Wil ik dit geloven?




Bij een voorjaarspoetsbeurt stootte ik op dit aandenken van enkele jaren geleden uit Chili. Het werd me gegeven door drugsverslaafden met wie ik drie maanden samenleefde en –werkte.

Dios es el Creador en mi”-
“God is de Schepper binnen in mij”.

God die in mij scheppend aanwezig verlangt te zijn. Ik mag gastheer zijn voor de Allerhoogste.

Wil ik dit geloven?


Delen

Reacties

Anoniem zei…
Geloven wel, maar de kloof tussen geloven en je totale inzet conformeren naar, volgens dat geloven is vaak zo onmetelijk, lijkt zo (door de boze geest als)onoverbrugbaar (voorgesteld) ook. Hoe komt dat eigenlijk? Is dat de zwaartekracht van de erfzonde: het onvermogen levende monstrans te zijn, maar in plaats daarvan vaker te lijken op een vuilniszak, waar in de diepte verborgen God toch verstopt zit, maar zo onder waardeloze zaken bedolven dat Hij als het ware machteloos opgesloten zit en veroordeeld lijkt tot passiviteit? God onherkenbaar achter de steen van mijn afgeweken hart begraven?
Kolet Janssen zei…
Alleen af en toe wordt het duidelijk dat wij mensen 'de handen van God' zijn... Gelukkig hoef ik het niet alleen te doen! Ik zie zo vaak God opflakkeren in zo veel mensen overal! God is onstuitbaar aanwezig.
Ann zei…
Heel mooi.
En zo'n hartverwarmende reacties.
DANK !
Anoniem zei…
Vroeger zei men "God is mijn Schepper". Nu is Hij de Schepper in mij. Waarin zit het verschil?
Anoniem zei…
Misschien veranderd besef? Gegroeid, volwassen en definitief geworden Godsbeeld? Vroeger: de Verwijderde, Hij die maan en sterren op hun plaats zette. Die zeeën en bergketens als zandkorrels en waterdruppels woog en verplaatste. Onder Wiens voet het gesteente smolt. Maar Die in de evolutie van het christelijk bewustzijn Zich steeds meer kenbaar gemaakt heeft als de Nabije, de Mensenfluisteraar van binnen, de Nederige en Kleine in mij die ik te vaak tekort doe. Schepper en Herschepper door stapje voor stapje te verlossen naar geluk en eeuwig leven? God is gekomen. God is gebleven. "Ik zal bij jullie zijn tot de laatste dag." God is mijn reisdoel als ik sterf, naar binnen, dat leven in waarover kardinaal Garonne schrijft: Het leven dat ons wacht aan de andere zijde van het graf is meer werkelijk dan het leven dat wij in deze tijd leven. p. 16- Wat moeten wij geloven? Dit ja.
Anoniem zei…
Garrone heet hij, parrdone.

Meest gelezen

Wijlen paus Franciscus en nieuwe paus Leo: een terugblik en een vooruitblik door Nikolaas Sintobin sj

Boodschap voor mensen die zichzelf voor goede christenen houden - Piet van Breemen sj

Acht dagen in stilte bidden met de Bijbel, wat doet dat met een mens - getuigenis van Nikolaas Sintobin sj

Hoe vind je de juiste weg - hoe vind ik mijn roeping: video-interview van Nikolaas Sintobin sj

Tips voor biecht- en andere delicate gesprekken - Pierre Favre sj

Zomerwens en enkele leestips van Nikolaas Sintobin sj

Wat vraagt God van jou? Hoe kom je daar achter? De geniale suggestie van Ignatius van Loyola - Videogesprek met Nikolaas Sintobin sj

Zou God een marsmannetje kunnen zijn? Antwoord van jezuïet astrofysicus George Coyne sj (3/3)

Heilig Hart van Jezus, waarover gaat dat eigenlijk over? - Vlog van Nikolaas Sintobin sj