Leo Fijen stelde me voor om in gesprek te gaan over hoe omgaan met kwaad en lijden. Een onmogelijke vraag waar enkel maar aarzelende en stamelende antwoorden kunnen op gegeven worden. Het werd een mooi gesprek. Klik hier om naar deze video te luisteren/kijken of klik op onderstaande afbeelding.
Een tijd geleden verscheen op de theologenblog onderstaande overweging van mijn hand: Geloof jij in engelen? Hieronder vind je een uittreksel alsook een link naar de volledige tekst. ... In onze tijd klinkt het vreemd te spreken over geesten en engelen. Er zijn goede redenen om hier omzichtig mee om te gaan. Voor je het weet verlaat je helemaal het domein van het christelijk geloof. Tegelijk weten we dat ze een Bijbels gegeven zijn en dat ze in de christelijke traditie best hun plaats hebben. Zo is er in de Rooms-Katholieke Kerk op 29 september het feest van de aartsengelen. Wat kan je hier vandaag mee? Het getuigenis van Pierre Favre spreekt me sterk aan. Meer nog, ik vind het uitdagend en oproepend. Zijn geloof in engelen en geesten heeft niets te maken met vreemde esoterische wezens, al of niet met kleurrijke vleugels. Het is wel een beeld dat hij gebruikt om een fundamenteel aspect van zijn geloofservaring te benoemen. Favre gelooft voluit in Gods voorzienende liefde voor elke men...
Een wezenlijk element van Pinksteren is verwondering . Zoals we weten is onze God een God van verwondering. Na Jezus’ dood verwachtte niemand nog iets van de leerlingen. Ze waren nog maar een klein, onbetekenend groepje. Ze voelden zich als verloren wezen van hun Meester. Maar in plaats daarvan vond er een onverwachte en verbluffende gebeurtenis plaats. De mensen waren verbaasd en zeiden: “Wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden” (Hand. 2, 11). De Kerk die op Pinksteren werd geboren, is een wonderlijke gemeenschap. Gods kracht bracht haar tot stand. Een nieuwe boodschap, de verrijzenis van Christus, wordt verkondigd. En dit in een nieuwe taal. Het is de universele taal van de liefde. De leerlingen, getooid met kracht van bovenaf, hebben nu de moed om te spreken. Enkele minuten voordien waren ze nog allemaal angstig. Maar nu hebben ze de moed om op een onbevangen manier te spreken. En dit vanuit de vrijheid van de Heilige Geest. Dit is het waar d...
Waarom zou je bidden met de Bijbel? (1/6) Ee paplepelkatholiek ontdekt hoe je kan bidden met de Bijbel In deze serie wil ik nadenken over het hoe en waarom het zinvol is om te bidden met de Bijbel. En waarom zou je dat doen op de wijze van Ignatius van Loyola. Ik laat me hierbij in belangrijke mate inspireren door mijn eigen ervaring. Ik ben een paplepelkatholiek. Ik heb het christelijk geloof meegekregen vanaf mijn eerste jaren. Het heeft altijd deel uitgemaakt van mijn leven. Van zodra dat mogelijk was, namen mijn ouders mij mee naar de eucharistieviering. Aan tafel werd er gebeden. Ik had geleerd om bij het slapengaan een onzevader of een weesgegroet te bidden. Dat was normaal. Zo ook het doen van goede werken , in de beste zin van het woord. Ook als student vond ik mijn christelijk geloof superbelangrijk. Tegelijk denk ik niet dat ik er veel van snapte. Ik vond liturgie mooi. Ik geloofde in de waarheid van de katholieke leer en moraal. De eucharistie vond ik bij...
