Dé twee uitspraken van paus Franciscus die ik meeneem voor mijn persoonlijk leven - citaten
Dit zijn dé twee uitspraken van paus Franciscus die ik meeneem. Ik vermoed dat ze me nog lange jaren zullen inspireren en zowel mijn pastoraat als mijn geestelijk leven zullen bepalen.
1. Met aandrang smeken om vreugde
In het najaar van 2016 hielden de jezuïeten hun 36ste Algemene Congregatie in Rome. Hoogtepunt van zo’n Congregatie is de audiëntie met de Paus. De verwachtingen waren gespannen. Wat zou de eerste Paus-jezuïet zeggen aan de Sociëteit van Jezus? Zijn toespraak was gewijd aan ignatiaanse spiritualiteit. Ze was behoorlijk verrassend. In het bijzonder dit citaat trok mijn aandacht:
We kunnen altijd een stap voorwaarts doen door nadrukkelijk te vragen om vreugde. In de twee apostolische exhortaties en in Laudato Si’ heb ik consequent het belang onderstreept van de vreugde. … Het gaat om de vreugde van het evangeliseren, de vreugde van de familie, de vreugde van de Kerk, de vreugde van de schepping.
….
(Ignatius) moedigt onszelf en anderen aan “nadrukkelijk te vragen om Gods vreugde” … Het beoefenen en aanleren van dit smeekgebed en het met aandrang vragen om vreugde is de belangrijkste dienst die wij verlenen aan de vreugde. … de vreugde is het fundament van de Blijde Boodschap; … Men kan geen goed nieuws brengen met een droevig gezicht. Vreugde is niet een decoratief extra, het is een duidelijke aanwijzing van genade: het laat zien dat de liefde actief, werkzaam en present is.
2. Durf risisico’s te nemen
Op zaterdag 28 september 2024 was er in Brussel een ontmoeting tussen de jezuïeten van de Lage Landen en de paus. Ik mocht toen een vraag stellen aan de paus. Hieronder lees je mijn vraag en het antwoord van Franciscus.
Vraag N.S. - Ik woon in Amsterdam, een van de meest geseculariseerde steden ter wereld. Pater generaal Adolfo Nicolás zei ooit dat hij ervan droomde om de Geestelijke Oefeningen aan atheïsten te geven. In ons land is atheïsme eerder de norm dan de uitzondering. Maar we willen de rijkdom van ons spirituele leven aan al onze buren geven, echt aan iedereen, zoals u zegt: “Todos, todos”. Hoe kunnen we dit diepe niveau van inculturatie bereiken?
Antwoord paus Franciscus - We vinden de grens van inculturatie door het begin van de orde te bestuderen. Jullie meesters zijn pater Matteo Ricci, pater Roberto de Nobili en de andere grote missionarissen die ook sommigen in de Kerk bang maakten door hun moedige optreden. Deze meesters trokken de grens van de inculturatie. Inculturatie van geloof en evangelisatie van cultuur gaan altijd samen. Dus wat is de grens? Er is geen vaste grens! Die moet je zoeken door onderscheiding en onderscheiden doe je in gebed. Het valt me op, en ik herhaal het voortdurend: in zijn laatste toespraak zei pater Arrupe om aan de grenzen te werken en tegelijkertijd nooit het gebed te vergeten. Het gebed van de jezuïet ontwikkelt zich in grensgebieden, in moeilijke situaties. Dat is het mooie van onze spiritualiteit: risico’s nemen.
Reacties