Posts

Er worden posts getoond met het label intuïtie

Waarom intuïtief leven niet bepaald comfortabel is 8/9

Afbeelding
Voor LFK schreef ik een essay over intuïtie. Hier enkele uittreksels – 8/9 Leven in de dynamiek van de intuïtie is niet noodzakelijk een garantie voor permanent comfort. Het interpreteren van wat er zich in je hart afspeelt kan moeilijk zijn. In het bijzonder als je op kruispunten komt of als je je uitgenodigd weet tot iets nieuws of onbekends. Dit kan gepaard gaan met stevige gemoedsschommelingen. Aan de ene kant kan het nieuwe vooruitzicht dat zich aandient je hoop, kracht en verlangen geven. Maar tegelijkertijd kan je hevige weerstand voelen. Vertrouwde dingen loslaten doet vaak pijn. Het perspectief van een mogelijke verandering kan gepaard gaan met angst voor het onbekende. Heftigheid en strijd zijn in zulke situaties eerder regel dan uitzondering. Tijd, geduld en vertrouwen zijn dan nodig. Om opnieuw tot evenwicht te komen, vast te stellen welke gevoelens uiteindelijk de overhand krijgen en of, met andere woorden, de intuïtie al of niet bevestigd wordt.

Het prioriteren van gevoelens om je intuïtie de volle kans te geven - 7/9

Afbeelding
Voor LFK schreef ik een essay over intuïtie. Hier enkele uittreksels – 7/9 Om aan de slag te gaan met je intuïtie kan nodig zijn je gevoelens te prioriteren. Heel kort door de bocht kan je gevoelens opdelen in positieve en negatieve. Je kunt veel leren uit negatieve gevoelens. Maar vaak wijzen ze naar een doodlopend spoor. Duurzame positieve gevoelens zijn belangrijker. Doorgaans zeggen ze iets over meer leven, perspectief, groei enzovoort. Het kan nodig zijn om tijd en ruimte te geven aan woede of verdriet. Maar hoed je ervoor om erin vast te lopen. Probeer er bewust voor te kiezen om verbinding te krijgen met die positieve gevoelens. Ze zijn er. Altijd. Ook al liggen ze soms bedolven onder dikke lagen van donker stof. Zij zijn het die het levenspad aanwijzen. Nikolaas Sintobin sj

Over vrijheid als voorwaarde om echt intuïtief te leven - 6/9

Afbeelding
Voor LFK schreef ik een essay over intuïtie. Hier enkele uittreksels – 6/9 Een ander aandachtspunt voor een betrouwbare intuïtie betreft innerlijke vrijheid. Luisteren naar je hart; doorgaans zijn we daar best voor te vinden. Althans … zolang ons hart klopt in de richting die we zelf spontaan zouden willen gaan. Maar misschien roept die diepe stem in jou je net op om een andere weg te bewandelen. Misschien suggereert je intuïtie je wel dat je geluk niet dáár ligt waar jij het gewild of gedacht had. Hier staan we voor de uitdaging van innerlijke beschikbaarheid. Ben ik bereid om écht te luisteren? Om me te laten verrassen? Om mijn zekerheden te laten bevragen? Om het vertrouwde los te laten om verder te kunnen groeien op mijn levenspad, ook als dat een onbekende richting lijkt uit te gaan. Nikolaas Sintobin sj

Tips om je intuïtie te oefenen - 4/9

Afbeelding
Voor LFK schreef ik een essay over intuïtie. Hier enkele uittreksels – 4/9 Intuïtie heeft veel te maken met het hart en met de gevoelens die je daar kunt opmerken. In het bijzonder met gevoelens die duurzaam blijken te zijn. Als je enthousiasme voelt bij een project maar dat enthousiasme verdwijnt meteen, dan is dit een veeg teken. Als je diepe rust ervaart bij een bepaald perspectief voor je carrière, en die rust is er opnieuw als je enkele dagen later de zaak wederom oppakt, dan mag je veronderstellen dat die rust een belangrijke richtingwijzer is.   Soms zijn die gevoelens helder en sterk. Vaak zijn ze subtiel en discreet, nauwelijks merkbaar. Wil je op zinvolle en nauwkeurige wijze kunnen lezen in het boek van je hart, dan is het wenselijk om dit met regelmaat te doen. Oefening baart kunst. Die kunst maakt het mogelijk dat je preciezer en fijner kunt luisteren Nikolaas Sintobin sj

