Ketens



Het is maar als je begint te bewegen, dat je merkt dat je ketens meesleurt.”

Dit citaat (zonder vermelding van auteur) las ik op het facebookaccount van een medebroeder. Eerst leek het me maar zwartgallig. Bij nader toezien is het misschien eerder geruststellend.

Je hoeft geen schrik te hebben om geconfronteerd te worden met je beperkingen. Dat is nu eenmaal onze "condition humaine". Die confrontatie komt er overigens maar in de mate dat je je waagt aan het echte leven.


Delen

Reacties

Han zei…
Dit is ozo waar! Aanvankelijk herkende ik het niet en sleurde en sleurde. Met hulp van boven zijn de ketenen verbroken, en nu ga ik. Rinkelend met de restjes...
Maar in volle vreugde.
Griet zei…
Ik vind het soms zo moeilijk om te leven met mijn beperktheden. voortdurend bots ik op mijn eigen grenzen. Maar het geeft me steeds een diepe vreugde als ik eens mijn grenzen een beetje kan verleggen doordat ik me kan losmaken van alles wat me vastzet.
Myriam zei…
"Het is maar als... ." Vandaar... de beste stuurlui staan inderdaad aan wal.

Meest gelezen

De goede raad van Nikolaas Sintobin sj voor paus Leo - N. Sintobin sj te gast in de pauscast van de KRO-NCRV

"De nacht loopt ten einde, de dag breekt aan" - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de eerste zondag van de Advent

Vier redenen waarom ik houd van de Advent - Een overweging van Nikolaas Sintobin sj

Hoe op vruchtbare wijze een digitale adventsretraite doen? Uitleg door Nikolaas Sintobin sj

De weg van Maria - Leo Fijen in gesprek met Nikolaas Sintobin sj - Video

Podcast-interview met Nikolaas Sintobin sj over "God zelf ontmoeten" en over de net uitgegeven "Bijbel" van de geestelijke begeleiding

Botsen om jezelf te worden ... Waarom straffen bevrijdend kan zijn (10/10)