Inpakken en uitpakken

Deze dagen ben ik aan het verhuizen. Onverwacht. Mijn provinciale overste zendt mij richting Leuven. Ik heb het even nageteld. Het is de elfde maal op 22 jaar religieus leven.

 Het is heel wat rompslomp. Dozen inpakken en weer uitpakken, triëren, spullen wegkieperen, poetsen. Niet meteen iets wat ik leuk vind. Het zal aanpassen zijn aan een nieuw huis en een nieuwe gemeenschap: andere medebroeders, andere gewoontes …  Het is ook loslaten: mijn oude gemeenschap en huis, een stad en haar bewoners …

Ik merk dat het me eerder dynamiseert dan dat het me met lood in de schoenen achterlaat. Loslaten en opnieuw aanpassen kunnen bron zijn van meer vrijheid en beschikbaarheid. Zo zijn ze alvast bedoeld in het jezuïetenleven.

Voor Ignatius was het pelgrimeren een ideaal. De eerste jezuïeten verbleven vaak niet  langer dan enkele weken of maanden op dezelfde plaats.

Neen, ik mag echt niet klagen. Ik ben er eigenlijk best wel dankbaar om.

Reacties

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)