"In alle dingen"

God kan recht schrijven op onze kromme lijnen. In jouw leven, in mijn leven, in het leven van elke mens. Vraag is nog of we dat kunnen en willen zien. De woorden die Hij schrijft kunnen immers nog al eens verschillend, of moet ik zeggen "beter", zijn van wat we zelf voor ogen hadden …

Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een  Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes. Tegen een leerling die overdreven respectvol was voor de wijze zei deze laatste: “Licht wordt door een muur teruggekaatst. Maar waarom zou je de muur vereren? Wees aandachtig voor het licht.  Anthony de Mello sj

Onlangs vond ik mijn aantekeningen terug over een studie van Richard Lennan over de ecclesiologie van Karl Rahner sj. Graag deel ik met u enkele highlights die mij hielpen/helpen om onze Kerk vandaag en van morgen beter te snappen. Door het feit dat geloven vandaag moeilijk is, neigen de gelovigen ertoe om zich toe te leggen op de fundamentele geloofsinhouden van het christendom. De perifere aspecten zullen minder en minder belangrijk worden. Tegelijkertijd verbeteren de perspectieven voor het oecumenisme . De grote uitdaging is thans gemeenschappelijk voor al de christelijke Kerken en gaat over het antwoord dat we moeten geven aan de vragen van onze tijdsgenoten.  Dit betekent geenszins dat Rahner de taaiheid wil ontkennen van de historische geschillen tussen de Kerken. Maar hij wilde zich niet al te zeer concentreren op problematieken van de 16 de eeuw die weinig vandoen hadden met de problemen waarmee wij thans geconfronteerd worden. Om die reden meende Rahner dat de

Mijn homilie voor deze zondag 26ste   ZONDAG DOOR HET JAAR Ezechiël 18,25-28.    Psalmen 25(24),4bc-5.6-7.8-9.    Filippi 2,1-11.    Matteüs 21,28-32. Maakt u wel eens ruzie? Misschien wel zó dat u na afloop niet erg fier bent op uzelf? Hoe verloopt zo’n ruzie dan? Preciezer, hoe eindigt zo’n ruzie? Als ze ten minste beëindigd wordt. De ervaring leert dat ruzie maken op zich meestal niet zo erg is. Integendeel soms. Het kan mensen dichter bij elkaar brengen. Niet zozeer het ruzie maken op zich. Wel de daaropvolgende verzoening. Op voorwaarde dat die er komt. Het is indrukwekkend wat het aanbieden van excuses kan teweeg brengen. Ik herinner met het van toen ik leerkracht was. Als ik tijdens een les een fout had gemaakt of even uit de bocht was gevlogen en ik gaf dat toe, dan lieten mijn leerlingen meteen blijken hoezeer ze dit op prijs stelden. Je merkt het in het gezin, tussen vrienden, tussen onbekenden op straat, net zo goed als in de politiek. Wie bereid is toe te geve

Onlangs vond ik mijn aantekeningen terug over een studie van Richard Lennan over de ecclesiologie van Karl Rahner sj. Graag deel ik met u enkele highlights die mij hielpen/helpen om onze Kerk vandaag en van morgen beter te snappen. Een ander kenmerk van de Kerk van morgen – eigenlijk is het nu al aanwezig – is dat zij gekarakteriseerd wordt door wat Rahner de cryptogame ketterij noemt. Cryptogamie is een neologisme dat hij ontleent aan de plantenkunde. Het is de toestand van een onvruchtbare plant. Zij kan zich niet voorplanten. Het gaat dus over een ketterij die helemaal niet gesystematiseerd is. Zij probeert niet de plaats in te nemen van de leer van de Kerk. Zij plant zich dus niet voort. Ze wordt niet doorgegeven door de ene persoon aan de andere. De cryptogame ketterij is het rechtstreekse gevolg van het pluralisme van de moderniteit dat de persoonlijke mening van de individuele gelovige privilegieert. Concreet betekent het dat geen enkele gelovige nog kan zeggen da

