Wat geestelijke begeleiding kan betekenen als je een druk beroepsleven hebt - Begeleiding genieten (2/4)

Vera ontdekte enkele jaren geleden de ignatiaanse spiritualiteit en de ermee gepaard gaande geestelijke begeleiding. In onderstaande reeks reflecteert ze over wat dit voor haar betekent.

Voor wie mij kent zal in de uiterlijke vormgeving  van mijn leven weinig hebben zien veranderen. De drukte van mijn groot gezin en de veelheid aan werk in mijn professioneel leven duren voort.  De manier waarop ik het alledaagse leven beleef, is wel grondig veranderd. Er voltrekt zich een innerlijk proces waarin zich laag na laag ontvouwt. Met kleine stapjes ontwikkelt mijn wezen in stevigheid  om in de wereld te staan. Ik heb er geen verdienste aan, ze is de vrucht van een bijzondere gave: ik kreeg de kracht om ja te zeggen op de verbinding die God reeds met mij had gemaakt.

 Het dagelijks gebed - in mijn kindertijd een moment van rust en overgave – herontdekte ik als voedingsbron. Het is een stille tijd waarin ik afwisselend vertel wat me bezighoudt (vragend, wanhopig, vreugdevol,…), waarin ik zwijg, stil en ontvangend ben of waarin ik  luister naar de Schrift en in mijn verbeelding met Jezus mee op stap ga naar mensen in steden en dorpen. In verschillende toonaarden klinkt in mijn gebed de hoop om dichter bij Hem en naar Hem toe te leven.  

Na het gebed kijk ik terug en noteer ik welke innerlijke gewaarwordingen ik mocht ervaren. ’s Avonds leg ik de dag in Zijn handen. En omdat mijn professioneel leven mij zo fel opslorpt en ik soms letterlijk naar adem snak, bouw ik ook tijdens de middag een kwartiertje tijd in om de voorbije werkuren in Zijn handen te leggen. Het is een terugblik met aandacht voor wat levengevend was en wat beter had gekund. Voor mij maakt die korte pauze een wereld van verschil aan dynamiek en levensvreugde om de rest van de dag zo goed als mogelijk door te komen. 

Lees hier deel 1 van het getuigenis van Vera