Leven met iemand in je buik



Wie of wat draag jij met je mee?

Ben je er dankbaar om? Of net niet? Kan je eraan wennen? Wil je er aan wennen?

Hoe ga je ermee om?  Wat helpt of wat maakt het net zo moeilijk?


Is het een bron van vreugde of eerder van verdriet en ergernis?



Reacties

Anoniem zei…
Ik vind de metafoor schitterend maar het plotse vertrek van het mannetje in haar buik zonder duiding is minder geslaagd.
Ik voel mij soms "zwanger"door het leven van Christus,God in mij.
Zwanger maar ook onzwanger want Hij is leven van mijn leven.
Ook al is er een plots vertrek,dan is dit voorbereiding op iets anders.
Ook al lijkt Hij vertrokken,Hij is en blijft er steeds.
Ingrid Hoet.

Meest gelezen

Ook de navy van Trump is hier niet tegen opgewassen, ook al lijken ze dat niet te beseffen - Heerlijk videootje

Waarom jongeren wel graag eens een "echte" mis meemaken (4/10) - Een serie van Nikolaas Sintobin sj

De goede raad van Nikolaas Sintobin sj voor paus Leo - N. Sintobin sj te gast in de pauscast van de KRO-NCRV

Wat is het verschil tussen een gewoon mens en een heilige? - Een antwoord van Nikolaas Sintobin sj

Leo De Weerdt sj recenseert "God zelf ontmoeten. Een retraite met het leven van Jezus"

De zending die paus Leo geeft aan de jezuïeten wereldwijd - citaat

Podcastinterview over nieuwe boek Nikolaas Sintobin sj: wat het betekent dat mensen geen "gebedsknop" hebben

Hoe je in tijden van extreme crisis toch dankbaar kan zijn - het getuigenis van Etty Hillesum - - Homilie voor deze zondag van Nikolaas Sintobin sj

Waarom mensen zich vaker tot God richten als ze lijden - Een overweging van James Martin sj