"In alle dingen"

Ruim 500 jaar geleden werd Ignatius van Loyola letterlijk omver geschoten door een kanon. Het werd het begin van een bekeringsverhaal dat tot op vandaag miljoenen mensen in beweging zet. Deze tekenfilm werd gemaakt door het Platform voor ignatiaanse spiritualiteit .

In deze video vertelt Nikolaas Sintobin sj over vier gebeurtenissen uit het leven van Ignatius van Loyola: vier sleutelervaringen voor de ontdekking van de onderscheiding van de geesten die ook voor elk van ons betekenis kunnen hebben.

Overmorgen vieren we het feest van de heilige Ignatius van Loyola. Wellicht de grootste bijdrage van Ignatius aan de christenheid is zijn onderscheidingswijsheid.  In onderstaande video leg ik uit, vertrekkend van het levensverhaal van Ignatius, wat die onderscheiding wel is en vooral hoe je ze ook zelf kan doen, in je eigen leven. Klik hier om de voordracht rechtstreeks op YouTube te bekijken. Wil je hier verder mee aan de slag? In mijn boek "Vertrouw op je gevoel. Keuzes leren maken met Ignatius van Loyola" vind je een even laagdrempelige als systematische inleiding in de onderscheidingswijsheid van Ignatius. Klik hier voor meer info of om het boek te bestellen .

Wat is gebed? Bidden is tijd verliezen. Meer nog, het is jezelf verliezen. Dit tijdverlies verwijst op realistische en indringende wijze naar een nog fundamenteler verlies en overgave die plaatsvinden bij elk authentiek gebed. “Wie zijn ziel verliest zal het vinden” is de kern van het ware gebed. Hiermee wil ik helemaal niet zeggen dat bidden geen vruchtbare effecten kan hebben. Wel dat “nut” niet het einddoel kan zijn van gebed. Vriendschap kan allerhande “nuttige” voordelen hebben. Maar als vriendschap in de eerste plaats daarop gericht is, dan is er helemaal geen vriendschap. Om het te zeggen met woorden van Meester Eckhart, een geestelijk schrijver uit de Middeleeuwen: “God gebruiken is Hem doden.” Piet van Breemen sj

  17de zondag door het jaar B Johannes 6, 1-15     Het is een gebruikelijke manier om een gezamenlijke maaltijd te organiseren. In het kerkkoor, een bezinningsgroepje, een bijeenkomst van de parochie of gewoon een vriendengroep. Ieder brengt iets mee en dat wordt dan gedeeld: een slaatje, een dessert, een stuk kaas, een vlees- of visschotel, een fles wijn of frisdrank. Het is mijn ervaring dat er dan meestal veel te veel eten en drinken is. Mensen laten zich graag zien van hun beste kant.   Het evangelieverhaal dat we zonet hoorden gaat ook over een verrassingsmaaltijd. Wel met heel veel mensen en zonder dat er een supermarkt of een goed uitgeruste keuken in de buurt is. Dit verhaal is door de tijden heen op veel verschillende wijzen geïnterpreteerd. Een traditionele interpretatie is de volgende. Het verlangen van Jezus om het weinige dat Hij heeft te delen werkt aanstekelijk. Het heeft als gevolg dat de andere mensen hun angstvallig verborgen gehouden eigen picnic op hun beurt gaan de

Hoe kan ik, in mijn dagelijks doen en laten, juist datgene kiezen wat mij ten volle zal doen leven en mij ook gelukkig zal maken. Hiervoor moet ik duidelijk kunnen uitmaken welke weg ik te gaan heb en mij daarbij afvragen of ik innerlijk vrij genoeg ben om die weg te gaan, en dus om effectief datgene te kiezen wat voor mij het beste is. “Breed is de weg die naar de ondergang leidt, merkte Jezus op, en er zijn veel mensen die hem volgen, hoe smal daarentegen de weg die naar het leven leidt; er zijn maar weinig mensen die hem vinden.” (Mt 7:13-14). Het gaat dus vooral om twee mogelijke wegen. In de natuur ontstaat een weg pas nadat mensen ergens langs zijn gelopen. Hoe meer mensen, hoe breder die weg zal zijn. Maar mensen volgen ook maar een weg omdat zij ergens naartoe willen,   omdat er in hen   iets is dat ze ergens naartoe drijft. Daar gaat het hier juist om. Welke is de interne dynamiek die me drijft en hoe bepaalt die mijn levensweg ? En ook : wie ging me voor op deze weg

Van dit sprookje word ik stil. Het maakt me ook opgewekt en hoopvol.   Neen, het brute, al of niet geraffineerde geweld heeft niet het laatste woord. Wel de schoonheid en kwetsbaarheid van Gods schepping. Het leven is sterker dan de dood.   Als je naar je eigen ervaring kijkt, dichtbij of ver weg, herken je daar dan iets van?

Een uitspraak die wordt toegeschreven aan Pedro Arrupe SJ, begint met: “ Niets heeft zo’n daadkracht als het vinden van God, dat wil zeggen, het verliefd worden op een absolute en beslissende wijze.” Dat wat Arrupe vervolgens zei, treft me. Datgene waar je verliefd op bent, datgene wat je verbeelding in de ban houdt, dat zal alles doorweven. Het zal bepalen wat je ’s morgens uit bed krijgt, wat je ’s avonds zal doen, hoe je je weekeinden zal doorbrengen, wat je zal lezen, wie je kent, wat je hart raakt en breekt, wat je vreugdevol en dankbaar tot verwondering brengt. Word verliefd. Blijf in die liefde. Dat zal alles bepalen. Ik weet geen betere omschrijving van wat Ignatius van Loyola bedoelde toen hij de Geestelijke Oefeningen samenstelde. Hij wil dat we verliefd worden. Hij is geïnteresseerd in die diepe stromen van gevoelens die vorm geven aan wat we willen, wat op zijn beurt invloed heeft op wat we doen.  Psychologen spreken over de drie onderde