BV

Vorige zondag had ik het genoegen een voordracht te mogen beluisteren van een “BV”. Op een bepaald ogenblik zei hij: “Ik ben gelukkig af van het geloof van mijn kindertijd.” Een uitspraak die je wel vaker hoort uit de mond van onze Bekende Vlamingen. Toch schrok het publiek op. De BV in kwestie was namelijk de bisschop van Antwerpen.

Maak u niet ongerust. Mgr Bonny was zich niet aan het uiten als ongelovige. Wel stelde hij vast dat zijn geloof sinds zijn kindertijd behoorlijk was geëvolueerd. Van een kinderlijk – daarom niet minder authentiek - geloof was het doorgegroeid naar een volwassen geloof.

Gelukkig maar.

Probleem is dat bij ons te lande de geloofsvorming vaak eindigt bij de kindertijd. Het doorgroeien uit dat kinderlijke geloof wordt dan vlot gelijkgesteld met het zonder meer verdwijnen of doorprikken van dat geloof.

Een beetje kort door de bocht.

Delen

Reacties

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)