Grenzen


Ik zag het meteen aan de gelaatsuitdrukking van de jongen en van de oude dame. Het jongetje ging, verbaal, duidelijk over de schreef. Zo ook met zijn gebaren. Ze stonden in het portaal van een gebouw. Meteen na de feiten kwam – ik veronderstel - de vader van de jongen aan. Hij begon zijn zoon een uitbrander te geven. Deze laatste bond niet in maar verdedigde zich hevig.

Plotsklaps sprong het kind enkele meters opzij. Hij haalde zijn draagbare telefoon uit zijn broekzak en beantwoordde een telefoonoproep. Het beeld stond even stil. Alsof het een evidentie was. Niet enkel voor de jongen. Blijkbaar ook voor de vader. Na twee minuten werd de ruzie gewoon verdergezet.

Een half uurtje later moest ik een vergadering inleiden met een korte gebedstijd. Rustig en ingetogen, 20 seconden rockmuziek van een in een jas vergeten GSM incluis. Verschillende van de aanwezigen hadden hun zwart bakje naast zich liggen. Gedurende de vergadering verliet om de zoveel tijd de een of andere de kamer om met God weet wie een gesprek te voeren.

De mobiele telefonie verlegt grenzen. Ook van privacy, etiquette en efficiëntie. Het nieuwe evenwicht is nog niet gevonden.

Share

Reacties

Anoniem zei…
Altijd en overal bereikbaar. Durft de hedendaagse mens zich afvragen wat hem zo permanent standby of beschikbaar doet zijn? Durft de mens vertrouwen dat het leven zinvol verdergaat als anderen het roer voor een tijdje overnemen?
De moeite om het even te proberen en te ervaren wat het met je doet.

Meest gelezen

Wat verrijzenis kan betekenen in de dierenwereld en in jouw leven - Adembenemende video

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Waarom we stille zaterdag graag overslaan - de uitleg van Karl Rahner sj

Kan je vandaag nog in Jezus geloven zoals 2000 jaar geleden? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Over wassen van een aidszieke en Witte Donderdag - homilie Nikolaas Sintobin sj

De verrijzenis van Jezus is geen toverpilletje - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor Pasen