Droom


In West-Europa neemt een bepaalde vorm van secularisatie nog steeds toe. Dit lijkt me in het bijzonder te gelden met betrekking tot het christendom. Dit wordt verwezen naar de privésfeer. Het is niet netjes om er mee naar buiten te komen.

De laatste jaren meen ik, tegelijkertijd, een andere trend te zien. Heel wat van de huidige politieke leiders bekennen zichzelf uitdrukkelijk tot het christendom. In de traditioneel militante leken-Frankrijk erkent Sarkozy dat de godsdiensten een belangrijke rol te vervullen hebben in de samenleving. Ook Merkel, Brown, Berlusconi of Balkenende steken hun christelijke inspiratie niet onder stoelen of banken.

Het meest expliciet is ongetwijfeld Tony Blair. In een onlangs verschenen interview in “Le Monde” noemt hij het christelijk geloof de motor van zijn politiek engagement. Ziehier de laatste woorden van dit interview: “De 20ste eeuw was er een van dwalende ideologieën. Het is mijn droom dat de 21ste de eeuw zal zijn van het vreedzaam naast mekaar bestaan van de godsdiensten en van het erkennen van de pertinentie en de moderniteit van het geloof. Aan deze taak wil ik mij wijden tot aan het einde van mijn leven.”

Reacties

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)