Zou er in elke mens niet iets van zo’n knuffelbeer schuil gaan?
Link ophalen
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Andere apps
Reacties
emb harland-hazebroek zei…
Op het eerste GEZICHT. Aha jezuiten, weten toch bijna alles. In veel mensen schuilt iets goeds, maar zodra je het ontdekt hebt zijn ze uit het zicht. Geef mij maar de hemel en wie mij lief had of heeft zie ik dan zonder vrees ze te verliezen. Ik heb ze graag binnen bereik, knuffelen hoeft niet.
Anoniem zei…
Heftig en onthutsend. Ik denk aan Franciscus die de aaibare vermomming voorbij ging, niet nodig had. Hoe zou het filmpje geworden zijn als het masker afgegaan zou zijn vlak voor de omhelzingen? Wie zou na de schok toch doorgezet hebben en wie zou zijn teruggedeinsd? Ik zet hem op mijn Facebook.
Anoniem zei…
Mierezoet... jazeker.De aantrekkingskracht of de weerstand die ik bij dit filmpje voel, zegt iets over mezelf. Ze roepen in mij een dimensie tot leven die vraagt om nog meer te ontwikkelen. Lichaam en geest vormen samen ons wezen. Een harmonieuze beleving ervan is deugddoend en bevrijdend ook voor anderen die ons mogen meemaken.
Anoniem zei…
Ik herinner me dat Ome Willem lang geleden optrad, zo rond 1980?, in het Openluchttheater in Lochem. Daar zat of zit een tehuis voor zeer zwaar gehandicapten. Ze werden door de begeleiding helemaal vooraan gezet in hun rolstoelen. Ome Willem ging ze voor de aanvang van de voorstelling uitgebreid begroeten en knuffelen. Hij nam er de tijd voor, iedereen kwam aan de beurt, elke rakker. Blind en spastisch, liggend, zwaar verlamd, kwijlend, zag je ze genieten en lachen. Goed gedaan Ome Willem. Onvergetelijk als Franciscus en de melaatse.
In de serie: Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben. Dit jongetje vraagt, al snikkend, aan paus Franciscus of zijn gestorven papa in de hemel is. Zie hoe paus Franciscus hiermee omgaat. Klik hier of op onderstaande afbeelding om deze beelden te bekijken.
Dag op dag 12 jaar geleden, de dag na de verkiezing van paus Franciscus, was ik te gast bij de VRT in een praatprogramma. Samen met Etienne Vermeersch gingen we in gesprek over paus Franciscus. In dit verrassende gesprek kwamen alle mogelijke aspecten van het jezuïet zijn aan bod. Het was een plezier. Bijzonder was het enthousiasme van Vermeersch, boegbeeld van atheïstisch Vlaanderen en zelf gewezen jezuïet. Hij was niet alleen enthousiast over de nieuwe paus maar ook over de opleiding die hij gekregen had bij de jezuïeten. Klik hier of op de afbeelding hieronder om dit gesprek te bekijken en te beluisteren.
De beelden waren schokkend. Het was op oudejaarsavond 2020 op het Sint-Pietersplein in Rome. Paus Franciscus schudde de handen van een aantal aanwezigen. Plots trok een dame zo hard aan de hand van de paus dat hij bijna omviel. De videobeelden tonen hoe zijn gezicht vertrok van pijn en van ergernis. Omdat ze maar aan zijn hand blééf trekken gaf Franciscus haar uiteindelijk een boze tik op de hand waarna ze hem eindelijk losliet. ’s Anderendaags excuseerde paus Franciscus zich tijdens zijn nieuwjaarstoespraak publiekelijk voor zijn houding. Meer nog, hij nodigde de dame uit om bij hem op bezoek te komen. Blijkbaar vond Franciscus dat hij iets had goed te maken. Alles wijst erop dat de paus zich had laten leiden door spontane woede. Net zoals Jezus, in de evangelielezing van vandaag. Hij is er duidelijk boos, heel boos. Meer nog, de evangelist beschrijft hoe Jezus er geweld gebruikt. Dat zijn we niet gewoon van Hem. Toch suggereert Johannes niet dat Jez...
In deze voordracht probeer ik na te gaan hoe de ignatiaanse onderscheidingswijsheid kan helpen in de zoektocht naar waarheid. Het vertrekpunt is een grapje over een jezuïet die een vraag stelt aan een dominicaan! Je hoort het aan het begin van de voordracht. Klik hier of op onderstaande afbeelding om deze voordracht te beluisteren en te bekijken.
Ignatius van Loyola heeft ons niet alleen de schat van de Geestelijke Oefeningen nagelaten, maar ook een groot aantal brieven, die van hem één van de meest veelzijdige schrijvers van zijn tijd maken. Hierbij een brief daterend uit 1555, die voor ons door inhoud verbazend hedendaags is. Hij snijdt een onderwerp aan dat één van de grootste zorgen verwoordt van de moderne mens: het omgaan met datgene wat men moet doen… Hoe omgaan met de talrijke verplichtingen die mijn werk, mijn engagementen, mijn familie, mijn gemeenschap, de wereld … mij opleggen? 17/11/1555 Het lijkt me dat u zou moeten proberen om rustig te doen wat u kan. Maak u niet ongerust over van alles en nog wat, maar laat wat u uit uzelf niet kan volbrengen over aan de goddelijke Voorzienigheid. God houdt van onze redelijke zorg en bekommernis om de taken die we uit plichtsbesef op ons nemen tot een goed einde te brengen. Hij houdt echter niet van angst en gemoedsonrust. De Heer wil dat we voor onze be...
