Ecclesiogenese



Deze dagen hoorde ik een boeiende uiteenzetting over het wezen van de Kerk, hier, vandaag te lande.

De spreker, medebroeder Jacques Haers sj, verkoos om niet het woord “ecclesiologie” (theologisch nadenken over het begrip Kerk) te gebruiken. Hij stelde wel het woord “ecclesiogenese” voor: de wording, het ontstaan van de Kerk. Niet als een eenmalig gebeuren, maar wel als een voortdurend gebeuren.

In onze streken staan we voor een Kerk met een enorme structuur, waarvan duidelijk wordt dat die grondig zal veranderen in de komende jaren. Het gelovig nadenken over je eigen plaats en bijdrage binnen dat “lichaam” kan dan wel eens een heel moeizame en soms uitzichtloze zaak worden.

De benadering van de ecclesiogenese lijkt me inderdaad meer aangepast aan onze werkelijkheid: hoe kan ik, hier en vandaag, meewerken aan de doorlopende opbouw van de Kerk-gemeenschap, wetend dat die steeds opnieuw moet worden uitgedacht?

In plaats van lijdzame toeschouwer of consument word je dan verantwoordelijke actor. Dat geeft vrijheid en ruimte. En dus hoop.

Reacties

Meest gelezen

George Coyne sj, astronoom: waarom God niet alwetend is en toch wel (1/3)

De moed om te aanvaarden dat men aanvaard is - Piet van Breemen sj op zijn best

Waarom lijken geloof en wetenschap onverenigbaar? Jezuïet-astrofysicus George Coyne sj antwoordt (2/3)

Heilig Hart van Jezus, waarover gaat dat eigenlijk over? - Vlog van Nikolaas Sintobin sj

Zou God een marsmannetje kunnen zijn? Antwoord van jezuïet astrofysicus George Coyne sj (3/3)

Zomerwens en enkele leestips van Nikolaas Sintobin sj

Een paplepelkatholiek ontdekt hoe je kan bidden met de Bijbel - Waarom zou je bidden met de Bijbel? (1/6) Een serie van Nikolaas Sintobin sj

Wat een klein kind Augustinus leerde over God - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor het feest van de Triniteit