Allen barbaars?
“ We reizen snel en we stoppen zelden. We luisteren naar fragmenten. Nooit naar het geheel. Schrijven doen we op onze telefoon. We trouwen niet voor altijd. We kijken naar filmen zonder de bioscoop binnen te gaan. We beluisteren voordrachten online eerder dan boeken te lezen. Heel deze wijze van in het leven staan zonder wortels en zonder gewicht brengt een leven voort dat ons uiterst aantrekkelijk en zinvol lijkt. Alles is te vinden aan de oppervlakte. Ook de zin wordt daar geschreven .” Deze cultuuranalyse las ik in een artikel van een Italiaans journalist (Alessandro Baricco). Hij beschouwt deze evolutie helemaal niet als negatief en ziet heel wat positieve aspecten in de komst van wat hij noemt de “barbaren” (waartoe hij ook zichzelf rekent). Zelf herken ik heel wat van die lapidaire beschrijving van onze postmoderne werkelijkheid. Waar ik hem niet volg is zijn claim dat de zin voortaan niet meer te vinden is in de diepte, maar wel aan de oppervlakte ( oppervlakkigheid ...