Een onschuldig grapje dat niet zo onschuldig is


Toen ik dit videootje zag, moest ik er “smakelijk” om lachen. Achteraf bleef er evenwel met een wrang gevoel.

Een kind van die leeftijd heeft nog niet veel zin voor humor. Zo leuk als het is voor de papa, zo bevreemdend en onaangenaam moet het gebeuren zijn voor het meisje.

De vader speelt met het vertrouwen van het kind. Het meisje heeft in de gaten wat er gebeurt maar is te jong om het echt te snappen. Het kind moet zich ergens bedrogen voelen. Het is het kind van de rekening.

Ik weet dat het om een grapje gaat. Maar toch. Met sommige dingen speel je niet.

Reacties

Anoniem zei…
Inderdaad neemt de vader zichzelf in de maling zonder het te beseffen. Het kind oogst deernis en sympathie, hij echter misprijzen.
20 januari 2013 om 16:16
Een reactie posten

Meest gelezen

Paus Franciscus: of ik mij meer Paus dan wel jezuïet voel?

Afbeelding
  Op de terugreis van Canada, voorbije vrijdag, ging paus Franciscus in het vliegtuig in gesprek met de journalisten. Er werd hem ondermeer gevraagd of hij zich meer Paus dan wel jezuïet voelt. Hij vertelde er ook wat hij van Ignatius geleerd heeft. "Nooit heb ik die afweging gemaakt, (nooit heb ik) gemeten (of ik meer Paus of Jezuïet ben). Ik voel me een dienaar van de Heer met het jezuïetengewaad. Er is geen pauselijke spiritualiteit. Die is er niet. Elke Paus brengt zijn eigen spiritualiteit voort.   Denk aan Johannes Paulus II met die prachtige mariale spiritualiteit die hij had. Hij had die al eerder en hij had die als Paus. Denk aan de vele pausen die hun spiritualiteit hebben voortgezet.   Het pausdom is geen spiritualiteit, het is een baan, een functie, een dienst. Iedereen voert het uit met zijn eigen spiritualiteit, zijn eigen genaden, zijn eigen trouw en ook zijn eigen zonden. Maar er is geen pauselijke spiritualiteit. Daarom is er geen vergelijking tussen jezuïtische s
Meer lezen

Twee tips van Jezus voor een goed leven - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor deze zondag

Afbeelding
Hieronder vind je mijn homilie voor deze zondag. Wijsh. 18, 6-9 Ps. 33 Hebr. 11, 1-2. 8-19 Lc. 12, 32-48 of 35-40   De laatste jaren van zijn leven kampte Ignatius van Loyola met een slechte gezondheid. Toen hij zijn autobiografie dicteerde was begin de zestig, erg oud voor die tijd. Zijn gezondheid was behoorlijk verzwakt. In de inleiding van dat levensverhaal schrijft zijn secretaris het volgende:   Vader Ignatius was er in die tijd slecht aan toe. Nu is hij helemaal niet gewend zichzelf al was het maar één dag van leven in het vooruitzicht te stellen. Integendeel, want als iemand zegt dat hij dit of dat binnen veertien dagen of binnen een week zal doen, zegt onze Vader. Ignatius altijd alsof hij ontsteld is: ‘Wat? Denk je nog zo lang te leven?’   Je zou deze bedenking van Ignatius kunnen lezen als een cynische opmerking. Ten onrechte. Ignatius was optimistisch en vertrouwvol. Hij wist hoe wankel zijn gezondheid was. Hij kon snel en onverwacht sterven. Tegelijk wilde hij voluit lev
Meer lezen

Hoe je kan weten hoezeer je van God houdt - heilige Edith Stein

Afbeelding
Edith Stein was van joodse afkomst. Als atheïstische filosofe kwam ze Christus op het spoor en werd uiteindelijk karmelietes onder de naam Teresa Benedicta van het kruis. Op 51-jarige leeftijd werd zij vergast in Auschwitz. Zij werd in 1998 door JP II heilig verklaard en uitgeroepen tot beschermheilige van Europa. Zij wordt vandaag, 9 augustus, herdacht. “ Indien God in ons is en indien Hij liefde is, dan moeten wij houden van onze medemensen. Het is daarom dat onze naastenliefde de maat is van onze liefde voor God. Maar zij is anders dan onze natuurlijke menselijke liefde. De natuurlijke liefde koesteren we voor de een of voor de ander die ons nabij is door bloedbanden, gelijkaardigheid van karakter of gemeenschappelijke belangen. De anderen zijn “vreemden”; de ene laat ons onverschillig, de ander vinden we ronduit antipathiek omdat hij is zoals hij is, zodanig dat we fysiek zoveel mogelijk bij hem uit de buurt blijven. Voor de christen zijn er geen “vreemde” mensen. Het is altijd
Meer lezen

Hoe kan je een mens een gevoel van eigenwaarde geven?

