Hoe komt het toch dat mensen zo smachten naar verbondenheid? - Verbinden in liefde (1/10)

 

George en Lennie zijn straatarme landarbeiders in Californië tijdens de Grote Depressie (1873-1896). Ze verhuren hun arbeid in steeds weer andere ranches. Tussen beiden bestaat een bijzondere band. Lennie is een beresterke reus met het verstand van een kind van vijf jaar. George voelt zich verantwoordelijk voor hem. Lennie heeft een absoluut vertrouwen in George, die op zijn beurt Lennie door en door kent en voor hem door het vuur zou gaan. Hun vriendschap is de rode draad van de roman Van muizen en mensen van John Steinbeck (1902-1968). 

De sfeer in de boerderij waar ze terechtkomen is keihard. Het is er ieder voor zich. De andere landarbeiders verbazen zich over  de ongewone band tussen George en Lennie. Toch wordt de echtheid ervan gerespecteerd. Beide vrienden hopen ooit voldoende geld te verdienen om samen een huisje te kunnen kopen. Het is voor ieder echter duidelijk dat dit niet meer is dan een zoete droom. Desondanks vraagt de  ene na de andere werkman of hij mee mag sparen voor het huisje. Die toestemming krijgen ze. De verbondenheid tussen George en Lennie werkt aanstekelijk.

 Hoe komt het dat mensen zo smachten naar verbondenheid? Thomas van Aquino was een grote denker uit de dertiende eeuw. In een van zijn boeken gaat hij op zoek naar de kern van wat het betekent een (unieke) persoon te zijn. Zijn conclusie is verrassend eenvoudig. Een persoon, zo besluit Thomas na een lange redenering, ís relatie. Het je verbinden met anderen is niet zomaar een leuke hobby. Het is een voorwaarde om te bestaan als mens. Mensen zijn gemaakt om te leven in verbondenheid. Hoe meer je leeft in verbondenheid met anderen, hoe meer je mens wordt. Anders gezegd, verbondenheid – daar leidt relatie immers toe - raakt aan de natuur zelf van het menszijn. Individueel en ook gemeenschappelijk.

Nikolaas Sintobin sj