Waarom jezuïeten houden van spanningen (1)

In hun boekje “Ignatius achterna. Leven van creatieve spanningen.” schetsen William Barry sj en Robert Doherty sj het ideaal van de jezuïetenspiritualiteit. Voor mij een voortdurende oproep om de lat voldoende hoog te leggen. Graag enkele citaten die je hopelijk kunnen inspireren. (1/4)


"Wij kunnen de jezuïetenspiritualiteit beschrijven aan de hand van een aantal levengevende en creatieve spanningen.

• Jezuïeten worden verondersteld mensen van gebed te zijn, voor wie de geestelijke middelen op de eerste plaats komen, maar hun wordt ook gevraagd alle natuurlijke middelen te gebruiken die hun ter beschikking staan voor hun apostolisch dienstwerk.

• Zij moeten mensen zijn die zichzelf in de hand hebben, vrij van ongeregelde gehechtheid aan wereldse waarden, maar tegelijkertijd actief met de wereld bezig; ja, men verwacht dat zij God zoeken en vinden in alles wat zij doen.

• Zij moeten opvallen door hun armoede, maar in staat zijn om hun apostolische werkzaamheden te verrichten onder rijken zowel als armen.

• Jezuïeten moeten kuise mensen zijn en als kuis bekend staan, maar worden geacht hartelijke en liefdevolle gezellen te zijn thuis en onderweg, dat is buiten het klooster.

• Zij moeten gedreven mensen zijn, intelligent, creatief en rijk aan initiatief, tegelijk echter gehoor gevend aan wat oversten te zeggen hebben.

• Zij moeten zich volledig geven aan de mensen en instellingen waar zij mee te maken hebben, tegelijk ook in staat om zich snel te verplaatsen waarheen zij ook maar gezonden worden door hun oversten.

• Zij worden geacht mensen te zijn die geloven in de directe inspraak van Gods Geest in individuen, henzelf inbegrepen, en aldus mensen die de bewegingen van hun hart kunnen onderscheiden, maar tevens mensen die opvallen door volgzame gehoorzaamheid en trouw aan de institutionele Kerk. …

De jezuïetenspiritualiteit functioneert het best wanneer deze spanningen duidelijk worden beleefd en gevoeld, dat wil zeggen wanneer jezuïeten in zichzelf de aantrekkingskracht van beide polen ervaren."

Reacties

Anoniem zei…
Mooi. Edel om naar testreven.

anoniem.
Marc Depuydt zei…
Ik ben gelukkig dat ik de jezuieten heb mogen kennen vanaf de retraites die we in de lagere school op het college in Oostende hebben gekregen. En die contacten zijn blijven doorgaan in Brussel in de toenmalige Gesukerk en residentie met de toenmalige missieprocuur tot nu met de grote residentie in Heverlee waar verschillende Ignatiaanse groepen zijn. Ik denk hier aan Lerkeveld, het woonzorgcentrum van de oudere paters verblijven. Ik heb daar vele oudere paters terug gezien die ik in mijn vroeger leven heb leren waarderen. Een prachtige orde.

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)