Om beter te snappen waarom Paus Franciscus zo houdt van de heilige Pierre Favre sj


Onderstaand gebed schreef de heilige Pierre Favre sj neer in zijn dagboek. Het is van een verrassende aktualiteit.


Op het feest van de heilige Evaristus, paus en martelaar, was ik om 3 uur ‘s morgens opgestaan. Ik ervaarde veel vreugde (…) bij het bidden voor de noden van de anderen. Achtereenvolgens vernoemde ik de christenen, de Joden, de Turken en de heidenen, de ketters alsook de doden. Ik dacht aan aan al de miserie van de mensen, hun zwakheden, hun zonden, hun stugheden, hun wanhoop en hun tranen, de rampen, de hongersnoden, de epidemies en de angsten, enz. 

Aan de andere kant, om eraan te verhelpen, Christus de Verlosser, Christus die leven brengt, die verlicht, die te hulp komt, barmhartig en meelevend is, Heer en God. Ik bad Hem met al de kracht die verscholen ligt in die namen en vroeg Hem om alle mensen te hulp te komen. 

Ik wenste en vroeg toen, met grote vreugde en met een heel nieuw gevoel, dat het me gegeven zou worden om eindelijk de dienaar te zijn van de troostende Christus, om dienaar te zijn van Christus die te hulp komt, die bevrijdt, geneest, verrijkt en versterkt, opdat ook ik, door Hem, velen zou mogen kunnen helpen.

Reacties

Anoniem zei…
Wat mooi om te vragen om tot je ware kern te komen. Een prachtig gebed.

Meest gelezen

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren - citaat

De toespraak van 4 minuten die ervoor zorgde dat Bergoglio werd verkozen tot paus - Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben

Een uitnodiging tot innerlijke vrijheid - Luisterend leiderschap in het voetspoor van Ignatius van Loyola - Serie van Nikolaas Sintobin sj (6/7)

De vier "speerpunten" van de jezuïeten wereldwijd - Luisterend leiderschap in het voetspoor van Ignatius van Loyola - Serie van Nikolaas Sintobin sj (7/7)

Karl Rahner sj in de clinch met een journalist die beweerde nooit een godservaring te hebben gehad