Paus Franciscus over de grenzen aan de vrijheid van meningsuiting
Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps
In het vliegtuig tussen Sri Lanka en de Pilippijnen legt Paus Franciscus op beeldrijke wijze waarom er perken zijn aan de vrijheid van meningsuiting.
Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps
Reacties
Anoniem zei…
Provocatie is verzachtend maar niet schulduitsluitend. Men kan ook zijn recht van antwoord opeisen(persmisdrijf) en in geval van laster zich tot de rechtbanken wenden. Zeer delicaat onderwerp, dat het moeilijk maakt om korte duidelijke uitspraken te doen. Vrienden kunnen mij soms diep kwetsen door grove en ondoordachte opmerkingen inzake het geloof maar ik slik en ze blijven mijn vrienden. Kleine opmerkingen en gedragingen zonder te refereren naar mijn geloof zijn mijn antwoord. Een gezonde Godsdienst is liefde en geen oorlog voor het gelijk.(Guy)
Anoniem zei…
Het probleem lijkt mij deels dat wetten van 'de wereld' niet altijd aansluiten met de morele 'wetten' die gelovigen eveneens mee in beschouwing nemen om te oordelen of voor hen iets kan of niet kan. Werelds gezien is de vrije meningsuiting onaantastbaar. Akkoord. Maar als gelovige (christen, moslim, boeddhist....) en zelfs als humanist moet je bijkomend nagaan of je uitlating kwetst (lijden veroorzaakt) of neutraal is of (in het beste geval) vreugde schept. In de geseculariseerde en gematerialiseerde (westerse) wereld maken steeds minder mensen deze 'gelovige' of 'menslievende' afweging. Dan geldt : wat wettelijk kan, moet en zal ik dan ook afdwingen, ongeacht de menselijke gevolgen. Dit verziekt onze maatschappij van binnenuit. Dit probleem overschrijdt dus ver de relaties met onze moslim medeburgers. We gaan meer en meer naar een 'ontmenselijkte' samenleving waarvan we allemaal het slachtoffer zullen worden en al grotendeels zijn. Wie denkt dat dit alleen een zaak is voor de 'gelovigen' of de 'softies' onder ons, vergist zich schromelijk. Een democratische menselijke maatschappij moet mogelijk zijn en dat vraagt de inzet van iedereen, autochtonen en allochtonen.
Paus Franciscus biedt ons een heel nieuwe weg aan voor vernieuwing, en dit speciaal voor de Kerk. Vernieuwing mag voor hem niet betekenen dat men zijn tijd verprutst met structuren of dat men nog iets nieuws gaat opzetten. Vernieuwing betekent veeleer dat men de centrale plaats van Christus terugwint. En dit, op zijn beurt, vraagt een totaal nieuwe geest en een volkomen nieuw hart. De vernieuwing die Paus Franciscus ons voorhoudt is de bekering van het hart. Dit kan maar als we onze weg samen met Jezus gaan en in nauw contact blijven met Hem. Daarom blijft hij erop aandringen dat we elke dag een passage uit het Evangelie lezen, daarover nadenken en bidden; of we nu in tram of trein zitten, of thuis zijn. Dit is met Jezus optrekken. Als we dit soort van engagement om iedere dag met Jezus op weg te gaan op ons nemen, dan beginnen we te leven in een wereld van genade. En dit is meer dan vertrouwen op menselijke inspanningen. Als Jezus mee met ons op weg gaat, onze gids is, dan z
Wijlen Peter-Hans Kolvenbach sj, voormalig algemeen overste van de jezuïeten, legt uit waarom kandidaten voor de Sociëteit van Jezus het vandaag veel makkelijker hebben dan enkele eeuwen geleden. Een vleugje humor op roepingenzondag!
