Hoe het komt dat verbondenheid destructief kan zijn - Verbinden in liefde (6/10)

 

Niet alle vormen van verbondenheid tussen mensen zijn opbouwend. Sommige politieke leiders lijken alles in het werk te stellen om mensen onderling te verdelen en tegen elkaar op te zetten. In alle religies en andere levenbeschouwelijke systemen heb je fanatici die, desnoods met geweld, hún ene geloof of overtuiging aan anderen willen opleggen. Ze preken haat, geen verzoening. Straatbendes staan bekend voor de hechte, onderlinge band tussen de leden. Ze illustreren dat ook geweld mensen kan verbinden.

Bepaalde vormen van affectieve verbondenheid tussen mensen kunnen schade berokkenen. Sommige liefdesrelaties zijn tegelijk sterk en destructief. Geliefden kunnen de neiging hebben zich op te sluiten in hun relatie en zich af te zonderen van andere mensen. De relatie tussen ouder en kind kan er een zijn van ongezonde, wederkerige afhankelijkheid die de groei naar zelfstandigheid en volwassenheid in de weg staat. Kliekjesvorming tussen kinderen in een klas, ook een vorm van verbondenheid, kan de sfeer grondig verpesten.

Nikolaas Sintobin sj

Reacties

lode zei…
Even diep nadenken... en dankbaar zijn dat er mensen zijn die zoiets ook durven schrijven!
Met een warm hart: "DANKE WEL!!!"
Anoniem zei…
Inderdaad, de mens blijft kwetsbaar, zoekt naar verbinding , begrenst zich en daar binnen bevindt zich het leven zoals het zich voordoet. Heel mooi dat mensen elkaar vinden in lief en leed en elkaar tot steun kunnen zijn en inzien wanneer het anders zou moeten gaan.
E Harland-Hazebroek zei…
Het blijft verbazen dat de maatschappij zich niet aanpast aan wat nodig is in het algemeen.
De onvrede valt te verklaren en komt door persoonlijk niet mee te telling.
Er ontstaat een saamhorigheid niet op basis van gelijkheid maar door een onveilig gevoel op basis van verschillende oorzaken.
Oorzaak is onkunde, gebrek aan interesse.
Wat er uit voortkomt: niet te voorspellen. Mensen zijn gebonden aan een limit in ALLE DINGEN en daar ontbreekt zingeving.
Anoniem zei…
Dank, van jezuïeten en Joden heb ik veel geleerd o.a. een kat een kat noemen, de dingen zeggen zoals ze zijn.

Bij ons thuis was er steeds 'coalitievorming' : die met die tegen die en dan wisselden ze van partij en waar ze eerst tegenstanders waren, werden ze handlangers; ik werd dan het doelwit omdat ik niet meedeed, en dat schiep dan bij hen die 'destructieve verbondenheid'.
Uit: Assepoester en familie
Godelieve Gommeren zei…
Er zit zoveel waarheid in die tekst over valse verbondenheid. Laten we ons verbinden in het goede.
Anoniem zei…

Als we meer luisteren naar wat Jezus leert de ander uitnemender te achten dan ons zelf .

En niet zelf het middel punt te willen zijn ,volgens mij komt verbindeng er ook anders uit te

Zien .We hebben nog genade tijd om teleren in Zijn gezindheid onze weg te gaan

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj