"In alle dingen"

1 ste  zondag van de advent, A-cyclus Jesaja 2, 1-5; Rom 13, 11-14; Mt 24, 37-44 Hier vind je mijn de preek voor morgen, eerste zondag van de Advent, in de Oude Abdij in Drongen. Ik heb in deze mooie Oude Abdij meegewerkt aan tientallen sessies. Ik herinner me det tijd dat we bij zulke sessies ‘s morgens moesten voorzien in een wekdienst voor diegenen die geen wekker bij hadden. Dat is prehistorie. Allen hebben hun smartphone bij en dus een wekfunctie die maakt dat ze op het gewenste uur, met een harptoon of pianomuziek of nog een ander zoet geluid, worden wakker gemaakt. In de tijd waarin Paulus zijn brief aan de Romeinen schreef waren die smartphones er nog niet.   Het zou waarschijnlijk   ook niet zo’n verschil hebben uitgemaakt. Want als Paulus schrijft “ Gij weet dat het uur om uit de slaap te ontwaken reeds is aangebroken ”, dan doelt hij duidelijk niet op het ’s morgens wakker worden. Wel wil hij zeggen dat de eindtijd is aangebroken.   “ De nacht loopt ten eind

Bekering is mogelijk. Voor iedereen. Ook voor jou en mij. Heb jij ooit iets meegemaakt dat je levenshouding, ten goede, op zijn kop heeft gezet? Heeft het je gelukkiger gemaakt?

Van toen ik nog een kind was hield ik van honingbijen. Mijn grootvader kweekte ze als gepensioneerde op zijn boerderij en ik hield ervan hem te helpen bij de bijenkorven. We gingen ernaar toe om de honing te oogsten of gewoonweg om de gezondheid van de bijen te controleren. Bijen fascineerden me door de manier waarop hun hard samenwerken iets kon produceren dat zo zoet en gratuit was. Deze zomer besteedde ik, midden in mijn retraite, wat tijd aan het contemplatief bekijken van de bijen, hun kopjes genesteld in het hart van   lieflijke gele en purperen bloemen. Ik was juist bezig te onderscheiden hoe ik mijn tijd zou besteden in het komende jaar. Ik heb veel interesses en verplichtingen, veel energie en toch ook een diepe behoefte aan contemplatie. Ik verlang dat mijn leven vruchtbaar is en “voor de grotere glorie van God”. Maar, hoe kiezen? Verschillende bijen waren zwaar van stuifmeel op hun poten als zij zich van bloem naar bloem verplaatsten. Mijn aandacht  werd  gerich

In 2014 werd bij Athenaeum  een nieuwe vertaling gepubliceerd van een boek van Baltasar Gracián (1601-1658) , genaamd “Handorakel en kunst van de voorzichtigheid” in een vertaling van Theo Kars. Baltasar Gracián was een Spaanse jezuïet van wie ondermeer    deze verzameling van 299 aforismen bewaard is gebleven. Vele getuigen van grote mensenkennis en wijsheid. Vele andere kunnen schokken door hun cynisme en opportunisme. Je vindt er de subtiliteit van Ignatius van Loyola in terug. De evangelische gedrevenheid is echter vaak ver te zoeken. Nooit driftig worden Een elementair voorschrift voor wijs gedrag. Het is kenmerkend voor een man met een koningshart dat hij zich nooit laat gaan, want alles wat groot is, wordt moeilijk in beweging gebracht. De emoties zijn de sappen van de ziel; bij elke buitensporige gemoedsaandoening wordt het verstand ziek. Stijgt het kwade sap zo hoog dat het de mond uitloopt, dan brengt het ons aanzien in gevaar.  Beheers uzelf dus, en wel in die

Net goed voor een winters weekeinde: uitvoerige serie met video's over ignatiaanse spiritualiteit : Hoe maak ik een keuze Wat is onderscheiding Hoe kan ik groeien in innerlijke vrijheid Hoe vind ik mijn roeping Wat is ignatiaanse uitmuntendheid Kan je twijfelen als christen Waarom zou je vergeven Hoe kan je God vinden op de werkvloer  ... Klik hier om naar de video's te gaan

Ah, die honden … Zijn mensen zo verschillend? Grote woorden, tot puntje bij paaltje komt. Wanneer ben jij echt moedig? Wie of wat geeft jou moed om de zaken echt aan te pakken? Om niet alleen te spreken of zelfs te dreigen, maar ook te handelen. Waarvoor steek jij echt de handen uit de mouwen? --> Ah, die honden … Zijn mensen zo verschillend? Grote woorden, tot puntje bij paaltje komt. Wanneer ben jij echt moedig? Wie of wat geeft jou moed om de zaken echt aan te pakken? Om niet alleen te spreken of zelfs te dreigen, maar ook te handelen. Waarvoor steek jij echt de handen uit de mouwen?

Rick Timmermans in gesprek met Nikolaas Sintobin sj over innerlijke vrijheid als voorwaarde voor geestelijke groei.

Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een   Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes. Een van de verwarrende – en tegelijkertijd hartverwarmende – regels van de wijze was: God staat dichter bij zondaars dan bij heiligen. Hij legde dit als volgt uit: iedereen is met God verbonden door een touwtje. Wanneer je zondigt, snijd je dit touwtje door. God knoopt vervolgens de twee uiteinden weer aan elkaar – maar daardoor wordt het draadje wel een stukje korter. Je zonden snijden keer op keer het draadje door – en iedere keer kom je dichter bij God omdat Hij er weer een nieuwe knoop in legt. Anthony de Mello sj