Hieronder vind je mijn homilie voor deze zondag. Vijfentwintigste zondag door het jaar, C : Amos 8,4-7 1 Timoteüs 2,1-8 Lucas 16,1-13 Mijn eerste taak als jezuïet is internetpastoraat. Het wereldwijde web is mijn tweede thuis geworden. Een thuis omdat het voor mij een voorkeursplek is waar ik het Evangelie mag ontdekken en op mijn beurt doorgeven. Het internet heeft ook schaduwzijden. Een daarvan is dat het internet nooit vergeet. Het feit dat er thans zoveel schandalen aan het licht komen, heeft hier mee te maken. Het internet is onverbiddelijk. Wat er eenmaal op staat, kan je er nauwelijks vanaf krijgen. Ik moest hieraan denken toen ik de lezing uit Amos las. De profeet klaagt er de praktijken aan waarmee kooplui arme mensen bedriegen. Geen van hun daden zal Ik ooit vergeten!, horen we God zeggen. “ Goed zo!” , was mijn spontane reactie. Onrechtvaardigheid moet gestraft worden. Als ik hier echter even over nadenk, gaat mijn hevigh...
Reacties
p 137. "Toen zag ik één van de 7 geesten bij mij in een lichtgestalte die net zo straalde als de andere keren. Ik zag hem voortdurend naast mij terwijl ik in de trein zat. Ik zag op iedere kerk die we passeerden een engel staan die omgeven was door een zwakker licht dan de geest die mij op reis vergezelde. Ieder van deze geesten die de kerken bewaakten, boog zijn hoofd naar de geest die bij mij was."
Ik weet niet hoe dit op jou over komt, maar ik krijg er tranen van in mijn ogen, ik lieg niet. Ik huiver in het besef dat wij door de zonde maar een fractie kunnen waarnemen van de werkelijkheid om ons heen en dat de geestelijke of heilige dimensie voor de zondaren eigenlijk helemaal gesloten blijft. Ze gaat verder:
"Toen ik in Warschau de kloosterpoort binnenging verdween de geest. Ik dankte God voor Zijn goedheid dat Hij ons engelen als gezelschap geeft. O, wat denken de mensen weinig na over het feit dat ze altijd zo'n gast naast zich hebben die tegelijk van alles getuige is! Denk eraan zondaren dat jullie op dezelfde manier een getuige van al jullie daden hebben."