We zijn allen geroepen tot heiligheid ... Hoezo?



Vandaag verschijnt onderstaande overweging op www.gewijderuimte.org

Geloven dat wij allemaal geroepen zijn heeft diepgaande gevolgen voor ons dagelijks leven. Als je aanvaardt wat Vaticanum II noemde “de universele roeping tot heiligheid” dan zal dat zelfs de meest verborgen momenten van je leven bezielen. 

De universele roeping tot heiligheid is een uitnodiging om onszelf te zijn. Het is ook een uitnodiging ons te herinneren aan de sacramentaliteit van het dagelijkse leven  en ons bewust te worden van het grote  doel dat God heeft vastgelegd voor ons: heiligheid. 

Het is wat de heiligen begonnen te beseffen, soms heel plots, soms in de loop van vele jaren, of ze nu geboren waren in de eerste eeuw in Palestina, in de dertiende eeuw in Frankrijk of in de twintigste eeuw in Amerika.  Of ze nu leefden in een rustig slotklooster in Lisieux, in een eenzame woestijntent in Marokko, of in het grootse pauselijk paleis in het Vaticaan. Of ze nu werkten met de armsten onder de armen in Calcutta, met de pestlijders in Rome of met de heidenen in Klein-Azië. Of ze nu vroeg in hun leven onder een ziekte bezweken, gemarteld werden in de Middeleeuwen of stierven na een lang en gezond leven.

De roep naar heiligheid is een uitnodiging tot vriendschap met God. Het is een oproep die de levens van heiligen omvormde tot een gave aan die Ene wiens liefde hen in het leven riep.

De uitnodiging tot  heiligheid is een levenslange roep dichter bij God te komen die niets liever heeft dan ons te ontmoeten zoals wij zijn en als de heiligen die we bedoeld zijn.


James Martin SJ

Reacties

Anoniem zei…
Mooie tekst die een ruimer beeld geeft van heiligheid.Bij mij kleedde er steeds een zweem van volmaaktheid en perfectie aan.Deze mensen kwam ik nog niet tegen maar wel sommige die denken het te zijn en die kom ik liever niet tegen.
Voor mij is heiligheid dan vooral inzicht in mijn gebreken,bewust zijn van mijn gebrek aan liefde,en veel ,veel mededogen met hen die ook soms zo liefdeloos zijn.Verbondenheid met allen die net als ik hun gebreken moeten dragen.Ik geloof dat deze soort heiligheid bij mensen iets opentrekt,iets doet oplichten die uiteindelijk tot liefde brengt.
Ingrid Hoet

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Nikolaas Sintobin: "Ik weet niet of God bestaat"

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Omgaan met (soms misselijk makende) zwakheden van aan jou toevertrouwde mensen - Ignatiaans leiderschap (5/10)