Posts

Posts uit november, 2018 tonen

Een abdijkerk zonder tabernakel, kan dat?

Afbeelding
Een abdijkerk zonder tabernakel, kan dat? Ja dus. In de prachtige kerk van de Sint-Benedictusberg in Vaals is geen tabernakel.  De krypte onder de kerk is ingericht als één groot tabernakel. Maar in de eigenlijke kerkruimte (zie foto hierboven) is het Heilig Sacrament niet aanwezig. Desgevraagd legde de abt me uit dat dit een bewuste keuze is, geïnspireerd door de liturgische vernieuwing van het Tweede Vaticaans Concilie. De aanwezigheid van Christus wordt gesymboliseerd door het altaar. Ook, uiteraard, door het gelovige volk, en dus in casu in het bijzonder de monniken die er dag in dag uit in samenkomen om te vieren en te bidden. Weer iets bijgeleerd.

Nikolaas Sintobin sj openhartig over zijn reactie op verkiezing paus Benedictus

Afbeelding
In onderstaande regels vertel ik, openhartig, hoe ik reageerde op de verkiezing van paus Benedictus XVI. En over het vervolg ... Het is het begin van een voordracht over hoe je meer van de Kerk kan houden. Deze tekst staat op de website van   Cardoner , ons spiritualiteitstijdschrift. "Wie van jullie herinnert zich nog wat je aan het doen was op 19 april 2005, omstreeks kwart voor zeven in de avond? Ik weet het nog als was het gisteren. Ik zat, samen met mijn medebroeders, gespannen voor de televisie. Er was net witte rook uit de schoorsteen van de Sixtijnse kapel gekomen. Kardinaal Medina kwam het balkon van de Sint-Pietersbasiliek op en sprak de rituele woorden: “Habemus papam.” Vervolgens kwam de naam van de opvolger van Johannes Paulus II: “Josephus Ratzinger.” Ik herinner met dit zo goed omdat er toen een ijskoude rilling over mijn rug liep: “Het is toch niet waar…” De pantserkardinaal, de rottweiler van God en andere bijnamen van de prefect van de Congregatie voor

Latijnse liturgie in de eenentwintigste eeuw, kan dit eigenlijk nog?

Afbeelding
Deze week geef ik de jaarlijkse retraite aan de monniken van de Benedictusberg in Vaals. Een bijzondere ervaring vind ik het. Hun liturgie is zo goed als volledig in het latijn. Hun leefomgeving is dan weer, naar monastieke normen, hypermodern. Een onwaarschijnlijke combinatie. Of moet ik zeggen, heel katholiek? Tegengestelden die geen tegengestelden blijken te zijn. Wel wederzijdse verrijking. Ik stel vast dat ik het niet alleen heel mooi vind. Het helpt mij ook om zelf tot stilte en innerlijkheid te komen. De combinatie van uitgepuurde liturgie én uitgepuurde architectuur doet zijn werk. Laus Deo

Over een zo gewone Vlaamse heilige jezuïet

Afbeelding
Vandaag vieren we het feest van de heilige Jan Berchmans sj. Jan werd geboren in 1599 in Diest en trad op 17-jarige leeftijd in de Sociëteit van Jezus. Na twee jaar werd hij naar Rome gestuurd om daar te gaan studeren. Hij stierf er op 13 augustus 1621, na een korte ziekte. Het bijzondere aan Berchmans is dat hij .. heel gewoon was. Geen grootse heldendaden of in het oog springende verdiensten. Toch werd hij heel graag gezien. Toen hij opgebaard lag in Rome namen de mensen zowat alles mee wat niet te zwaar was om als aandenken te dienen. Naar verluid stelden de medebroeders bij het kisten van het lichaam vast dat ook een van de tenen van Jan was verdwenen. Hij werd heilig verklaard in 1888. Twee eenvoudige slagzinnen waren hem dierbaar. Ze zeggen iets over de bijzondere aantrekkingskracht die van hem uitging en verklaren waarom hij werd uitgeroepen tot patroonheilige van de jeugd. Het gewone buitengewoon Non multa sed multum : Niet veel maar zeer

Om beter te snappen waarom Paus Franciscus zo houdt van de heilige Pierre Favre sj

Afbeelding
Onderstaand gebed schreef de heilige Pierre Favre sj neer in zijn dagboek. Het is van een verrassende aktualiteit. Op het feest van de heilige Evaristus, paus en martelaar, was ik om 3 uur ‘s morgens opgestaan. Ik ervaarde veel vreugde (…) bij het bidden voor de noden van de anderen. Achtereenvolgens vernoemde ik de christenen, de Joden, de Turken en de heidenen, de ketters alsook de doden. Ik dacht aan aan al de miserie van de mensen, hun zwakheden, hun zonden, hun stugheden, hun wanhoop en hun tranen, de rampen, de hongersnoden, de epidemies en de angsten, enz.  Aan de andere kant, om eraan te verhelpen, Christus de Verlosser, Christus die leven brengt, die verlicht, die te hulp komt, barmhartig en meelevend is, Heer en God. Ik bad Hem met al de kracht die verscholen ligt in die namen en vroeg Hem om alle mensen te hulp te komen.  Ik wenste en vroeg toen, met grote vreugde en met een heel nieuw gevoel, dat het me gegeven zou worden om eindelijk de di

Vraag het de vogels in de lucht

Afbeelding
Vraag het de vogels in de lucht, ze zullen het verkondigen. Wie weet van al deze dingen niet: de HEER heeft ze tot stand gebracht .   Job 12,  8.9  

Als een verloren knuffel je aankijkt

Afbeelding
-->   Verloren zijn wie of wat je heel dierbaar is.   Lange tijd. En dan terugvinden of teruggevonden worden.   Al meegemaakt?   Wie of wat is jou héél dierbaar? Zo dierbaar dat je er naar de andere kant van de wereld voor zou trekken?

