In deze serie bied ik tien beschouwingen aan over opvoeding. Ze zijn alle rechtstreeks of onrechtstreeks geïnspireerd door de ignatiaanse traditie. (1/10) De grote levensbeschouwelijke systemen beschouwen doorgaans vrijheid als iets dat je geleidelijk aan opbouwt doorheen het leven. Zo kan je, bijvoorbeeld, stapsgewijs leren omgaan met de beperkingen die je kenmerken als mens. En met de jaren en door de ervaring kan je meer vertrouwd worden met datgene wat jouw diepere verlangen is, met wat jou echt doet leven, kortom met de heel eigen invulling van wat menszijn voor jou betekent. De vrije mens is diegene die er steeds meer in slaagt om, doorheen bewuste keuzes, in zijn leven in te gaan op zijn unieke roeping als mens. De echt vrije mens is diegene die niet steeds verdwaalt op zijwegen, of zich laat verlokken in opwindende maar uitzichtloze verleidingen. Vrijheid, in deze betekenis, is dus iets wat je geleidelijk aan verwerft, is de vrucht van een levenslange groei...
Reacties
Een andere pasoor verweet ons dat we niet voor de kerk zijn getrouwd en had dreigende woorden. Inmiddels zijn we ruim 50 jaar verder,
Ook hij was een briesende leeuw. Trouw zijn aan is een innerlijk gebeuren en uiterlijk kun je dat laten vastleggen volgens de kerkelijke wet of een andere staatsrechterlijke gebeuren. De liefde daalt neer in de mens en er zijn gelden nodig voor een rechtvaardig bestaan en daar maken kerkelijk gelovigen en gelovigen in een betere en eerlijke wereld deel van uit. Briesende leeuwen kunnen ergens toe dienen, doch alleen vanuit het eigen geloof werkt beperkend. De duivel kan breed ingezet worden en wend zich wanneer de waarheid gezien en gehoord wordt.