Het kritieke moment van het gebed

Schrijvers over het geestelijke leven zijn het erover eens dat het kritieke moment in het dagelijkse gebed de eerste minuut is: het plaatsen van onszelf in Gods nabijheid. Hier wordt de stemming en de spirit van je  hele gebed bepaald.

In zijn boek ‘Hoe bidden?’ verwoordt Bernard Basset sj dit kritieke moment zo: ‘Ik moet stoppen met waaraan ook te denken én mijzelf in Gods nabijheid plaatsen, mij ervan bewust worden dat Hij bij mij is daar waar ik ben.’

Joggers starten hun hobby iedere dag op dezelfde wijze: zij beginnen met strekoefeningen en bereiden zich daarbij mentaal voor op hun ‘fysieke oefening’.  Mensen die bidden, beginnen hun dagelijkse ‘geestelijke oefening‘ook op een vaste wijze.  Een manier is bijvoorbeeld het volgende gebed te zeggen, langzaam en vanuit het hart:

Vader, gij hebt mij geschapen,
         

en gij hebt mij met een bepaalde bedoeling

hier op aarde gezet

Jezus, gij zijt voor mij gestorven,
         

en gij hebt mij opgeroepen uw werk te voltooien.

Heilige Geest, help mij mijn opdracht, 
         

waarvoor ik geschapen en waartoe ik opgeroepen ben,
         

tot een goed einde te brengen.

In de nabijheid en in de naam van de Vader, 
         

de Zoon, en de H. Geest, begin ik mijn overweging.

Mogen al mijn gedachten en geheel mijn inspiratie


hun oorsprong vinden in u,


en gericht zijn op uw grotere eer en glorie.

Zich bewust worden van Gods nabijheid is een geschenk. 
Als God mij dit schenkt – zoals Hij soms doet – ,
dan blijf ik eenvoudig in zijn nabijheid verwijlen.

Mark Link sj