"In alle dingen"

Hieronder mijn homilie voor deze zondag. Welkom ook in de online-viering waarin in morgen voorga om 9u45 via www.onlinemis.nl ZEVENDE ZONDAG VAN PASEN Hand. 1, 12 – 14              1 Petr. 4, 13 – 16        Joh. 17, 1 - 11a Aan zijn rechterhand droeg hij een indrukwekkende ring. Met zijn linkerhand hield hij een transistor vast. Zodra hij sprak, zette hij die aan. Om de afluisterapparatuur te verstoren, fluisterde hij. František Tomášek was de kardinaal aartsbisschop van Praag. Hij was net 90. In het voorjaar ‘89 was ik met Kerk in nood op rondreis in het Oostblok, kort voor de val van het ijzeren gordijn. We gingen naar Tsjechoslovakije. Daar heerste toen een echte kerkvervolging. In Olomouc bezochten we een concentratieklooster. 200 oudere zusters hadden er permanent huisarrest. In Bratislawa zagen we Jan Korec sj, een ondergrondse jezuïetenbisschop. Het meest indrukwekkend was echter de ontmoeting met kardinaal Tomášek . Waar we het over hadden weet ik niet

Hier vind je mijn homilie voor het feest van Hemelvaart. Welkom ook op de gestreamde eucharistieviering (via Zoom) op Hemelvaartsdag waarin ik morgen zal voorgaan om 9u45, via  https://onlinemis.nl/ . Kom je wel eens op YouTube? Af en toe bots ik er op  videootjes over het heelal. Meer in het bijzonder over de grootte van de hemellichamen. Dan zie je eerst onze aardbol verschijnen. Meteen gevolgd door Neptunus dat 10X zo groot is als de aarde. Vervolgens komt de zon die wel 100X zo groot is als Neptunus. En dan Pollux dat weer 100 keer zo groot is als Neptunus en Antares die wel 1000X zo groot is als Neptunus, en zo voort. Zo’n videootje maakt duidelijk dat onze aarde maar een miniscuul pluisje is in het heelal. Of nog, dat de hemel boven ons niet zomaar een hogere verdieping is waarnaar Jezus even de hemellift heeft genomen en vanwaar Hij ons vervolgens liefdevol in de gaten houdt, aan de rechterhand van de Vader. Blijkbaar was dat ook reeds duidelijk voor Paulus.  In zijn

Vroeger werd ik getroffen door de durf van de ignatiaanse spiritualiteit. De vraag die gesteld wordt in de Geestelijke Oefeningen is “Wat kan ik voor Christus doen?” en wanneer we zoeken naar het antwoord moeten we niet verlegen zijn. Ignatius raadt herhaaldelijk degenen die de Oefeningen doen aan om God te vragen wat ze verlangen. Wanneer zich obstakels voordoen, moet je deze confronteren volgens het principe van agere contra – het tegenovergestelde doen. Als je geen zin hebt om te bidden, bid dan meer; als je je aangetrokken voelt tot rijkdom, geef dan wat geld weg; als je je vervelende collega helemaal beu bent, breng dan wat meer tijd met hem door. Ignatius was niet erg geneigd om te gaan zitten en af te wachten totdat er wat zou gebeuren. Hij vertelde een jezuïet die klaagde over spirituele droogheid dat “dit heel gemakkelijk veroorzaakt kan worden door een gebrek aan vertrouwen of kleinmoedigheid en daarom kan worden genezen door het tegendeel.” Hij schreef aan de jez

Psalm 8 (uittreksels) Heer onze Heer, hoe machtig is uw Naam allerwegen op aarde. Als ik kijk naar de hemel, het werk van uw vingers, de maan en de sterren die Gij hebt bevestigd, wat is dan de mens dat Gij aan hem denkt, de zoon van Adam, dat hij U ter harte gaat.

Een grapje? Zeker wel. Maar goede humor appeleert ook steeds aan de werkelijkheid. Herken je het? In deze vorm of in een andere …

Hieronder vind je mijn homilie voor deze vijfde zondag. Welkom om de eucharistie mee te vieren waarin ik voorga, nu zondag om 9'45 op zoom via  https://onlinemis.nl . 5 de zondag na Pasen, A Handelingen 6,1-7;  1 Petrus 2,4-9 Johannes 14,1-12 Enkele jaren geleden was ik op inleefreis in India. We bouwden er  een school in een afgelegen dorp. Na afloop reisden we wat rond. We bezochten allerhande tempels. Groot was mijn verwondering toen we rondwandelden in een recent gebouwde tempel. Een van de ruimtes leek een kapel: beelden van katholieke heiligen, van Maria en in het midden een groot kruisbeeld. De gids vertelde dat dit niet uitzonderlijk was in hindoetempels. Hindoes hebben er geen last mee om religieuze figuren uit andere godsdiensten te vereren. Voor hen geldt, bij manier van spreken, hoe meer goden en heiligen hoe liever. Veel hindoes hebben een grote achting voor Jezus. Net zoals de islam, trouwens. Maar vandaag leert Johannes ons dat de plaats die christe

Bono is de sterzanger van de rockband U2. In onderstaande video geeft hij in twee minuten tijd een bijzonder geloofsgetuigenis. Hij vertelt over zijn geloof in Jezus, over gebed, over hoe hij bij God kan komen enz.

