De uitdagende wijze waarop Etty Hillesum "zorgen" omschrijft - Citaat
Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps
Hieronder vind je een citaat uit het dagboek van Etty Hillesum, een joodse vrouw die stierf in Auschwitz. Haar concrete leven heeft getoond dat onderstaande woorden niet zomaar loze woorden waren.
"Al onze zorgen zijn moties van wantrouwen tegenover God."
Etty Hillesum
Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps
Reacties
Anoniem zei…
Helemaal akkoord als je leeft met het oog op de eeuwigheid. De weg daarnaartoe kan hard zijn en vol zorgen. Mag je die ook nog voelen?
Anderhalf uur mogen doorbrengen samen met de paus, hem persoonlijk een vraag mogen stellen en nog een antwoord krijgen ook, samen zingen en bidden. Het is mij, samen met 130 medebroeders, overkomen, gisteren in de vooravond in Brussel. De paus heeft de gewoonte om bij elke buitenlandse reis de plaatselijke jezuïeten te ontmoeten. De ontmoeting vond plaats in het Collège Saint Michel , een van de twee Frantalige jezuïetencolleges van Brussel. 130 medebroeders uit België en Nederland waren er ruim van te voren samengekomen. Ook 40 veiligheidsmensen waren van de partij. Ik zag zelf hoe de ontmoetingsruimte een kwartier lang met snuffelhonden werd uitgekamd. De paus was een half uur in vertraging. Geen nood, medebroeder kardinaal Michael Czerny sj, prefect van het dicasterie voor de bevordering van de gehele menselijke ontwikkeling, was ook in de zaal. Hij ging met de aanwezigen in gesprek en antwoordde op de meest diverse vragen. Dat interview werd abrupt onderbroken toen het gevol
Kort geleden had ik bij de EO (Life Rules) een podcastopname over Bidden met de Bijbel. Ik sprak er over de kern van wat bidden eigenlijk is. Het ging dus over bidden met de Bijbel, maar ook over een gebedsvorm die je amper twee minuten per dag vraagt maar die je leven grondig kan veranderen. Klik hier om dit mooie gesprek te beluisteren. Wil je meer weten over mijn recente boek "Bidden met de Bijbel", klik dan hier .
Uit een brief van Ignatius aan een jezuïet die het niet goed ging Je vergist je als je denkt dat de onrust die je ervaart en de traagheid van de vooruitgang van je geestelijk leven te wijten zijn aan de plaats waar je leeft, je oversten of je medebroeders. Die onrust komt van binnen en niet van buiten. Ik doel hiermee op je tekort aan nederigheid, gehoorzaamheid, gebed, aan je gebrek aan ascese … samengevat je al te geringe vurigheid om te groeien in volmaaktheid. Je zou kunnen veranderen van woonplaats, overste of medebroeders. Maar als je de innerlijke mens niet bijspijkert, zal het je nooit goed gaan. Overal zal je op hetzelfde stoten, tenzij je erin slaagt om nederig, gehoorzaam en toegewijd te worden en je eigenliefde los te laten. Dit is de enige verandering waarnaar je moet streven. Ik bedoel dat je moet proberen om de innerlijke mens te veranderen en hem terug op het juiste pad te richten, zoals een dienaar naar zijn Heer. Ignatius van Loyola
Ingetreden in de Karmel als 15-jarige en gestorven op 24-jarige leeftijd, is Thérèse van Lisieux een van de grote heiligen van de kerk. Haar autobiografie ( Geschiedenis van een ziel ) is een parel. Op haar feestdag bied ik je graag dit schitterend citaat aan. “Het is in de karmel niet altijd mogelijk de woorden uit het Evangelie naar de letter in de praktijk te brengen. Soms moet je vanwege je bezigheden wel eens een kleine dienst aan iemand weigeren. Maar als de liefde tot de naaste in de ziel diep wortel heeft geschoten, is dat ook uiterlijk te zien. Je kunt op een zo minzame manier iets weigeren wat je niet geven kunt, dat die weigering net zoveel plezier doet als de gave.”
Vandaag is het 25 jaar geleden dat ik priester werd gewijd door bishop Patrick Hoogmartens. Samen met mij werden ook medebroeders Leo De Weerdt en Wim Dombret. Met dankbaarheid en verwondering kijk ik terug op die kwarteeuw. Klik hier om de video te bekijken van de wijding . Je kan ook klikken op de foto's hieronder of hierboven om te kijken naar de video.
