Is gelukkig zijn vooral een kwestie van willen? - vertrouwen (5/6)

Voor de glossy LFK schreef ik een overweging over vertrouwen. In deze serie bied ik enkele uittreksels aan. (5/6)

Hoe kan je te weten komen wat voor jou weg is naar meer geluk? Ook daar geeft de ervaring van Stefan een bijzondere hint. En zo komen we opnieuw uit bij het vertrouwen.

Als ik Stefan goed begrijp, maakt hij onderscheid tussen twee mogelijke sporen. Het eerste is dat van de wil. Dan gaat het over allerhande doelen of uitdagingen die je je zélf stelt in je leven. Vaak omdat men meent dat die belangrijk zijn. Dat is waar ik zonet over schreef. De ervaring van Stefan is dat dit willen hem niet gelukkig maakt en dat het niet dat is dat hem, niettegenstaande alles, opnieuw tot een blij man heeft gemaakt. Het tweede spoor waar Stefan het over heeft is dat van het vertrouwen. Van het zich toevertrouwen aan iets of iemand buiten hem. Hij noemt het liefde, een sprankelend gevoel van leven, levensenergie die naar me toe komt enz.

Hier herken ik ook mijn eigen ervaring in. Ook ik kies er bewust voor om mij toe te vertrouwen aan het leven dat naar me toekomt, soms blind, tegen beter weten in. Durven kiezen en doen waarvan ik in mijn hart voel dat ik daartoe uitgenodigd word, ook al gaat het soms in tegen evidente waarden als rijkdom, aanzien of succes. Geloof hechten aan de stille vreugde en rust die ik voel diep van binnen. Wedden op vertrouwen, eerder dan wantrouwen. Vertrouwen dat het goed is en dat het beter wordt. Dat de weg mij gewezen wordt en dat mijn vrijheid er precies in bestaat om ja te zeggen op de uitnodiging om die weg te bewandelen.

Dit vertrouwen gaat verder dan dat van het jonge kind dat voor het eerst in diep water zwemt zonder bandjes. Het vraagt een sprong in het ongewisse. Je kan dit rationeel niet hard maken. Het is enkel de ervaring, die van jezelf maar ook die van vele mensen voor jou, die je de juistheid ervan kan tonen.

Nikolaas Sintobin sj