Spirituele prozac, bestaat dat?

Afbeelding
Spontaan gaan wij mensen bij het terugblikken op onze ervaringen eerst kijken naar wat pijn gedaan heeft, wat moeilijk verlopen is en wat we dus in de toekomst willen vermijden. Ignatius nodigt bij het levensgebed uit om heel bewust in te gaan tegen deze spontane reactie door ervoor te kiezen om eerst te kijken naar wat goed verlopen is. Ervaringen die deugd gedaan hebben, en die ook achteraf een goede nasmaak behouden, zeggen doorgaans iets over Gods aanwezigheid in je leven. Je ervan bewust worden, brengt je opnieuw dichter bij de bron, herbront reeds op zich. Het is  zoveel zinvoller en belangrijker te weten waar God aanwezig was in je leven dan uit te vissen waar hij afwezig was.  Op die aanwezigheid, hoe discreet ook, kan je bouwen, daar kan je in de toekomst meer aandacht aan geven, waardoor de afwezigheid als vanzelf minder ruimte toebedeeld krijgt. Het is zoveel vruchtbaarder om je in te zetten voor iets dan tegen iets. Het is belangrijk om er met de wil voor te kie

Wat ouderen van jongeren kunnen leren en omgekeerd

Afbeelding
In een huis dat goed draait moeten de ouderen leven zoals de jongeren en de jongeren zoals de ouderen; zodanig dat eerstgenoemden  blijk kunnen geven van de vinnigheid van de jeugd en de laatstgenoemden van het oordeelsvermogen van de wijsheid van jaren. Ignatius van Loyola

Was het leven van Jezus een mislukking, tegen beter in ?

Afbeelding
Tegenkanting en mislukking (5/5): tegen beter weten in Die man die tot het uiterste ging in het geven van zichzelf blijft mij oproepen om, in de mate van mijn mogelijkheden, hetzelfde te doen, en Hij zal mij, zo ik het echt verlang, daar ook de kracht toe geven.  Maar laat ik me geen illusies maken. Het gaat niet om het presteren van grootse dingen, om heldendaden. Dat 'geven van zichzelf' gebeurde door Jezus  ook  in zijn dagdagelijkse omgaan met mensen. En dat 'uiterste' leek alles behalve heldhaftig. Het kwam Hem en anderen veeleer voor als een uiteindelijke mislukking, en liet Hem het bitter gevoel na van een absolute verlatenheid. Verlaten door zijn volk ‘overgeleverd aan de heidenen’. Verlaten ook door zijn God, voor wie Hij het zo opgenomen had. Zelfs die leek plots totaal verdwenen. "God, mijn God, waarom hebt Ge mij verlaten ?" Ook de leerlingen zaten met dat gevoel. Met dat gevoel stond Hij geheel en al aan de kant van de verworpen e

Leren thuiskomen bij jezelf: een gesprek met Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Leren leven in vrede met jezelf. Is dat mogelijk? Zo ja, hoe doe je dat dan? Hierover gingen Rick Timmermans en Nikolaas Sintobin sj met elkaar in gesprek.

Hoe omgaan met onverdraagzaamheid van katholieke jongeren naar niet-gelovigen?

Afbeelding
Na afloop van een voordracht voor jonge christenen kreeg ik volgende schriftelijke vraag: " Hoe ga ik om met onverdraagzaamheid van katholieke jongeren naar niet-gelovigen? Dat lijkt te groeien en dat baart me zorgen."  Ziehier wat ik erop antwoordde. Deze onverdraagzaamheid is spijtig genoeg niet het monopolie van jonge katholieken. Je vindt ze bij katholieken/christenen van alle generaties. Zoals vaak bij overtrokken reacties zit er een grond van waarheid in deze houding. Meestal is er wel iets van objectieve ondergrond. Alleen wordt deze dan vaak overtrokken, opgeblazen, waardoor met het hele plaatje niet meer ziet - dezelfde dynamiek van de heresie. Ten gronde gaat het vaak om angst wegens een gekwetste of kwetsbare identiteit als katholiek in een samenleving en cultuur die het christelijk geloof niet erg waardeert en binnen een Kerk die mee verandert in een veranderende samenleving en cultuur. Niet voor niets zegt Jezus zo vaak “wees niet bang”.   Tips

Zonder dit is menselijk leven niet mogelijk

Afbeelding
Waarop bereid jij je voor? Waar ben jij op voorbereid? Wat of wie verwacht je?   Op leuke dingen? En wat met de minder leuke dingen? Wie of wat geeft jou vertrouwen in het leven? Wie of wat maakt dat jij risico durft te nemen?