Hoe als christen omgaan met pijn?



Onderstaand citaat wordt vandaag gepubliceerd op www.gewijderuimte.org

Het kan het meest lastige ofschoon het intuïtief het makkelijkste zou moeten zijn: de pijn te laten voor wat ze is en ze oprecht en helemaal aan Jezus toe te vertrouwen; ze aan de voet van het kruis neer te leggen en ze nooit meer op te rapen. 

Onze pijn is kostbaar voor ons, zoals de tranen in het flesje van Magdalena. Zij bepaalt ons en tekent ons en vertelt ons waar het op aankomt. Haar laten gaan kan de indruk geven  te zeggen: “Dat heeft voor mij geen belang meer”. Maar, dat is niet wat Jezus vraagt. Hij vraagt ons niet af te zien van onze identiteit of te ontkennen wat dierbaar is voor ons of te zeggen dat onze pijn niet belangrijk is. Jezus vraagt ons daarentegen Hem die kostbare pijn te geven zodat Hij troost in de plaats kan geven. 

 Hij vraagt ons onze identiteit in Hem te verankeren, Hij die in staat is  alle pijn om te vormen, en ze tot een waarachtige, krachtige en herscheppende kracht te maken voor het goede in de wereld en in ons; haar een eigen en eeuwige horizon te schenken. Hij doet dit omdat Hij ze echt aanvaardt, perfect kent en ze heel en al draagt en - makkelijk - draagt voor ons. Hij doet dit omdat Hij ons zo machtig liefheeft.

 Elizabeth M. Kelly

Reacties

Een reactie posten

Meest gelezen

Wat is nu eigenlijk precies de christelijke hoop? - Vertaling van de homilie van paus Franciscus in de nachtmis 2024

Afbeelding
  Lees hieronder de homilie die paus Franciscus tijdens de nachtmis. Het centrale thema is de hoop. Ik heb ze voor u vertaald uit het Italiaans. Een engel van de Heer, gehuld in licht, verlicht de nacht en brengt de herders het goede nieuws: Ik verkondig u een vreugdevolle boodschap, die bestemd is voor heel het volk. Heden is u een Redder geboren, Christus, de Heer, in de stad van David. (Lc 2,10-11). Te midden van de verwondering van de armen en het gezang van de engelen opent de hemel zich op aarde: God is één van ons geworden om ons als Hem te maken. Hij is naar ons afgedaald om ons op te tillen en terug te brengen in de omarming van de Vader. Dit, zusters en broeders, is onze hoop. God is de Emmanuël, God-met-ons. De oneindig grote is klein geworden; het goddelijke licht heeft geschenen in de duisternis van de wereld; de glorie van de hemel heeft zich laten zien op aarde. En hoe? In de nederigheid van een Kind. En als God komt, zelfs wanneer ons hart op een eenvoudige kribbe ...
Meer lezen

Paus Franciscus vertelt een jezuïetengrap - Lach je mee?

Afbeelding
  Op 17 december 2024 verscheen een bijdrage van paus Franciscus in de NewYork Times over ... humor. Daarin vertelt Franciscus deze grap over een jezuïet. De mop staat in paragraaf 2 & 3. De eerste paragraaf hieronder, eveneens van de paus, geeft de context waarin hij die mop vertelt: het belang van de zelfspot. Wat betreft het gevaar van narcisme, dat het best wordt bestreden met gezonde doses zelfspot, herinner ik me het verhaal over die nogal ijdele jezuïet die een hartprobleem had en in het ziekenhuis behandeld moest worden. Voordat hij de operatiekamer binnenging, vroeg hij aan God: “Heer, is mijn tijd gekomen?”   “Nee, je zult zeker nog minstens 40 jaar leven,” antwoordde God. Na de operatie besluit de jezuïet het beste uit zijn extra tijd te halen en laat een haartransplantatie doen, een facelift, liposuctie, zijn wenkbrauwen en tanden – kortom, hij komt als een totaal ander mens het ziekenhuis uit. Maar net buiten het gebouw wordt hij door een auto aangereden ...
Meer lezen

Hoe een stamelende en schijnbaar verwarde oude jezuïet mij de diepere betekenis van de Advent deed ontdekken - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de vierde zondag van de advent