Tijdens de ontmoeting tussen de paus en de jezuïeten in Brussel had ik het voorrecht paus Franciscus een vraag te mogen stellen die me nauw aan het hart ligt. Er was een embargo op de antwoorden totdat zij officieel door het Vaticaan werden vrijgegeven. Dat is gisteren gebeurd. Zijn antwoord overtrof mijn stoutste verwachtingen. Hier mijn vraag en, vooral, het antwoord van de paus. Daarna geef ik ook wat toelichting en commentaar. Vraag Heilige Vader, ik woon in Amsterdam, een van de meest geseculariseerde steden ter wereld. Eens zei wijlen pater Generaal Adolfo Nicolás sj dat hij ervan droomde om de Geestelijke Oefeningen aan atheïsten te geven. In ons land is atheïsme eerder de norm dan de uitzondering. Maar we willen de rijkdom van ons geestelijk leven aan al onze medemensen doorgeven, echt aan iedereen, zoals u zegt: «Iedereen, iedereen, iedereen». Hoe kunnen we dit vergaande niveau van inculturatie bereiken? Antwoord De grens van inculturatie ontdekken we door de begindagen va
De heilige Pierre Favre, een van de eerste jezuïeten, was een meester in het voeren van gesprekken. Ook van biechtgesprekken. Van hem zijn onderstaande tips voor biechtvaders. Elkeen die regelmatig delicate gesprekken moet voeren, kan er zijn voordeel uit halen. a. Wees mild en zacht. b. Spreek nooit op scherpe toon en toon nooit afkeer, hoe vreemd datgene wat de biechteling zegt ook moge zijn. c. Hoed je ervoor om het gesprek saai of vervelend te vinden. d. Geef nooit aan je biechteling die zich aan jou bloot moet geven de indruk dat hij voor een godsgericht komt waar hij in de eerste plaats geoordeeld gaat worden. e. Stel je niet op als een hoogmoedig of minachtend farizeeër of als de boze of ongeduldige rechter. f. Tot slot, doe je uiterste best opdat elkeen die bij jou te biechte is geweest graag naar jou terugkomt.
Hoe religie goede mensen kan verblinden wordt mooi geïllustreerd in een verhaal van wijlen kardinaal Carlo-Maria Martini sj, de aartsbisschop van Milaan. Het verhaal gaat over een Italiaans stel dat gaat trouwen. Ze hebben een afspraak met de pastoor om een kleine receptie te houden op de binnenplaats van de parochie buiten de kerk. Maar het regende en ze konden de receptie niet houden in open lucht. Dus zeiden ze tegen de pastoor: “Is het goed als we de viering in de kerk houden?” Nu was pastoor helemaal niet blij met een receptie in de kerk, maar ze zeiden: “We eten een stukje taart, zingen een liedje, drinken een glas wijn en gaan dan naar huis.” Zo werd de priester overhaald. Maar als goede, levenslustige Italianen dronken ze een beetje wijn, zongen een liedje, dronken nog wat wijn en zongen nog wat liedjes, en binnen een half uur was er een groot feest aan de gang in de kerk. Iedereen had het naar zijn zin, veel plezier en luid gelach. Maar de pastoor werd bloednerveus, ijsbeerde
God houdt niet van jou omdat wat je denkt juist is of omdat je je goed gedraagt. Hij houdt van je. Zo eenvoudig is het. Zijn liefde is onvoorwaardelijk. Ze hangt niet af van jou. Tweet van Franciscus dd 22 augustus 2020
Op 17 oktober publiceer ik een nieuw boek: O p het kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als levensgids . In dit boek vind je een laagdrempelige inleiding in de ignatiaanse spiritualiteit. Ik bespreek er kort en bondig de grote thema's uit de wijsheid van Ignatius. Maar wellicht ook onderwerpen die je zullen verrassen: de juiste maat bij het eten en drinken, de kunst van het luisteren, waarom het goed kan zijn het tegenovergestelde te doen van wat je spontaan zou doen, of nog de wel heel bijzondere relatie van Ignatius met Jezus. Als je het boek nú reeds bestelt, dan krijg je een korting van 2€. In plaats van 16,99€ betaal je dan slechts 14,99€. Je kan dan ook een set mooie Bijbelkaarten kopen aan verlaagde prijs. Om het boek nu te bestellen mét korting, klik hier !
Reacties