Een “vrij” mens worden betekent dat je leert omgaan met je beperkingen. In de mate dat je ze leert aanvaarden zullen ze, bij manier van spreken, smelten als sneeuw voor de zon. In de mate dat je je er op focust nemen ze – in je persoonlijke ervaring – zienderogen toe in omvang en belang. Scrupulositeit gaat hier ook over. Herken je daar iets van?

Er bestaat een oud gezegde: ‘Bid alsof alles van God afhangt; werk  alsof alles  van jou afhangt.’ Die uitspraak wordt aan Ignatius toegeschreven (al is er geen bewijs dat hij dit gezegd zou hebben). Velen zijn van mening dat deze uitspraak de ignatiaanse spiritualiteit samenvat: draag in je gebed alles over aan God, en werk dan onvermoeibaar en volhardend om Gods werk te voltooien.  Ik zou dit liever omkeren: ‘Bid alsof alles van jou afhangt, werk alsof alles van  God afhangt.’ Dit betekent dat  bidden dringend noodzakelijk is: als alles van mij afhangt, dan is God is verplicht in te grijpen. Het plaatst ons werk ook in het juiste perspectief: als het van God afhangt, dan kunnen we het loslaten. We kunnen hard werken, maar het resultaat aan Hem overlaten. Als God verantwoordelijk is, dan kunnen wij een half resultaat aanvaarden en een mislukking verdragen. Ignatius schrijft over werken en de menselijke inspanning in een brief aan een edelman, Jeroom Vines. Die stel ik mij vo

Het hangt af van jezelf of je in je beperkingen opgesloten leeft dan wel of je ermee aan de slag gaat.  Anderen kunnen het niet voor je doen.  Uiteindelijk moet je het zelf ophoesten. Je diepste vrijheid kan je niet ontnomen worden.

Morgen, 4 mei 2020, viert Nederland 75 jaar bevrijding. Om dit te herdenken heeft de Nederlandse jezuïet Wouter Blesgraaf voor   biddenonderweg.org  een podcastserie geschreven genaamd " Jezuïeten en verzet ". Je leert er Rupert Mayer sj en Robert Regout sj kennen, twee heel verschillende persoonlijkheden en charisma's die beiden hun verzet tegen het nazi-regime met de dood hebben betaald. Klik hier om te luisteren naar en te mediteren met deze tien podcasts.

Hier vind je de tekst van mijn homilie voor deze zondag.  4 de zondag van Pasen A Hand. 2,14a.36-41       Ps. 23/22       1 Petr. 2,20b-25         Joh. 10,1-10 De evangelietekst die we net te horen kregen kan schokken. Als mensen van de 21 ste eeuw zijn we meer en meer gewend aan het samenleven met mensen van andere godsdiensten en overtuigingen. Voldoende om te weten dat daar heel wat mooie en goede dingen te rapen vallen. Het Tweede Vaticaans Concilie stelde reeds in 1965 dat de niet christelijke godsdiensten “ niet zelden een straal weerkaatsen van de Waarheid, die alle mensen verlicht.” Is dit wel verenigbaar met de harde woorden die Jezus hier spreekt over de valse en misdadige herders die Hem zijn voorgegaan. Is Jezus dan tegen oecumene?  Dit was de vraag die spontaan bij me opkwam bij het lezen van deze tekst. Op zich lijkt dit me een zinvolle vraag. Alleen, het heeft niet veel zin om deze vraag te willen beantwoorden vanuit deze tekst. Die tekst gaat name

Als onze liefdesverhouding tot God en die tot de medemens in elkaar zijn ingebouwd (het 1 e en het 2 e gebod), dan zijn ons schuldbesef en de stappen die wij zetten naar vergeving naar God en naar een medemens dat ook. Die moeilijke stap naar verzoening zet Jezus altijd met ons. Dat is eigenlijk het sacrament van de verzoening. Jezus overbrugt met mij de afstand die mij, door mijn zelfgerichtheid, van mijn medemens en van de Vader verwijderd houdt. Hij daalt met mij af in de hel van mijn eenzaamheid, daar waar mijn zelfbeslotenheid mij gevangen houdt. Hoe diep ik ook verval, Hij is daar. Dat is zijn menswording in mij. Aan zijn hand kan ik altijd terug de berg op, naar het huis van de Vader en van mijn naaste. Alleen zijn onvoorwaardelijke liefde zal me werkelijk vrij maken van al wat mij op mezelf teruggeplooid houdt. Een anonieme jezuïet