Over een blind kind dat ontdekt dat het opnieuw kan zien, maar dan anders - Het verhaal van Jacques Lusseyran (1)


Jacques Lusseyran werd geboren 1924 in Parijs. Amper 8 jaar oud wordt hij, 
door een ongeval, blind. Snel ontdekt hij een nieuwe bron van licht. Het laat hem toe om  op een andere manier te kijken naar de werkelijkheid. Dieper en scherper dan voorheen. Tijdens de oorlog ging hij in het verzet en kwam aan het hoofd te staan van een netwerk van meer dan 600 mensen. Hij kwam in Buchenwald terecht en overleefde. In zijn autobiografie “ Et la lumière fut » (Editions du Félin, 2005) doet hij zijn verhaal. Aangrijpend door de levensdrang en de authentieke  menselijkheid. Ook door de spiritualiteit waarvan het getuigt. Ik deel graag enkele uittreksels met u waarin deze uitzonderlijk begenadigde man vertelt hij hoe kijkt naar het leven en de mensen (de vertaling is van mijn hand). In 2007 werd een Nederlandse vertaling gepubliceerd (Het teruggevonden licht) bij uitgeverij Christofoor.

"Met de jaren is de eigenlijke lichtbron nog sterker geworden. Op 8-jarige leeftijd gaf deze ontdekking me zelfvertrouwen. Ik werd opnieuw geboren. Omdat ik niet zelf aan de oorsprong lag van dat licht, omdat het van elders kwam, zou het me nooit meer in de steek laten. Het licht kwam binnen in mij. En ik was niet meer dan een doorgang, een voorhof voor deze helderheid die in mij zag. …

Nochtans gebeurde het dat het licht zwakker werd, zozeer dat het bijna verdween. Dit was het geval telkens als ik bang was. Indien ik me niet liet leiden door het vertrouwen en me niet dwars door de dingen heen wierp, als ik aarzelde, berekende.  … De colère en het ongeduld hadden dezelfde uitwerking: ze maakten dat het hele landschap ondoorzichtig werd.  … Het meest indrukwekkend was de uitwerking van de slechtheid. Ik kon het me niet permitteren van jaloers of vijandig te zijn. Want dan werd er meteen een blinddoek op mijn ogen gelegd. …

Als ik daarentegen gelukkig en rustig was, als ik de mensen met vertrouwen kon bejegenen, als ik het goede over hen dacht, dan werd ik vergoed met licht."

Reacties

Cilia zei…
Het verhaal 'pakt' me. Ten dele zie ik mezelf erin.
Ik kreeg bevestiging van het juiste licht in mij. Het licht dat het meebracht verhelderde alles. Nu zie ik dat het licht verduisterd wordt door angst terug te hervallen,Niet alleen in gedachten maar ook in daden. Ik vraag dan vergeving en ommekeer in gedachten, woord en daad.NU zie en voel ik het licht terwijl ik dit schrijf.
Dank Goeie Geest!

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj