"In alle dingen"

In 1978 publiceerde Karl Rahner sj zijn intussen vermaarde « Brief van Ignatius aan jezuïeten van nu ». In dit essay van enkele tientallen bladzijden kruipt Rahner in de huid en pen van Ignatius en levert hij mijmeringen over wat het kan betekenen om vandaag jezuïet te zijn. Op Sacramentsdag dit stukje van Rahner over Jezus. Let op: in onderstaande tekst verwijzen ik, mij en mijn naar Ignatius van Loyola! Voor mij was sedert mijn bekering Jezus zonder meer degene in wie God zich naar de wereld en naar mij boog. In die beweging van God is de onbegrijpelijkheid van het zuivere geheim geheel aanwezig en komt de mens tot zijn eigen volheid. De uniciteit van Jezus, de noodzaak Hem in een beperkte schat van voorvallen en woorden te zoeken, met het doel in dit kleine de oneindigheid te vinden van het onuitsprekelijke geheim, heeft mij nooit gestoord. De reis naar Palestina stelde ik mij werkelijk voor als een reis naar God in wie geen wegen zijn. En niet ik, maar jullie zijn onnozel en...

Gisteren vierden we eucharistie in het “Martyrium”, een klein kapelletje op Mont Martre. Het is een van de oudste christelijke heilige plaatsen van Parijs. De eerste verwijzingen naar deze plaats gaan terug tot de derde eeuw. Ook voor de ignatiaanse familie is het een bijzondere plaats. Het is om die reden dat we daar met InYgo, het Internationaal Ignatiaans Jeugdnetwerk, onze algemene vergadering afsloten. Op 15 augustus 1534 legden Ignatius van Loyola en zijn 6 eerste gezellen hier geloften af van armoede en zuiverheid. Dit was 14 jaar ná de bekering van Ignatius in Loyola. De eigenlijke oprichting van de Sociëteit van Jezus zou nog 4 jaar op zich laten wachten. Vanaf zijn bekering is Ignatius een pelgrim geworden. Een zoeker, die stap voor stap vooruitging. Op het ritme van de stem van God die hij hoorde in zijn biddende hart. Pas na 14 jaar pelgrimeren, in gebed en studie, was het hem duidelijk geworden dat hij, samen met zijn gezellen, geroepen werd tot religieus leven. Toc...