Afbeelding
Hieronder vind je mijn homilie voor deze zondag. Vierde zondag van de advent C Micha 5,1-4a               Hebreeën 10,5-10                   Lucas 1,39-45 Tijdens mijn eerste Advent als jonge jezuïet in opleiding liep ik stage bij pater Jef Van den Broeck, een klein, graatmager mannetje. Je kon hem met één zucht omver blazen. De hongersnood van de tweede wereldoorlog had Jef een long gekost. Als hij in het publiek het woord nam verloor hij na gemiddeld twee zinnen de draad van zijn betoog. En als hij voorging in de eucharistie dan wist je wel hoe het begon, maar was je nooit helemaal zeker hoe het zou eindigen.   Wat kan je met zo iemand aanvangen, zou een mens denken. In de stad Aalst, waar deze jezuïet zijn hele leven doorbracht, was de pater nochtans een beroemdheid. Hij had een heus dorp uit de gro...
Meer lezen

Gewoonte is geen noodlot: wat wil jij veranderen dit jaar? - Heerlijk creatief filmpje

Afbeelding
Gisteren, de laatste dag van het jaar, stelde ik je om terug te blikken op het voorbij jaar. Vandaag, nieuwjaar, is het geschikte moment om vooruit te blikken. Wat zou je de komende tijd graag willen aanpakken? Wat verlang je eigenlijk? Wat zou je willen veranderen? Ga je het ook daadwerkelijk doen?  Aarzel niet om God te vragen, écht te vragen, je daarbij te helpen. Klik hier om dit bijzondere videootje te bekijken of klik op de foto hieronder.
Meer lezen

Wat een goede sigaar kan doen met je gebedsleven: een Nederlands jezuïet getuigt over de intimiteit van zijn geloofservaring (1/3)

Afbeelding
De meeste jezuïeten lopen niet te koop met hun innerlijk leven. Ze zijn  eerder terughoudend als het gaat over hun persoonlijk geloofsleven. Geestelijke dagboeken van jezuïeten zijn er weinig te vinden in onze archieven. Soms blijken er ineens vonken onder de as van het verleden aanwezig. Hieronder kan je het getuigenis lezen van een Nederlandse jezuïet uit de vorige eeuw. (1/3) ‘ Als ik trouw was in mijn werk, kende ik daarna vaak vreugde erover. Voor veel dingen was ik Hem bewust dankbaar, en dat gaf mij vreugde. Vaak kleine dingen, die ik zag als zijn geschenk, terwijl ik Hem voor grote dingen soms vergat te danken. Vaak kende ik echt - naar aanleiding van een gesprek, een gebaar van een ander die hielp, van een feest - de innerlijke troost die mij tot Hem bracht. Want ik wist dat Hij het mij gaf. Nooit heeft Hij mij als een vuile lap van zich weggeworpen. Een Schriftuur-woord gaf mij dikwijls vreugde. Ook retraites op het einde.  Maar steeds kwam de vreugde naar aanl...
Meer lezen

"Ik zal blij zijn als ik andermaal sterf" - Indrukwekkend gedicht-overweging van T.S. Eliot over de drie Koningen

Afbeelding
De reis van de drie koningen Het was een koude tocht, en de slechtste tijd van het jaar voor een reis, voor zulk een verre reis. De wegen modderig, het weer guur, de winter op zijn strengst. de kamelen, die hun knieën ontvelden, hun hoeven bezeerden, werden onhandelbaar en legden zich neer in de smeltende sneeuw. Menigmaal dachten wij met spijt terug aan onze zomerpaleizen op bloeiende berghellingen, aan meisjes, in zijde gehuld, die gekoelde wijn ronddienden. Onze kameeldrijvers vloekten, kankerden, weigerden dienst, riepen om brandewijn en vrouwen. Onze kampvuren wilden niet branden, onderdak was moeilijk te vinden, de steden waren vijandig, de dorpen stug, de gehuchten smerig en verschrikkelijk duur : het was een ellendige tocht. Tenslotte reisden wij de gehele nacht door, sliepen zo nu en dan langs de wegkant en hoorden gedurig in onze ogen zingende stemmen, zeggend: jullie onderneming is waanzin....
Meer lezen

Paus Franciscus: wat ik geleerd heb van de jezuïeten

Afbeelding
Een tijd geleden verscheen een interview met paus Franciscus in het Franse "Paris Match". Op de vraag: "Wat is het meest waardevolle dat u geërfd heeft van de Sociëteit van Jezus" gaf paus Franciscus volgend antwoord: De onderscheiding van de geesten die zo dierbaar is aan de heilige Ignatius.  Het dag in dag uit proberen om de Heer beter te leren kennen en Hem te volgen van meer dichtbij.  Proberen om alle dingen uit het dagelijkse leven, zelfs de allerkleinste, te doen met een hart dat open staat voor God en voor de anderen.  P roberen om naar de werkelijkheid te kijken met dezelfde blik als Jezus en om zijn onderricht elke dag opnieuw toe te passen in de omgang met de andere mensen. Werk aan de winkel!
Meer lezen