In de dagen voorafgaand aan het conclaaf dat hem verkoos, hield toenmalig kardinaal Bergoglio een toespraak tot de kardinalen. Vandaag, ruim 12 jaar later, is meer dan duidelijk dat dit eigenlijk het programma was van paus Franciscus. Hieronder vind je de tekst van die korte toespraak. Evangeliseren vooronderstelt apostolisch vuur. 1. Evangeliseren vooronderstelt dat de Kerk verlangt om buiten zichzelf te treden. De Kerk wordt geroepen om buiten zichzelf te treden en om naar de grenzen te gaan. Niet alleen de geografische, maar ook de existentiële grenzen: het mysterie van zonde, van pijn, van onrecht, van onwetendheid en van onverschilligheid tegenover godsdienst, en van alle ellende. 2. Als de Kerk niet naar buiten treedt om te evangeliseren, gaat zij naar zichzelf verwijzen en dan wordt ze ziek (Cf de misvormde vrouw uit het Evangelie). Het kwaad dat door de tijd heen geschiedt in kerkelijke instellingen heeft zijn wortel in dat verwijzen naar zichzelf ...
Van 27 tot 29 november 2013 hielden de mannelijke religieuzen hun jaarlijkse algemene vergadering in Rome. Paus Franciscus kwam hen opzoeken en antwoordde op hun vragen. Hier enkele uittreksels die me ook voor niet-religieuzen relevant lijken. Vraag : Hoe kunnen religieuzen als broeders samenleven? …Hoe gaan we best om met medebroeders die het moeilijk hebben of die conflicten meemaken of er veroorzaken? Antwoord paus Franciscus : " ... Conflicten in de gemeenschap kan je niet vermijden. Je zou zelf kunnen zeggen dat het nodig is dat ze voorkomen, wil de gemeenschap een plaats zijn waar de leden werkelijk met mekaar in oprechte en eerlijke verhoudingen staan. Zo is het leven. Het is nonsens je een gemeenshap voor te stellen waar niemand geconfronteerd zou worden met moeilijkheden in zijn leven. Indien er in een gemeenschap geen conflicten bestaan, dat dan ontbreekt daar iets. De werkelijkheid leert nu eenmaal dat in ...
Op maandag 19 augustus 2013 had Antonio Spadaro sj een interview met Paus Franciscus. De Paus vertelde er honderduit. Hieronder een uittreksel: Ik vraag hem zo’n beetje op de man af: ‘Wie is Jorge Mario Bergoglio?’. Hij kijkt me strak aan, in stilte. Ik informeer of het wel geoorloofd is een dergelijke vraag te stellen… Hij geeft een teken dat hij de vraag aanvaardt en zegt me: ‘Ik weet niet wat het meest precieze antwoord is… maar ik ben een zondaar. Dat is de juiste definitie. En het is niet zomaar een manier van zeggen, een literair genre. Neen, ik ben een zondaar’. De paus gaat door met nadenken, net alsof hij, onvoorbereid op een onverwachte vraag, gedwongen wordt verder te reflecteren. ‘Ah ja, ik kan zeggen dat ik een beetje gewiekst ben, ik kan me uit de slag trekken, maar het is tevens juist dat ik ook een beetje naïef ben. Tja, de beste synthese die bij me opkomt en die ik als de meest correcte aanvoel is deze: ik ben een zondaar op wie de Heer zijn blik heeft...
Op maandag 19 augustus 2013 had Antonio Spadaro sj een exclusief interview met Paus Franciscus. Hieronder een uittreksel: “ Ik heb slechts één dogmatische zekerheid: en dat is dat God aanwezig is in het leven van elke persoon. God is present in het leven van iedereen. Ook als het leven van een persoon een puinhoop is, als het verwoest is door ontucht, door drugs, of door om het even welke reden, dan is God toch aanwezig in zijn leven.”
Ignatiaans leiderschap: innerlijke vrijheid (6/7) Een derde karakteristiek van het ignatiaanse leadership komt ook uit de Geestelijke Oefeningen . Het gaat over de eerste, inleidende oefening, Uitgangspunt en fundament genaamd. Net zoals de vooronderstelling is het een rode draad doorheen het hele ignatiaanse avontuur. Het omschrijft de basishouding van de mens die zich wil inzetten voor het Rijk van God. Het is een uitnodiging tot innerlijke vrijheid. Niet mijn willetje, voorkeuren of gehechtheden, niet wat ik leuk vind of wat de goegemeente aantrekkelijk vindt. Wel datgene waarvan ik, vanuit mijn onderscheidend bidden en luisteren, merk dat God zelf mij en ons ertoe uitnodigt. Het spreekt voor zich dat deze houding van innerlijke vrijheid zowel geldt voor de leidinggevende als voor de medewerker. Innerlijke vrijheid is nooit een verworvenheid. Ignatius getuigt hoe hij zelf hier mee worstelde. Soms moest hij zijn beslissingsproces onderbreken om eerst te werken aan die i...
Reacties
Aha jezuiten, weten toch bijna alles.
In veel mensen schuilt iets goeds, maar zodra je het ontdekt hebt zijn ze uit het zicht.
Geef mij maar de hemel en wie mij lief had of heeft zie ik dan zonder vrees ze te verliezen.
Ik heb ze graag binnen bereik, knuffelen hoeft niet.
Lichaam en geest vormen samen ons wezen. Een harmonieuze beleving ervan is deugddoend en bevrijdend ook voor anderen die ons mogen meemaken.
Goed gedaan Ome Willem. Onvergetelijk als Franciscus en de melaatse.