Bijzonder ignatiaans levensgebed in tijden van het coronavirus
Het levensgebed is een gebedsvorm die centraal staat in de ignatiaanse spiritualiteit. Het is een korte, gemakkelijke manier om terug te blikken op de voorbije uren of dag en meer aandacht te krijgen voor waar je genade, liefde of goedheid ervaart en waar er ruimte is in je leven en handelen voor groei. Vooral in tijden van onzekerheid en snelle veranderingen wordt tijd nemen om terug te blikken essentieel.
Het levensgebed is erg flexibel. Het kan worden afgestemd op een specifieke kwestie. Dus in het kader van de omstandigheden waarin velen van ons zich bevinden met het coronavirus, is het nuttig om het levensgebed aan te passen aan deze bijzondere situatie. Hieronder vind je daarvan een toepassing. Je kan het uiteraard ook zelf verder aanpassen.
Neem even de tijd om tot rust te komen. Misschien vind je het aangenaam om een kaars aan te steken. Haal diep adem. Meerdere keren. Besteed ook aandacht aan je lichaam. Neem een houding aan waarin je je makkelijk voelt.
1. Word je ervan bewust hoe je je voelt op dit moment. Als kalm zijn moeilijk is, stel dat dan gewoon vast. Als je angstig of gestrest bent, laat dit dan toe in je bewustzijn. God wil aanwezig zijn in alle aspecten van je leven - niet alleen de makkelijke of rustige momenten.
2. Vraag om licht en inzicht terwijl je je voorbereidt om terug te blikken op de voorbije uren of dag. Voor sommigen kan dat licht komen in de vorm van een gevoeligheid voor Gods aanwezigheid. Voor anderen komt het uit een diep gevoel van je ware zelf.
3. Neem even de tijd om na te denken over hoe het coronavirus je leven nu beïnvloedt. Er wordt ons nu gevraagd om fysieke afstand van elkaar te houden. Vraag je toch af voor welke ervaringen van verbondenheid je dankbaar bent?
Wie of wat zorgt ervoor dat je je geaard en verbonden voelt met God?
4. Deze publieke gezondheidscrisis laat ons scherp ervaren en inzien hoe verweven ons leven is met dat van anderen. Denk even na over al de mensen met wie je, op de een of de andere wijze, verbonden bent. Van welke relaties met anderen word je je nu meer bewust? Met wie treedt je normaal gesproken graag en makkelijk in contact? Wie vermijd je of weiger je te zien? Als je dat kunt, stel je dan de gezichten van deze mensen voor. Welke relaties zijn voor jou vanzelfsprekend in je leven? Welke relaties beïnvloeden je het meest? Zijn er deze dagen mensen die je bewust niet wenst te zien of met wie je het contact spontaan vermijdt? Is er een persoon of groep mensen ten aanzien van wie je gewoonlijk afstand houdt die speciaal getroffen worden door het coronavirus?
5. Let op wat je voelt als je aan deze mensen denkt, zonder te oordelen of al te zeer te analyseren. Stel gewoon vast, wees aandachtig en luister naar waar en hoe God door dit alles heen tot jou spreekt.
6. Je hebt nu nagedacht over de wijzen waarop we met elkaar wel of niet verbonden zijn. Kies één relatie (of het gebrek daaraan) die je belangrijk lijkt, betekenisvol is, of die zich nu het sterkst aandient. Houd even halt en denk na over waar en hoe je nu wordt uitgenodigd om te groeien. Als je gelovig bent, neem dan een moment om hiermee te bidden.
7. God heeft ons grenzeloze creativiteit en verbeeldingskracht geschonken, ook in deze tijd van afstand en mogelijke afzondering. Wat is een manier om een betekenisvolle verbondenheid met anderen in stand te houden - of het nu rechtstreeks is, door middel van technologie, of door bewuste focus en aandacht? Misschien wil je dit even aan God voorleggen en dit met Hem bespreken.
Vertaald en herwerkt door Nikolaas Sintobin sj, vanuit een tekst geschreven in het Engels door Susan Haarman van het Ignatian Solidarity Network.
Reacties