De wijsheid van een grote menigte
In zijn boek The Wisdom of Crowds (de
wijsheid van vele mensen samen) betoogt James Suriwiecki dat, als de
omstandigheden gunstig zijn, een grote menigte mensen wel eens opmerkelijk
intelligent kan zijn. Is er geen ‘groepsdruk’, dan bezit een menigte mensen
haar eigen wijsheid. Hoe belangrijker een te nemen beslissing is, hoe groter de
kans is dat ieder van hen apart de zaak onderzoekt, liever dan eenvoudigweg met
de anderen mee te lopen.
De evangelies spreken telkens weer over grote
groepen mensen die Jezus volgen, in feite 145 keer. Marcus vertelt ons zo’n
typisch tafereel: ‘Er stroomde zo’n grote menigte bij Hem samen,
dat Hij in een boot ging zitten op het water, terwijl al het volk langs
het meer op de kant stond’ (Mc 4, 1). Al die mensen komen van overal uit de
omtrek, zij luisteren naar Jezus, volgen Hem, verbazen zich over Hem. Hij
onderricht hen, geneest hun zieken, geeft hen te eten en roept hen op. Op
palmzondag juichen zij Hem toe, zij bleven staan toekijken als Hij gekruisigd
wordt en bij zijn sterven zijn zij vervuld van rouw (Lc 23, 48).
Dit is de wijsheid van de grote menigte! Deze
gewone mensen, door de religieuze en politieke gezagsdragers veracht, hebben gelijk
omtrent Jezus. Het ‘deftige’ volk er naast zit. De grote menigte laat de
Heilige Geest toe dat Hij ze leidt. De toespraak met de zaligsprekingen op de
berg is voor hen bestemd (Mt 5, 1-11).
Als ik bid, ben ik nooit alleen. Waarschijnlijk
maak ik deel uit van de ‘Gewijde Ruimte menigte’ die door Jezus wordt bemind.
Wanneer ik mij verbeeld zelf in een tafereel van zijn openbare leven in te
stappen, kan ik daar rustig tussen de menigte een plaatsje innemen, wetend dat Hij wel van grote menigtes houdt, maar toch speciaal naar mij uitkijkt. Ook al
ben ik klein en sta ik helemaal achteraan.
Brian Grogan sj
Reacties