Afbeelding
Aanvaard worden betekent, dat de mensen met wie ik leef, me een gevoel van eigenwaarde geven, me laten merken dat ik de moeite waard ben. Ze zijn gelukkig dat ik ben wie ik ben. Aanvaard worden betekent, dat ik ruimte krijg om te groeien maar niet geforceerd word: ik hoef niet te zijn wie ik niet ben. Het betekent ook dat ik niet word opgesloten in mijn verleden of mijn heden; integendeel ik krijg ruimte om te ontplooien en om de fouten van het verleden te boven te komen. In ’n zekere zin kunnen we zeggen dat aanvaard worden betekent een ont-hulling. Ieder van ons wordt geboren met vele mogelijkheden. Maar die mogelijkheden kunnen pas tot werkelijkheid worden in het warme klimaat van het aanvaard worden door anderen. Aanvaard worden bevrijdt alles dat in mij is. Slechts wanneer ik bemind word in die diepere zin van volledig aanvaard-zijn, kan ik mezelf worden. De liefde, de aanvaarding van anderen, maakt mij tot de unieke persoon die ik zou kunnen moeten worden. Als iemand ge
Meer lezen

Creativiteit, wat is dat? - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj over "Creëren, teken van hoop" (1/8)"

Afbeelding
  Voor LFK schreef ik een essay over “creëren”. Hier vind je enkele uittreksels (1/8)   Het ene jubel-appje na het andere kreeg ik . Mariet was in alle staten. Eindelijk had zij de oplossing gevonden. Mariet is een ingenieur die op latere leeftijd het beeldhouwen ontdekte. Al jaren werkt zij aan een ecologisch verantwoord verpakkingssysteem op basis van popcorn. Bij het krieken van de dag stond ze in haar atelier een gipsen afgietsel te maken van een nieuw beeld. Ineens zag ze hoe gips de langgezochte oplossing bood om de iets te soepele popcornverpakking de nodige stevigheid te geven. Haar vreugde kon niet op.   Mariet heet creatief te zijn. Creëren zit haar in het bloed. Wat is dat eigenlijk, creativiteit? Gaat dit over een uitzonderlijk talent, voorbehouden aan enkelingen? Heeft het te maken met opvoeding? Is het een aanleg waarmee je geboren wordt? Is creativiteit voorbehouden aan geleerde en verstandige mensen?   Creëren is vooral typisch menselijk. Creativiteit wordt positief
Meer lezen

Kan je leren vergeven?

Afbeelding
Zelfs als we beseffen dat vergiffeni s schenken wezenlijk is voor ons welzijn en geluk, dan nog blijft het een uitdaging om te vergeven. Mijn vriendin Rachael geeft dit grif toe. Zelfs nadat ze een excuus heeft aanvaard, blijft ze toch dikwijls vastzitten in de krenking en negatieve gevoelens. Rach ael zegt: “Het is voor mij heel moeilijk vergiffenis te schenken . En daar ben ik helemaal niet blij mee of trots op. Ik ben er volledig van overtuigd dat vergeving de mooiste weg is. Maar blijkbaar zegt mijn verstand dingen die mijn hart niet kan uitvoeren.” Rachael ziet vergeving als een geestelijke oefening: “Wij worden verondersteld elkaar vergiffenis te schenken. Tot zelfs ‘zeventig maal zeven maal’. En dit is nog maar het begin van het aantal keren dat God ons vergeeft. Wij moeten deze ziel-zuiverende vergiffenis aan anderen schenken.” We weten hoe moeilijke prestaties eenvoudig lijken als vaklui ze uitvoeren. Denk aan de olympische kunstschaatsers die over het ijs sp
Meer lezen