Onlangs vond ik mijn aantekeningen terug over een studie van Richard Lennan over de ecclesiologie van Karl Rahner sj. Graag deel ik met u enkele highlights die mij hielpen/helpen om onze Kerk vandaag en van morgen beter te snappen. Het spreekt voor zich dat de bijdrage die de Kerk zal kunnen leveren aan de wereld minder massief en alomvattend zal zijn dan vroeger. Toch meent Rahner niet dat de Kerk zich voortaan zou moeten terugtrekken uit de wereld. 1.  Volgens hem moet de taak van de Kerk van morgen gedefinieerd worden in termen van bevordering van het Rijk van God, eerder dan in termen van sociale hervormingen. 2. Rahner benadrukt sterk dat er een valkuil is die de Kerk moet vermijden: dit risico omschrijft hij als het worden van “een winkel van heiligheid”: een club die zich in de eerste plaats bekommert om het zielenheil van haar selecte leden. 3. Integendeel, het is de eerste taak van de Kerk om te delen in de hoop, de vreugde, de zorgen en de angsten van de

Leven vanuit je verlangen is mogelijk. In dit video-gesprek met Rick Timmermans geeft Nikolaas Sintobin sj concrete tips die je daarbij kunnen helpen.

Zou dit video-verhaal een statement zijn over hoe om te gaan met onbekenden? Zo ja, dan ben ik het er niet mee eens. Zelf lees ik deze schitterende kortfilm vanuit de bril van de onderscheiding van de geesten: het is beter het kwaad niet in de ogen (proberen te) kijken. Als je met het kwaad het gesprek aangaat, dan is er al te veel kans dat je het onderspit delft.

Onlangs vond ik mijn aantekeningen terug over een studie van Richard Lennan over de ecclesiologie van Karl Rahner sj. Graag deel ik met u enkele highlights die mij hielpen/helpen om onze Kerk vandaag en van morgen beter te snappen. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat voor Karl Rahner sj de belangrijkste toekomstige bestaansvorm van de Kerk die is van de diaspora in een cultuur die helemaal niet meer bepaald wordt door het christendom. Het christen-zijn wordt in groeiende mate het resultaat van een persoonlijke keuze veel meer dan dat het de vrucht is van een cultuur of een opvoeding.  Hieruit volgt dat de christen zijn identiteit niet meer kan bouwen op het prestige van de grote instellingen van de Kerk. Zijn geloof zal ook minder afhankelijk zijn van de cultuur, de traditie of van sociale normen. Het geloof zal meer afhankelijk worden van een persoonlijk engagement en van de zielenkracht van de persoon.

Onlangs vond ik mijn aantekeningen terug over een studie van Richard Lennan over de ecclesiologie van Karl Rahner sj. Graag deel ik met u enkele highlights die mij hielpen/helpen om onze Kerk van vandaag en van morgen beter te snappen.                   Voor Rahner was de toestand waarin de Katholieke Kerk zich bevond tijdens de Middeleeuwen, ttz die van de christianitas, een anomalie . Deze zeer vergaande verwevenheid van de structuren van de maatschappij met die van de Kerk zegt volgens hem meer over het gesloten karakter van de middeleeuwse samenleving, dan over het bijzondere genie van het christendom. Vermits de Kerk niet het Koninkrijk van God is maar enkel maar de belofte, het teken ervan, is het eerder normaal dat de Kerk wordt tegengesproken door de wereld. Zulk een gang van zaken is bevorderlijk voor het duidelijk worden van de ware aard van de Kerk.  Haar irrelevantie in de samenleving die zich thans ontwikkelt, ja, haar deel hebben aan de kruisiging van Christus

De toekomst kennen.   Vooruit kunnen lopen op de tijd en op wat daar gebeuren gaat. En, uiteraard, daar je voordeel uit halen.   Het lijkt voor de hand te liggen dat je daar enkel maar beter kan van worden. Niet alleen is het een illusie. Deze subtiele kortfilm suggereert dat de werkelijkheid van het leven rijker is dan onze verbeelding, preciezer, dan onze angst. In de christelijke traditie noemt men dit “Voorzienigheid”. De uitdaging is net om vertrouwend in het leven te durven staan.

Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een  Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes. Iemand was door zijn geliefde in de steek gelaten en zei: “Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. Ik word nooit meer verliefd.” Hierop zei de wijze: “Je bent net als de kat die, na zich verbrand te hebben aan de kachel, nooit meer wilde zitten.” Anthony de Mello sj