Het verschil tussen intuïtie en magie - 3/9

Afbeelding
Voor LFK schreef ik een essay over intuïtie. Hier enkele uittreksels – 3/9 Ten eerste, durven vertrouwen op je intuïtie is geen vrijkaart voor magie: alsof het antwoord op je vraag zomaar, als bij wonder, uit de hemel zou komen nederdalen. Het vooronderstelt kennis en voorbereiding. Wil je ergens over schrijven, dan moet je eerst opzoekingswerk doen. Wil je een zinvolle professionele keuze maken, dan is het wenselijk dat je je dossiers goed op orde hebt en ook nog eens grondig bestudeert. Dan is de kans veel groter dat die intuïtie van jou niet berust op zandkastelen. Wel op de concrete feitelijkheid, met al zijn subtiliteit én zijn hardheid. Hart en verstand zijn geen concurrenten. Ze gaan hand in hand. Nikolaas Sintobin sj

Is intuïtie aangeboren of kan je het ook aanleren? 2/9

Afbeelding
Voor LFK schreef ik een essay over intuïtie. Hier enkele uittreksels – 2/9 Intuïtie, wat is dat eigenlijk? Van de Amsterdamse filosoof Baruch Spinoza (1632-1677) leerde ik iets over een welbepaalde vorm van intuïtie. Voor hem is intuïtie de hoogste vorm van intelligentie. Zo hebben sommige mensen een buitengewone intuïtie voor wiskunde. Als je hen een complex wiskundig probleem voorlegt, weten zij meteen het antwoord. Andere mensen moeten zo’n vraagstuk stukje voor stukje ontleden om zo, hopelijk, geleidelijk tot een oplossing te komen. Niet zo voor wie zo’n wiskundige intuïtie heeft. Die ziet het meteen. De intuïtie zoals Spinoza ze omschrijft, is iets wat aangeboren is. Je hebt ze, of je hebt ze niet. Dat ligt anders met het soort intuïtie waarop ik een beroep doe bij het schrijven ( zie mijn eerste bijdrage van twee dagen geleden ). Dat is intuïtie die je, alvast tot op zekere hoogte, kunt aanleren en steeds meer verfijnen.  Hoe dan? Daar gaan de volgende stukjes ...

Hoe Isabel mij leerde om te vertrouwen op mijn intuïtie - 1/9

Afbeelding
Voor LFK schreef ik een essay over intuïtie. Hier enkele uittreksels – 1/9 Ik heb een deel van mijn studies in Frankrijk gedaan, het land van de Verlichting en de Rede. Naar het einde van dat traject toe moest ik een scriptie schrijven. Het was de eerste maal dat ik een echt lange tekst moest produceren. Mijn begeleidster vroeg me om, naar goede Franse gewoonte, eerst een plan uit te werken. Het eigenlijke schrijven zou dan niet meer zijn dan het invullen van die gedetailleerde inhoudstafel.  Na een tijd piekeren en worstelen ging ik met een klein hartje naar haar terug: Isabelle, zo kan ik niet werken. Mijn gedachten ontwikkelen zich maar terwijl ik aan het schrijven ben. Ik laat me leiden door wat zich aandient. Als ik mijn ideeën vanaf de aanvang moet opsluiten in een strakke dwangbuis, dan word ik verlamd. Haar antwoord was bevrijdend. Nikolaas, ik snap wat je bedoelt. Durf maar te vertrouwen op je aanvoelen. Dat plan zal dan geleidelijk aan wel duidelijk worden . H...