Gisteren, zondag 18 mei werd paus Leo XIV ingehuldigd. Zijn homilie is een echte intentieverklaring omtrent het pad waarop hij zijn Kerk wil weiden. Ik heb ze voor u vertaald. Broeders en zusters, Met een hart vol dankbaarheid groet ik u allen aan het begin van het ambt dat mij is toevertrouwd. De heilige Augustinus schreef: “Gij hebt ons voor U geschapen, Heer, en ons hart blijft rusteloos totdat het rust vindt in U” ( Belijdenissen , 1,1.1). De voorbije dagen waren bijzonder intens. De dood van paus Franciscus vervulde ons hart met droefheid. In die moeilijke uren voelden wij ons als de menigte waarover het evangelie zegt dat zij waren “als schapen zonder herder” (Mt 9,36). Maar juist op Paaszondag ontvingen wij nog zijn laatste zegen, en in het licht van de Verrijzenis konden wij dit moment tegemoet treden in het vertrouwen dat de Heer zijn volk nooit in de steek laat: Hij brengt bijeen wat verstrooid is en “waakt over zijn kudde als een herder” (Jer 31,10). In dat geloof...
Om te vermijden dat eigenliefde ons op een dwaalspoor zou brengen in zaken die onszelf aanbelangen, dienen we erover na te denken als betrof het andere mensen. Aldus zal ons oordeel ingegeven worden door waarheid en niet door gevoeligheid. Ignatius
J e kan maar bekeren waar je van houdt. Indien de christen zich niet ten volle verbonden weet met de wereld die rondom hem ontluikt – indien hij niet in zichzelf de verzuchtingen en de angsten van de moderne wereld ervaart – indien hij in zijn bestaan het menselijk aanvoelen niet laat toenemen, … dan zal hij blijvend en steeds weer schrik hebben voor elke vernieuwing en ze veroordelen, zonder in staat te zijn om te midden van bezoedeling en kwaad de goddelijke inspanningen van een geboorte op het spoor te komen. … Ik denk dat de Wereld zich maar zal bekeren tot de hemelse hoop van het christendom als eerst het christendom zich bekeert tot de hoop van de Aarde (om ze te vergoddelijken). Pierre Teilhard de Chardin sj
Jeroen Nadal sj is de jezuïet die jaren lang de persoonlijke secretaris was van Ignatius. Hij beschrijft hoe Ignatius van Loyola onderscheidde. Ignatius volgde de Geest, zonder Hem voorbij te steken; zo werd hij zachtjes geleid naar het onbekende; en langzaamaan opende zich voor hem de weg die hij wijselijk onwetend ging, zijn hart eenvoudig gericht op Christus.
Als je de evangelische boodschap overweegt, neem dan volgende raad ter harte: Let erop dat je Jezus’ menselijkheid ernstig neemt. Zelfs als je je bezint over zijn goddelijke eigenschappen. God heeft onze menselijkheid zo ernstig genomen dat Hij een van ons is geworden. We bewijzen God een slechte wederdienst als we totaal uit het oog gaan verliezen wat God in zijn menswording voor ons heeft gedaan. Als we al biddend Jezus in onze verbeelding oproepen, dan vertrouwen we erop dat Gods Geest ons iets over Jezus zal leren kennen dat voor ons belangrijk is om Hem te kunnen liefhebben en Hem te willen navolgen. De enige manier om een andere persoon te leren kennen bestaat erin dat hij of zij zich voor ons opent, dat hij of zij zich laat kennen. Bij het overwegen van de evangelische boodschap vragen we dat Jezus zichzelf voor ons opent, zich laat kennen. William A. Barry sj
Hieronder vind je mijn persoonlijke top tien van citaten van wijlen paus Franciscus. 1. Ik vraag jullie in je gebed met aandrang te smeken om vreugde . 2. Het laatste door Franciscus zelf uitgesproken publiek statement, bij het wegrijden uit een gevangenis op witte donderdag 2025: Telkens als ik op zo’n plaatsen komen vraag ik me af: waarom zij en ik niet? 3. Bid voor mij! 4. Toen Franciscus in september 2025 in Brussel een ontmoeting had met de jezuïeten uit de Lage Landen vroeg ik hem hoever je kon gaan bij het je aanpassen aan de geseculariseerde cultuur bij het evangeliseren. Hij zei, samengevat: Er zijn geen vaste grenzen. Ga ervoor. En als het moeilijk wordt, dan moet je onderscheiden en dus bidden . Hij eindigde met te zeggen: Neem risico’s ! 5. We moeten bruggen bouwen, geen muren . 6. Ik de...
Reacties