Het meest uitdagende aspect in het vinden van God in alles is, de vraag hoe wij binnen onze menselijke beperktheid God kunnen vinden, in anderen of in onszelf.  Is iemand eerder  perfectionistisch van aard – zoals dit voor mij het geval is -, dan kan het aanvaarden van de eigen grenzen erg moeilijk zijn. Perfectionisme is inderdaad wellicht een van mijn ergste karaktergebreken. Op dat plekje kan de kwade geest bij mij binnendringen en mij tot overwerk en uitputting brengen, of mij in mijn relaties met mijn medemensen buitensporig hoge verwachtingen doen koesteren. Onlangs, tijdens mijn retraite, gebruikte Jezus het beeld van het dansen om mij te helpen anders te denken over mijn beperkingen. Ik kan mij gefrustreerd voelen, wanneer ik Jezus niet altijd zo trouw volg als ik dat graag zou willen kunnen. Jezus leren volgen kan in zekere zin lijken op het willen volgen van de nieuwste danspasjes van je partner.  In zijn collegetijd volgde mijn echtgenoot dansles, ik niet. En toch,

Podcast interview van Kerknet met Nikolaas Sintobin sj over www.biddenonderweg.org : hoe het ignatiaanse bijbelgebed niet alleen de persoonlijke godsrelatie versterkt maar ook de verbondenheid met andere gelovigen kan bevorderen. Klik hieronder op het oranje bolletje om te luisteren Kerknet · Bidden Onderweg blaast vijf kaarsjes uit (podcast Wim Corbeel)

Is er iets in je leven dat je nog belangrijker vindt dan je vrijheid?

Hoe kan je in deze onrustige tijden groeien in vertrouwen op God, ook als de zaken anders uitdraaien dan je het zelf graag zou hebben. Rick Timmermans in gesprek met Nikolaas Sintobin sj over innerlijke vrijheid als voorwaarde voor geestelijke groei.

Hier vind je mijn homilie voor deze zondag. 24 ste zondag door het jaar (A) Sir. 27, 30-28, 7                      Ps. 103            Rom. 14, 7-9               Mt. 18, 21-35 Je hoort er regelmatig van: bijna-dood-ervaringen: mensen die de dood in de ogen hebben gekeken maar het er toch levend hebben van afgebracht. Of nog, mensen die erg ziek zijn geweest en die uiteindelijk genezen zijn. Vele van deze mensen hebben iets bijzonders. Vaak kunnen ze er niet over zwijgen. Ze zijn zo dankbaar dat ze nog leven. Ze ervaren elke dag als een geschenk. Ze beseffen dat ze net zo goed dood hadden kunnen zijn en zijn erkentelijk voor wat ze bestempelen als een tweede kans die hen is gegeven. Ze hebben de indruk van veel intenser te leven, van meer te genieten. Ze zijn zich bewuster van al het mooie en het goede dat hen elke dag opnieuw, zomaar, te beurt valt. Objectief is er vaak maar weinig veranderd in hun leven. Toch is alles anders geworden. De reden is dat ze voortaan m

Juist omdat bidden behoort tot het meest noodzakelijke, is het ook het meest vrije, datgene wat het gemakkelijkst te vermijden is. Het gebeurt alleen maar als wij het uit vrije wil doen, gedreven door liefde.  Daarom gebeurt het maar zelden. Het valt ons zwaar.  Wij moeten ervoor kiezen en niet afwachten tot het vanzelf gebeurt. Misschien komen we er toe tenminste dit ene tot God te zeggen: 'Heer, leer ons bidden'. Karl Rahner sj

Gisteren was ik te gast in het programma "Bij Jorieke" van de Groot Nieuws Radio. We hadden er een uitgebreid gesprek over het belang van vreugde in het christelijk leven, wat geloven nu precies betekent, hoe je vertrouwen kunt hebben in jezelf, hoe je Gods stem in je leven kan leren onderscheiden enz. Luister hier naar het gesprek  Groot Nieuws Radio · Nikolaas Sintobin: "Geloof is vertrouwen, vertrouwen is geloof"

Een valkuil van de angst is dat wij vergeten te leven, omdat we bang zijn voor wat zou kunnen gebeuren. Maar elke dag, ieder uur, alle seconden zijn unieke uitnodigingen om te leven. Rick Timmermans in gesprek met Nikolaas Sintobin sj over de uitnodiging om te leven, in tijden van coronavirus.  

Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een   Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes. Er waren regels in het klooster, maar de wijze waarschuwde altijd tegen de tirannie van wetten. “Gehoorzaamheid houdt regels in stand,” zei hij vaak, “maar liefde weet wanneer zij genegeerd kunnen worden.” Anthony de Mello sj

Wanneer de duivel iemand ontmoet met een geweten dat al te gevoelig is, zal hij hem nog gevoeliger proberen maken om hem uiteindelijk te brengen tot angstvalligheid en zo alle geestelijke groei te stoppen.  Ignatius van Loyola