Homilie voor de vierde zondag van de Advent 4de zondag van de Advent: Jes. 7,10-14 Rom. 1,1-7 Mat. 1,18-24 Een aantal jaren geleden verbleef ik een tijd in Arica, een arme woestijnstad in het Noorden van Chili. Ik werkte er in de jezuïetenparochie. Een bloeiende gemeenschap, met mensen van alle generaties. Na verloop van tijd merkte ik iets eigenaardigs op. Alle sacramenten worden daar overvloedig gevraagd en toegediend. Op één sacrament na: het huwelijk. Er wordt daar gewoon nauwelijks gehuwd. Vele moeders zijn alleenstaand. De vaders lijken er te vliegen van het ene nest naar het andere, maar blijven niet. Idealisme en goede wil genoeg. Maar de destructieve gevolgen van de structurele armoede zijn problematisch, ook voor het vader en moeder zijn. Het verhaal dat we zonet hoorden bij Matteüs gaat ook over ouderschap, in moeilijke omstandigheden. Wat hij vertelt, is indrukwekkend. Als we dit verhaal lezen, ook met onze kritische, postmoderne gelovige ogen en har