Ricci


Matteo Ricci sj (1552-1610) was een Italiaanse jezuïet. Hij was de eerste niet-Chinees die van de Keizer de officiële toestemming kreeg om begraven te worden in Peking, de hofstad.

Ricci was een bijzonder man. Als eerste Westerling is hij erin geslaagd om ten volle in dialoog te gaan met de Chinese cultuur en samenleving. Hij was beslagen in architectuur, cartografie, geneeskunde, optiek, astronomie, wiskunde, net zo goed als in theologie en in filosofie. Zijn kennis was van voldoende niveau om op voet van gelijkheid te kunnen in gesprek gaan met het kruim van de Chinese intelligentsia. In heel wat materies had hij zelf voorsprong. Hij liep gekleed als een Mandarijn en schuwde de interreligieuze dialoog niet. In het bijzonder met het Confucianisme. Hij was een expert in inculturatie, eeuwen vooraleer dit begrip werd bedacht.

Ricci was een reus. Op 21 februari 2008 verwees paus Benedictus uitdrukkelijk naar hem in zijn toespraak tot de afgevaardigden van de 35ste Algemene Congregatie van de Sociëteit van Jezus:

“In de loop van de geschiedenis heeft de Sociëteit van Jezus buitengewone ervaringen opgedaan bij de verkondiging en de dialoog tussen het Evangelie en de cultuur van de wereld. Wij moeten alleen maar denken aan Matteo Ricci in China, aan Roberto de Nobili in India of aan de reducties in Latijns Amerika. U mag daar terecht trots op zijn. Vandaag voel ik het als mijn plicht u op te roepen opnieuw de sporen te volgen van uw voorgangers met dezelfde moed en wijsheid, maar ook met dezelfde geloofsovertuiging en geestdrift om de Heer en Zijn Kerk te dienen.”

Het was ooit anders. Denk maar aan de ritenstrijd.

Ik heb net een schitterende biografie over de man gelezen: “Matteo Ricci. Serviteur du Maître du Ciel”, geschreven door Jacques Bésineau sj en uitgegeven bij Desclée de Brouwer in 2003.

Ik onthoud er alvast twee dingen uit:

1. De noodzaak aan en de kracht van kwaliteit en deskundigheid.

2. De intuïtie van Ignatius dat God en zijn Rijk kunnen gediend worden op heel verschillende wijzen en plaatsen: “En todo amar y servir”.

Reacties

Meest gelezen

Waarom mijn nieuwe boek verschillend is van al de vorige - Vlog met Nikolaas Sintobin sj

Waarom gezondheid en rijkdom uiteindelijk niet het belangrijkste zijn - Vertrouwen (4/6)

Verstrooiingen tijdens het gebed: drie tips van Mark Rotsaert sj

Is gelukkig zijn vooral een kwestie van willen? - vertrouwen (5/6)

Wat je van een bedrieger kan leren - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Spreek vanuit jezelf - Luistervriendelijk spreken (2/5)

Hoe je het meest kan genieten van een gebakje - Wijsheid van Anthony de Mello sj

Geloof jij in engelen? - De mening van Nikolaas Sintobin sj

Is bidden enkel voor vrome boontjes? - Een antwoord van Nikolaas Sintobin sj