#FacebookDelete: hoe blind kan je zijn
Kritische bedenkingen bij de #Facebookdelete-hype naar aanleiding van het schandaal van Cambridge Analytica
Geen haar aan mijn hoofd dat ook maar
even overwogen heeft om mijn Facebookaccount te sluiten. Hoe blind kan je zijn…
Alles wat des mensen is, kan worden misbruikt en wordt ook effectief misbruikt.
Dat geldt voor Facebook, film, humor, net zo goed als voor liefde en geloof.
Dat is niet nieuw. Nieuw is wel dat, dankzij het Cambridge Analytica schandaal,
nu voor het grote publiek duidelijk is geworden dat dit ook geldt voor die
poeslieve sociale media.
Het kwaad is overal aan het werk. En het
is uitzonderlijk vernuftig. Zijn overwinning wordt echter totaal als je het
kind met het badwater gaat weggooien. Commerciële en politieke belangengroepen
maken een oneigenlijk gebruik van je Facebook-data. Dus… je verlaat voorgoed
Facebook. Een zekere naïviteit en kortzichtigheid lijken me niet vreemd te zijn
aan deze redenering.
Wat geldt voor Facebook geldt namelijk,
mutatis mutandis, ook voor Google, Twitter, Amazon, Apple, YouTube, Instagram
enzovoort. Op de keper beschouwd stop je gewoon beter met surfen op het internet.
Die smartphone, leg die ook maar in de kast. Die laat immers toe dat je
doorlopend traceerbaar bent, als je al niet wordt afgeluisterd. En kan je
eigenlijk nog een publieke ruimte binnenkomen? Daar staan toch overal camera’s.
Neen, de hashtag #FacebookDelete zal ik
niet toevoegen aan mijn digitale pennevruchten. Daarvoor waardeer ik te zeer de
mogelijkheden die dat indrukwekkende sociale netwerk biedt. Wel is nu helemaal
duidelijk dat het tijdperk van de digitale onschuld en de illusie van een onbeperkte
digitale privacy voorbij zijn. Het internet is niet zomaar een gratuite,
sympathieke ruimte die je automatisch tot een beter mens maakt. Het kan wel
goede en mooie dingen mogelijk maken. Dat ervaar ik dag in dag uit. Daar zijn echter
voorwaarden voor.
Zo dient meer specifieke knowhow
ontwikkeld te worden om de digitale omgeving tot een meer mensvriendelijke
omgeving te laten worden. Dit geldt zowel voor de overheid als voor
particulieren. De bescherming van de privacy is hier een belangrijk werkpunt,
naast andere heikele punten als fakenews en digitaal geweld. Jonge en minder
jonge mensen hebben vorming nodig om te weten hoe zich op zinvolle en veilige
wijze te begeven in die ruimte. Afdwingbare regels dienen te worden ontwikkeld
door de overheden alsook aangepaste vormen van politioneel toezicht om een
basis-veiligheid mogelijk te maken.
Tegelijk zal de digitale burger er
rekening moeten mee houden dat privacy in het digitale tijdperk een beperktere
invulling krijgt. Een nieuw tijdperk van
transparantie komt er aan.
Nikolaas Sintobin sj
-->
Reacties