Banaal?


Gisteren mocht ik voorgaan in de slotviering van het congres van de pastorale verantwoordelijken van de Europese sj-colleges. Een vreugdevolle viering, aan het einde van een geslaagd congres, in de prachtige basiliek van Loyola.

Ontroerend om eucharistie te vieren net naast het kasteel van Loyola, de bakermat van het hele ignatiaanse avontuur. Het wonder van de doorlopende menswording op de plaats die aan oorsprong ligt van de “humaniora”.

De voorbije dagen werd veel gesproken en nagedacht over werken aan en over de grenzen; ook over architectuur, muziek, video, schilderkunst … als bemiddelingen die jongeren op weg kunnen helpen naar het ontdekken van God en van Jezus. In de viering hebben we die ervaringen kunnen benoemen en aanbieden.

Ignatius nodigt uit en leert om God te vinden en te dienen in alle dingen. Wat een heerlijke uitdaging om onze mensenwerkelijkheid - in zijn schoonheid én zijn banaliteit - te leren zien als een vindplaats van God. Heerlijk omdat het maakt dat de banaliteit – het grootste deel van ons bestaan – bron kan worden van godservaring en dus van vreugde.


Delen

Reacties

renée zei…
boodschap als loflied in deze andere tijd - appel om ANDERS te ZIJN !
renée zei…
niet anders maar ECHT te ZIJN !

Meest gelezen

Dé tip van Paus Franciscus voor een geslaagd leven

De hemelvaart van Jezus, hoe kan je dat begrijpen? - Een antwoord van Nikolaas Sintobin sj

Als monniken geen godzoekers zijn, wat zijn ze dan wel? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Pinksternoveen: de vruchten van de Geest: dag 1 - liefde

Als Ignatius van Loyola een toekomstige heilige aanraadt om niet te veel te bidden

Uitleggen met één woord hoe je kan komen tot de volmaakte liefde - het genie van Austinus van Hippo