde jaar genoemd, dat we samen deden in Chili. Enkele jaren geleden lanceerde hij een wel heel bijzonder initiatief. Ik vond de inhoud van “operatie Kolbe” wat vreemd. Tot Memo mij er de ontstaansgeschiedenis van vertelde. Memo leerde de jezuïeten kennen tijdens een studieverblijf in Frankrijk. Na de Geestelijke Oefeningen (G.O.) te hebben gedaan, keerde hij terug naar zijn land om in te treden. Hij deed studies in Rome om zich te specialiseren in de Bijbel en is thans professor aan onze universiteit in Bogotá. Maar Memo is ook zanger, muzikant, componist en schilder. Kort voor zijn derde jaar begon hij aan een doctoraat. Zijn derde jaar was een moeilijke ervaring, in het bijzonder de 30-daagse retraite. Zo vreugdevol als ze de eerste maal in Frankrijk was geweest, zo troost

Zo eenvoudig kan het zijn. Leven is samen. Voor mekaar. Gedeeld.

Indien de duivel een mens met  bijzondere bitterheid wil aanvallen en bestoken, dan verkiest hij om ’s nachts tewerk te gaan Ignatius

Ben jij bereid om te leren uit je ervaring? Zeker weten?