Hoe bereiden we ons hart voor op Jezus’ komst? Beseffen we wel dat wij ons moeten voorbereiden? En als Jij hier gekomen bent, blijven we allicht druk doende, terwijl we toch trachten enige aandacht te besteden aan die gast die we niet verwachtten? Zullen we klaar zijn als Jij in de kribbe wordt gelegd? Of zullen ons hart en onze geest dan zo in beslag genomen worden door onze onmiddellijke zorgen en beslommeringen, zodat we niet klaar zijn eeuwige hoop en genade te ontvangen? Zullen we Jou herkennen? Of kijken we uit naar een redder van eigen maaksel? Misschien iemand die bij machte is de wereld te besturen, zo nodig met geweld? Of kijken we uit naar iemand die in zijn doen en laten, in ras, cultuur en godsdienst op ons gelijkt? Of willen we toch even halt houden en onze blik voor enkele ogenblikken op Jou laten rusten, en al het overige vergeten? Of zal onze aandacht al te veel afgeleid worden door rekeningen op onze creditcard, het wegvallen van een fami...