"In alle dingen"

Hierboven de rechtstreekse beelden van de gebedswake van paus Franciscus met mannelijke en vrouwelijke religieuzen en met seminaristen, in Egypte

Rechtstreekse beelden van de eucharistieviering van paus Franciscus in Egypte.

Het voorbije jaar las ik de boeken van Michel Houellebecq, een spraakmakende Franse auteur: een confrontatie met de leegte waarin veel onze tijdgenoten leven. In deze bijdrage voor Ignis Webmagazine kan je enkele van mijn indrukken lezen.

Rechtstreekse beelden bezoek paus Franciscus aan paus Tawadros II, patriarch van de Coptisch-Orthodoxe Kerk van Alexandrië.

Het bezoek van paus Franciscus aan Egypte is begonnen. Volg hieronder het bezoek aan de Egyptische president en aan de groot imam van Al-Ahzar Volg hieronder het onthaal van paus Franciscus op de luchthaven

Luister en kijk naar deze indrukwekkende TED-talk waarin paus Franciscus zich richt tot alle mensen van goede wil. Hij spreekt er over vergeving, hoop en de revolutie van de tederheid. Met Nederlandse ondertitels!

Onderstaande tekst verschijnt vandaag op www.gewijderuimte.org De bijnaam “ongelovige Thomas” heb ik altijd nogal lastig gevonden. Thomas had immers een heel groot geloof, groot genoeg om alles op te geven wat hij had - familie, vrienden, geboorteland en carrière - om Jezus te volgen. Toch herinneren we hem vanwege een kort moment van zeer begrijpelijke aarzeling. Ik vraag me af of ik zoveel anders zou hebben gereageerd op het nieuws dat Jezus in leven was. Wanneer ik mezelf in gebed verplaats naast Thomas in de evangeliepassages, dan zie ik dat Thomas, in zijn menselijkheid, iemand is in wie ik mij kan herkennen. Omdat Thomas niet bij de rest van de leerlingen was toen Jezus voor het eerst aan hen verscheen, wordt zijn ontmoeting met de verrezen Christus uitgesteld. In zekere zin bracht zijn unieke ervaring van de verrezen Christus hem zijn eigen persoonlijke Pasen. In het verhaal van Thomas zijn we getuige van de spirituele reis van een ziel die, ondanks zeer reële en mense

Deze mannen zijn karthuizermonniken. Zij leiden een strikt contemplatief leven, in volledige stilte. Karthuizers brengen hun leven door met het beschouwen van God. Zij kijken naar Hem. Of moet je eerder zeggen dat ze zich láten aankijken door Hem. Zij proberen te leven voor en vanuit de liefde die God is. Naar wie of wat kijk jij, dag in dag uit? Waarheen wijst jouw liefdesblik?

Hieronder vind je mijn homilie voor de viering van Witte Donderdag van dit jaar Witte donderdag 2017 Ex 12,1-8.11-14           Ps. 116 12-13.15-16bc.17-18                        1 Kor 11,23-26            Joh 13,1-15 Kichijiro is een ellendeling. Zo bestempelt hij zichzelf. Zo zien anderen hem. Hij verloochent telkens weer zijn christelijk geloof als hij met foltering wordt bedreigd. Hij is ook een verrader. Kichijiro verklikt de verblijfplaats van twee ondergedoken jezuïeten in ruil voor een handvol zilverstukken. Kichijiro is een Japanse christen, een van de hoofdpersonages uit de film Stilte die onlangs in de bioscoop te zien was. Een verfilming door Martin Scorcese van een roman van de Japanse katholieke schrijver Shusako Endo. De film gaat over de verschrikkelijke christenvervolging in Japan tijdens de eerste helft van de 17 de eeuw. Rodrigues is een van de Portugese jezuïeten die verraden wordt en in de gevangenis terecht komt. Keer op keer plaatst de verachtel

Indrukwekkend videoportret van Etty Hillesum, een jonge joodse vrouw die temidden een chaotisch leven, God ontdekt doorheen het Evangelie. En die er ook heel expliciet naar gaat leven. Een mooi werkstuk van Sim D'Hertefelt op www.kerknet.be .

Viering van het begin van de Goede Week: Palmzondag, voorgegaan door Paus Franciscus

Gisteren las ik het   interview in Trouw   met Antoine Bodar. Niet meteen een opkikker. Bij twee van zijn uitspraken moest ik, in het bijzonder, de wenkbrauwen fronsen Over de Nederlanders heeft Bodar een heel duidelijk oordeel:   Het is een lomp volk . Meteen erna specifieert hij:   Dat is iets exclusief Nederlands . Zelf ben ik een geboren en getogen Vlaming. Ik woon sinds 4 jaar in Amsterdam. Vroeger woonde ik 9 jaar in Parijs. Ik vind de Nederlanders een stuk voorkomender en vriendelijker dan Vlamingen of Fransen. Nederlanders zijn fier en zelfbewust. Daarin verschillen ze van Vlamingen. Ze hebben ook, zo dunkt me, rust bij hun “volksidentiteit”. Hierin verschillen ze dan weer van de verscheurde Franse ziel die het trauma van de Franse revolutie nog niet te boven is. In het no nonsens gehalte van de communicatie van de gemiddelde Nederlander klinkt de koophandelstraditie sterk door. Het is soms heel recht voor de raap. Zelf ervaar ik dit eerder als verademing, als ik het

Onderstaande tekst verschijnt vandaag op www.gewijderuimte.org We knielen voor een kruisbeeld en herinneren ons dat de dood, een gevolg van de zonde, geen macht heeft over Jezus van Nazareth. Hij hangt aan een kruis en omarmt de dood. Aan het eind, schreeuwde Hij luidkeels en gaf Hij de geest (Mt 27,50). Hoe kunnen wij ons dit geloof, dat aan ons doorgegeven is, eigen maken? Een geloof dat zo volkomen in tegenspraak is met de menselijke instincten en onze geseculariseerde cultuur? We kunnen geloven dat we een liefde voor onze ogen hebben die zo volledig is dat de Zoon alles wat menselijk is zou willen omarmen – zelfs het lijden en de dood. We weten wat het geloof ons leert: Jezus “offerde zijn leven op” uit liefde voor ons. Maar we vinden het heel moeilijk om te geloven in een liefde die zo volledig is dat zij trouw blijft wanneer deze niet wordt beantwoord.  Onbeantwoorde liefde is een diepe vorm van lijden. En Jezus’ onbeantwoorde liefde werd niet alleen niet beantwoord;