Zilveren ster

Vandaag ga ik voor in de kerstviering voor de 440 kinderen van de Lagere School van ons Xaveriuscollege in Borgerhout. Graag deel ik mijn preekje met u.

We hebben juist een prachtig verhaal beluisterd, dat van de geboorte van Jezus. Het is een verhaal, geen sprookje. Het is namelijk echt gebeurd, meer dan 2000 jaar geleden. Bijna twee jaar terug was ik zelf in Bethlehem, in Palestina, het land waar Jezus geboren is. Bethlehem is een dorp dat echt bestaat, niet zover van Jeruzalem. Vanuit de hele wereld komen mensen daar naartoe. Je ziet er de weide waar de herders met hun schaapjes kwamen. Maar het belangrijkste is natuurlijk de plek waar het kribbetje stond. Daar is nu een grote kerk rond gebouwd, de kerk van de geboorte. Lange rijen mensen schuiven daar aan om rechts vooraan een klein kapelletje binnen te kunnen gaan. Daar zie je op de marmeren vloer een prachtige zilveren ster: dat is de plaats waar de kribbe stond. Daar precies is Jezus geboren. Al die mensen die aanschuiven, bukken zich, raken even met de hand die ster aan, zeggen een gebedje, en gaan dan weer verder. Ik heb dat daar ook gedaan.

Het kindje Jezus zelf heb ik daar natuurlijk niet gezien. Want sindsdien is Jezus groot geworden, is Hij gekruisigd, gestorven en verrezen.

En toch vieren deze dagen 2 miljard mensen het kerstfeest. 2 miljard christenen gaan vieren dat Jezus geboren wordt. Al die mensen gaan herdenken dat onze oneindig grote God geboren wordt in een baby’tje, een klein en arm mensje. Niet enkel 2000 jaar geleden. Ook vandaag.

• Wie van jullie heeft thuis of bij familie een baby’tje? Zie je dat graag? Altijd?
• Wie van jullie heeft thuis broers of zussen? Zie je hen graag? Altijd?
• Wie van jullie heeft thuis een papa en mama? Zie je hen graag? Altijd?
• Wie van jullie heeft hier op school vriendjes en vriendinnetjes? Zie je hen graag? Altijd?
• Kijk nu eens links en rechts van jou, naar het kind dat naast jou zit. Zie je het graag? Zie je het graag genoeg? Altijd?

In het kerstfeest vieren we dat God mens wil worden in elk van ons, of het nu een baby’tje is een broer of zus, papa of mama, een juf of een meester. Elke kind, elke grote mens is een beetje als het kindje Jezus dat daar in de kerststal ligt. Het verlangt dat wij ervan houden en dat wat wij ervoor zorgen.

Leg eens allemaal je beide handen op je dijen. Maak daar eens vuisten van. Als je bent zoals je handen nu zijn, harde vuisten, dan ga je het kind Jezus niet kunnen zien.

Vouw nu eens je beide handen zachtjes open. Als twee schelpen. Nu worden het handen waarmee je iets kan geven, waarin je iets kan ontvangen. Handen waarmee je iemand kan troosten en waarmee je lief kan zijn. Handen die kunnen worden als het kribbetje waarin het kindje Jezus kan geboren worden.

Weet je, beste kinderen, hier in Borgerhout, in de kerk, in de klas of thuis, kunnen wij elke dag het kindje Jezus zien en er goed voor zorgen. Het hangt af van elk van ons. Doen jullie mee? Ik reken op jullie! Op elk van jullie!


Delen