Homilie van Beloken Pasen Een tijd geleden bracht ik het WE door met een jong koppeltje. Ze zijn 25 jaar oud en kennen elkaar reeds 8 jaar. Ze wonen beiden in Parijs. Beide jonge mensen willen trouwen met elkaar en gedurende dat WE hebben we hun huwelijk voorbereid. Ik vroeg hen me uit te leggen wat het christelijk geloof voor hen precies betekent. Hoewel ze dit niet afgesproken hadden, vatten ze elk hun geloof in drie punten samen: 1) een aantal waarden; 2) een relatie tot een liefhebbende God; 3) en een houding van verantwoordelijkheid naar de andere mensen. Ik zei hen vervolgens dat christenen deze drie punten gemeenschappelijk hebben met Joden en moslims. Dat, bijgevolg, deze drie elementen, hoe belangrijk ook, niet typisch christelijk zijn. Beiden waren verbouwereerd. Ik denk nochtans dat vele christenen desgevraagd een gelijkaardig antwoord zouden geven. Het Evangelie van deze Beloken Pasen gaat hierover: het geloof in Jezus als de
“ De tenen van God. Mijn schizofrenie ”. Zo heet het autobiografische boek van Michel Mestrum (ISBN 978 90 6445 881 1). Michel is ervaringsdeskundige. Na een jarenlange opname in de psychiatrie is hij erin geslaagd om zijn zelfstandigheid te herwinnen. Verstandig en talig als hij is, weet hij het onvatbare van zijn psychose haarscherp te verwoorden. Zijn kracht haalt Michel in belangrijke mate uit zijn geloofsleven. Hieronder vindt u enkele sterke citaten. “Net zoals het literatuur betaamt zoek ik kleintjes die spanning te beleven tussen het leven ontvangen zoals het ons gegeven werd, en dankbaar genieten van wat ons allemaal wordt aangereikt, en aan de andere kant genoeg inzicht en tegelijk berusting hebben om te aanvaarden wat ons niet gegeven werd, en om ook daarmee op weg te gaan, wetend dat wij ook daarin de voorbode moeten zien van alles wat wij verder zullen moeten achterlaten of zullen moeten missen. Derhalve moet je durven dromen en je leven mee laten bepalen door een ars m
Waarin geloven christenen als ze zeggen dat Jezus verrezen is? De evangelies zeggen namelijk niets over hoe die verrijzenis dan wel verlopen is. In deze vlog probeer ik in twee minuten er iets over te zeggen.
Een tijd geleden verscheen op de theologenblog onderstaande overweging van mijn hand: Geloof jij in engelen? Hieronder vind je een uittreksel alsook een link naar de volledige tekst. ... In onze tijd klinkt het vreemd te spreken over geesten en engelen. Er zijn goede redenen om hier omzichtig mee om te gaan. Voor je het weet verlaat je helemaal het domein van het christelijk geloof. Tegelijk weten we dat ze een Bijbels gegeven zijn en dat ze in de christelijke traditie best hun plaats hebben. Zo is in de Rooms-Katholieke Kerk 29 september het feest van de aartsengelen. Wat kan je hier vandaag mee? Het getuigenis van Pierre Favre spreekt me sterk aan. Meer nog, ik vind het uitdagend en oproepend. Zijn geloof in engelen en geesten heeft niets te maken met vreemde esoterische wezens, al of niet met kleurrijke vleugels. Het is wel een beeld dat hij gebruikt om een fundamenteel aspect van zijn geloofservaring te benoemen. Favre gelooft voluit in Gods voorzienende liefde voor elke mens, ook
Het is verdienstelijk voor de hemel om slechte gedachten te verdrijven. Even gevaarlijk is het om goede gedachten niet ten uitvoer te brengen. Ignatius van Loyola
Onderstaand citaat komt uit een brief van Ignatius van Loyola aan Francisco de Borja, hertog van Gandía en onderkoning van Spanje. Ignatius schreef deze brief aan Francisco kort nadat deze, eerst in geheim, jezuïet was geworden. Hij was toen nog steeds onderkoning van Spanje. De later heilige Francisco de Borja sj besteedde vele uren per dag aan gebed. Té veel, vond Ignatius. Hij schrijft : “ Ik verkies dat de helft van die tijd omgezet wordt in studietijd, want de kennis … blijkt altijd heel belangrijk of nuttig voor de toekomst. Besteed die tijd voor het bestuur van uw staat, voor geestelijke gesprekken … Het leidt geen twijfel dat er meer verdienste is voor de ziel en meer genade als ze van haar Heer kan genieten in verscheiden activiteiten en op verschillende plaatsen, eerder dan in één enkele …” (20 september 1548) God kan je vinden in alle dingen , niet alleen in gebed.
Ja, je kunt God op een rechtstreekse manier ontmoeten in het bidden met de Bijbel. In deze eerste webinar van de reeks "Bidden met de Bijbel" leg ik uitvoerig uit wat daartoe kan bijdragen. Klik hier voor de tekst van het webinar en/of om je in te schrijven voor het tweede webinar: Bidden met de Bijbel als leerschool in menselijkheid ( op dinsdag 16 april om 20u).
Reacties