Dit geheel van acht regels werd geformuleerd door de heilige Petrus Canisius sj , de eerste Nederlandse jezuïet. Met noemt het de "Codex canisiana". Ze beogen een aantal praktische tips aan te bieden over de wijze waarop een jezuïet dagdagelijks in het leven dient te staan, in het bijzonder in de omgang met andere mensen. Bij uitbreiding kan dit opengetrokken worden naar alle mensen van goede wil. Referentie is, uiteraard, het voorbeeld en de raadgevingen van Ignatius van Loyola himself. Sommige van deze regels kunnen, uit hun context getrokken, schokken. De individuele regels kan je maar ten volle naar waarde schatten als je ze leest samen met de andere (vb regel nr 1 en nr 5, regel nr 3 en nr 6). Zoals steeds in de ignatiaanse spiritualiteit, gaat het bij deze regels niet over alles of niets, over wit of zwart. Wel over het vinden van een steeds veranderend evenwicht tussen uiteenlopende spanningsvelden. Complex dus, en niet makkelijk. Net zoals onze hele mensenwerkel
Reacties
Ignatius wijst hier op een ander soort versterving:
versterving (ontzegging), een gebruik in het christendom om zich in de vastentijd iets te ontzeggen op gebied van eten en drinken. In het kloosterleven betekent versterving ook door extreme lichamelijke staat van onthechting tot zelfverheffing komen.bron:wikipedia.
Gezegend weekend allen